بیگ بنگ: اگر از کسی بپرسید از فضانوردانی که بر ماه راه رفته‌اند، کدام‌ها را می‌شناسد، معمولاً می‌توانند نام نیل آرمسترانگ و شاید باز آلدرین را بیاورند. اما آیا شما می‌توانید باقی فضانوردان آپولو را که توانسته‌اند پا بر سطح ماه بگذارند، نام ببرید؟

یک جای پای نخستین انسان در ماه، عکس گرفته‌ شده در ماموریت آپولو ۱۱ در سال ۱۹۶۹، اعتبار عکس: ناسا
یک جای پای نخستین انسان در ماه، عکس گرفته‌ شده در ماموریت آپولو ۱۱ در سال ۱۹۶۹، اعتبار عکس: ناسا
 به گزارش بیگ بنگ، در کل، دوازده انسان بر روی ماه راه رفته‌اند؛ در کنار نیل آرمسترانگ و باز آلدرین که دو فضانورد نخست هستند که جا پای خود را بر روی ماه باقی گذاردند، دیگران پیت کُنراد، آلن بین، آلن شپرد، ادگار میتچل، دیوید اسکات، جیمز ایروین، جان یانگ، چارلز دوک، یوجین سرنان و هریسون اشمیت هستند. نکته جالب آنست که هیچ‌ یک از آنها که بر ماه راه رفته‌اند، این تجربه را بیش از یک‌ بار تکرار نکردند. در این نوشته اطلاعات بیشتری درباره مردانی که بر ماه گام برداشتند و ماموریت‌های آنها آورده شده است.
آپولو 11 – دو نفر

در جولای سال ۱۹۶۹ نیل آرمسترانگ نخستین انسانی شد که پا بر سطح ماه نهاد. کمی بعد از او هم باز آلدرین بر ماه قدم گذاشت. در ماموریت پر از اضطراب آنها، آرمسترانگ می‌باید به‌طور دستی هدایت پرواز ماشین ماهی Lunar Module را انجام می‌داد که از کنار نقطه تعیین‌ شده برای فرود بگذرد؛ نقطه تعیین‌شده را نیز می‌توانست ببیند که پر از صخره‌های بزرگ بود. او توانست همراه با آلدرین در کف دریای آرامش در امان فرود آید در حالیکه گذشته از ارتفاع و شتاب، باید مراقب مخزن سوخت هم می‌بود که به‌طرز خطرناکی رو به اتمام بود.
عکس مشهور باز آلدرین بر روی ماه در ماموریت آپولو ۱۱. اعتبار عکس: ناسا
عکس مشهور باز آلدرین بر روی ماه در ماموریت آپولو ۱۱. اعتبار عکس: ناسا

در کل، نیل و باز تنها برای ۲۱ ساعت و ۳۶ دقیقه و ۲۱ ثانیه بر روی ماه بودند (شامل زمانی که روی ماه راه رفتند و نیز زمانی که در ماشین ماهی‌شان به نام عقاب سپری کردند) و زمانی که بیرون و در حال راه رفتن در دریای آرامش سپری کردند، تنها ۲ ساعت و ۳۱ دقیقه و ۴۰ ثانیه بود. آنها در مدت ماموریتشان نمونه‌هایی از سنگ‌های ماه برداشتند، پرچم ایالات متحده آمریکا را مستقر کردند، یک ابزار لرزه‌نگار نصب کردند و نیز ابزاری به نام بازتابنده رو به عقب تنظیم‌ شده متناسب با ماه Lunar Ranging Retroreflector- یک ابزار بازتابنده که فاصله میان زمین و ماه را با استفاده از لیزرهایی که از زمین می‌آید، اندازه می‌گیرد- که هنوز تا امروز مورد استفاده است.

آپولو 12 – دو نفر

پیت کُنراد و آلن بین مسافران ماه در ماموریت آپولو ۱۲ بودند. درست پس از آغاز پرواز فضاپیمای ماموریت آپولو ۱۲ به نام ساتورن پنج در ۱۴ نوامبر ۱۹۶۹، رعد و برق دو بار به آنها اصابت کرد. تکان‌های شدید حاصل از آن سامانه هدایت‌کننده و توان آن را برای یک بار از کار انداخت ولی در نتیجه واکنش به‌هنگام گروه کنترل ماموریت و آلن بین، سامانه‌ها دوباره به‌کار افتادند. افراد آپولو ۱۲ توانستند یک فرود بسیار دقیق را انجام دهند به‌طوری‌که محل فرود آنها تنها ۱۸۵ متر از فضاپیمای بدون سرنشین نقشه‌بردار ۳ فاصله داشت. در طول یکی از ماموریت‌های آنها کُنراد و بین به‌ سوی نقشه‌بردار ۳ گام برداشتند و قطعاتی از آن را برداشته و برای بررسی به زمین بازگرداندند. کُنراد و بین برای مدت دو روز، ۱۹ و ۲۰ نوامبر ۱۹۶۹، بر سطح ماه بودند.

محل فرود ماموریت های آپلولو 11 - 12 - 14 - 15- 16 و 17
محل فرود ماموریت های آپلولو 11 – 12 – 14 – 15- 16 و 17

آپولو 13 – هیچکس

ماموریت بعدی به ماه ماموریت آپولو ۱۳ بود، اما در نتیجه انفجار مخزن اکسیژن در قسمت سرویس فضاپیما دو روز پس از آغاز ماموریت، افراد این ماموریت نتوانستند بر روی ماه فرود آیند. تجربه‌ای که اتفاقی دلخراش و بسیار خاص پس از خود به‌ دنبال داشت.

آپولو 14 – دو نفر

دو نفر بعدی که گام بر ماه نهادند آلن شپرد و ادگار میتچل دو فضانورد ماموریت آپولو ۱۴ بودند. سفر آنان در ۳۱ ژانویه ۱۹۷۱ آغاز شد و در ۵ فوریه در منطقه فرامائوروی ماه فرود آمدند، منطقه‌ای که مقصد اولیه ماموریت آپولو ۱۳ بود. شپرد و میتچل دو مامویت در فضای باز و خارج از ماه‌نورد خود انجام دادند. آنها برای مطالعه لرزه‌های بالقوه در ماه آزمایش‌های لرزه‌نگاری صورت دادند و از یک چرخ‌دستی به نام «وسیله نگهدارنده لوازم MET » برای حمل تجهیزات و نمونه‌ها استفاده کردند. آنها بار دوم که بر ماه گام برمی‌داشتند، تلاش کردند که خود را به لبه دهانه‌ای که در آن قرار داشتند به نام دهانه مخروطی Cone Crater برسانند، ولی بدون وجود هیچ علامت مشخصه‌ای در میان فراز و فرودهای یکنواخت تپه‌ها نتوانستند لبه دهانه را بیابند.

لحظه ی فرود و بازگشت فضانوردان به زمین از ماموریت آپولو 14 ماه
لحظه ی فرود و بازگشت فضانوردان به زمین از ماموریت آپولو 14 ماه

در بررسی‌های بعدی عکس‌هایی که دو فضانورد گرفته بودند با عکس‌های گرفته‌ شده در مدار ترکیب شد و معلوم گردید آن دو وقتی از راه رفته بازگشتند، تا لبه دهانه تنها حدود ۲۰ متر فاصله داشتند. وقتی این دو فضانورد بر روی ماه بودند، شپرد با تقلید حرکات بازی گلف چند سنگ را مثل توپ گلف پرتاب کرد. میتچل هم به او ملحق شده و دسته ابزار نمونه‌برداری از ماه را به سبک ورزش پرتاب نیزه پرتاب کرد.

آپولو 15 – دو نفر

دیوید اسکات و جیمز ایروین در ۳۱ جولای ۱۹۷۱ در ماموریت آپولو ۱۵ بر ماه فرود آمدند و برای سه روز تا دوم آگوست ماندند. ماموریت آپولو ۱۵ برخلاف ماموریت‌های پیشین که بر روی دشت‌های صاف ماه فرود آمده بودند، بین دو کوه در منطقه‌ای به نام هدلی ریل فرود آمد. دو فضانورد ۱۸ و نیم ساعت خارج از فضاپیما و در ماموریت در فضای باز سپری کردند و این‌بار افراد ماموریت آپولو همراه با خود اولین ماه‌نورد را آورده بودند که به آن‌ها امکان داد بسیار بیشتر از ماشین ماهی Lonar Module در ماموریت‌های پیشین بر سطح ماه جه‌به‌جا شوند. اسکات و ایروین در طی سه‌بار قدم زدن بر ماه چندین آزمایش علمی را انجام دادند و ۷۷ کیلوگرم نمونه از سنگ ماه جمع‌آوری کردند.

فضانورد چارلز دوک در حال جمع‌آوری نمونه در ماموریت آپولو ۱۶ اعتبار عکس: ناسا
فضانورد چارلز دوک در حال جمع‌آوری نمونه در ماموریت آپولو ۱۶ اعتبار عکس: ناسا

آپولو 16 – دو نفر

جان یانگ و چارلز دوک مردان بعدی بودند که در ماموریت آپولو ۱۶ بر ماه گام گذاشتند. آن‌ها وقتی به مدار ماه رسیدند، ماموریت به دلیل مشکلی که در سامانه فرمان/ سرویس موتور اصلی پیش آمده بود، تقریباً باید قطع می‌شد. با اینحال آن‌ها فرود آمدند و اولین ماموریتی بود که بر ارتفاعات ماه فرود آمد. آنها برای مدت سه روز بر سطح ماه بودند: از ۲۱ تا ۲۳ آوریل ۱۹۷۲. جان یانگ و چارلز دوک ۷۱ ساعت- درست کمی کم‌تر از سه روز- بر سطح ماه سپری کردند و در طی این مدت، سه بار روی ماه قدم زدند که در کل ۲۰ ساعت و ۱۴ دقیقه شد. این دو مسافت ۲۶٫۷ کیلومتر را با ماه‌نورد رانندگی کردند.

فضانورد یوجین سرنان بر روی ماه، ۱۳ دسامبر ۱۹۷۲. اعتبار عکس: ناسا
فضانورد یوجین سرنان بر روی ماه، ۱۳ دسامبر ۱۹۷۲. اعتبار عکس: ناسا

آپولو 17 – دو نفر

آخرین کسانی که بر روی ماه راه رفتند یوجین (جین) سرنان و هریسون (جک) اشمیت بودند. ماموریت آن‌ها اولین ماموریتی بود که آغاز پرواز با موشک ساتورن پنج شب‌هنگام صورت گرفت و فضانوردان آپولو ۱۷ در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ بر ماه فرود آمدند. اقامت سه‌روزه آنها بر روی ماه شامل سه بار قدم زدن بر ماه شد که در طی آن نمونه‌هایی از ماه جمع‌آوری کردند و ابزارهایی علمی را به‌کار گرفتند. افراد آپولو ۱۷ در ۱۹ دسامبر بعد از پایان ماموریت ۱۲ روزه‌شان به زمین بازگشتند. سرنان پیش از آنکه ماه را ترک کند، حروف اول نام دخترش تریسی را بر روی سنگ‌پوشه‌ای در ماه حک کرد. از آنجا که ماه شرایط آب‌وهوایی مثل باد و باران را تجربه نمی‌کند که هیچ‌چیز را فرسایش دهد، حروف اول اسم او احتمالاً برای مدتی مدید آنجا باقی خواهد ماند. و از سال 1972، هیچ انسانی در ماه و حتی مدار آن حضور نداشته است!

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: universetoday ترجمه: سوره صادقی – انجمن نجوم آماتوری ایران

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

23 دیدگاه

  1. چرا دیگه هیشکی ماه نرفت؟
    الان میخوان برن مریخ ولی دیگه دوباره ماه نرفتن
    بعد از ۱۹۷۲ با اینکه کلی پیشرفت داشتن ولی . . . . .
    به غیر از آمریکا حتی کشور های دیگه که در عرصه فضا مشغولا هم نرفتن؟

  2. دوستان قضیه پرچم که میگن مشکوکه اولن پرچم فنریه به خاطر اونه که لرزش داره

  3. توی ماه جو وجود نداره بنابراین باد هم نیست
    پس توی تصویر آخر پرچم چطوری حالت حرکت با باد رو داره؟؟؟؟؟؟

    1. شاید یکی از مهمترین و در عین حال ساده‌ترین اشکالات گرفته شده به مأموریت‌های آپولو مربوط می‌شود به پرچمی از کشور آمریکا که توسط فضانوردان بر سطح ماه برافراشته شده است. پرسیده می‌شود که چگونه امکان دارد در سطح ماه که فاقد اتمسفر و در نتیجه وزش باد است، پرچم نصب شده به اهتزار درآید.

      خوب پاسخ خیلی ساده است. این سفر همانطور که قبلاً گفتیم بیش از اینکه یک طرح علمی باشد، یک نمایش اقتدار بزرگ بوده است. پس اصلاً دور از انتظار نیست که کارگردانان این سفر تاریخی برای هر ثانیه این سفر فکر کرده باشند مخصوصاً آن قسمتی که قرار است نماد ملت آمریکا به دنیا نشان دهد که این دانش و فناوری آمریکایی بوده که چنین کار سترگی را به سرانجام رسانده است. از این رو در قسمت افقی بالای پارچه پرچم٬ تکه میله منعطفی کار گذاشته شده بود که در اثر تکان دادن تا مدتها می‌لرزید و همچنین می‌توانستند با دست حالت باد در پرچم ایجاد نمایند تا در عکسها زیباتر دیده شود.

      برای اطلاعات بیشتر این مقاله را مطالعه بفرمایید

  4. من فوق العاده عاشق فضا هستم,بعضی وقتا انقدر به عکس های فضایی خیره میشم ک زمان از دستم در میره.مرموز تر و هیجان انگیز تر از فضا وجود نداره
    واقعا خوش ب حالشون ک همچین معموریتی رفتن

    1. تو عاشقشی ولی دنیای من فضاست هر چی که بیرون این جوه ساعت ها به خودم تلقین میکنم که دنیای تو زمینه خدا تورو به زمین فرستاده نه فضا اما نمیشه دنیای من فضاست

  5. پس سهم شوروي چي؟ من شنيدم شوروي پيشتاز بوده در عرصه فضا
    احساس مي كنم اين نوشته جانبدارانه است

    1. شوروی اولین فضا نورد رو فرستاد فضا بعد آمریکا شروع کرد آپولو ها رو فرستادن که میگه به ماه هم رفتن

  6. چطور در انتهای مقاله نوشته شده که باد و بارانی در ماه رخ نمیده اما پرچم آمریکا در عکس آخر در حال اهتزازه!
    ماموریت های آپولو افسانه و دروغی بیش نیست

    1. شاید یکی از مهمترین و در عین حال ساده‌ترین اشکالات گرفته شده به مأموریت‌های آپولو مربوط می‌شود به پرچمی از کشور آمریکا که توسط فضانوردان بر سطح ماه برافراشته شده است. پرسیده می‌شود که چگونه امکان دارد در سطح ماه که فاقد اتمسفر و در نتیجه وزش باد است، پرچم نصب شده به اهتزار درآید.

      خوب پاسخ خیلی ساده است. این سفر همانطور که قبلاً گفتیم بیش از اینکه یک طرح علمی باشد، یک نمایش اقتدار بزرگ بوده است. پس اصلاً دور از انتظار نیست که کارگردانان این سفر تاریخی برای هر ثانیه این سفر فکر کرده باشند مخصوصاً آن قسمتی که قرار است نماد ملت آمریکا به دنیا نشان دهد که این دانش و فناوری آمریکایی بوده که چنین کار سترگی را به سرانجام رسانده است. از این رو در قسمت افقی بالای پارچه پرچم٬ تکه میله منعطفی کار گذاشته شده بود که در اثر تکان دادن تا مدتها می‌لرزید و همچنین می‌توانستند با دست حالت باد در پرچم ایجاد نمایند تا در عکسها زیباتر دیده شود. در این مطلب اطلاعات بیشتری کسب می کنید

      1. با سلام.
        من موضوعه میله رو شنیدم و به نظر من درست است.چون بقول شما این سفر بیشتر جنبه بزرگ نشان دادن ایالات متحده بوده.درست مثل سفر تاریخی کریستف کلمب به جزایر کارائیب(کریستف کلمب نیز اولین کاری را که کرد بر افراشتن پرچم اسپانیا بود)بعدش هم در ضلع بالای پرچم خطی صاف است که نشانه وجود میله ای بوده است و لرزش ها نیز به دلیل وجود میله بوده.در ضمن آقایون روسی که میگن آمریکا تکنولوژی شو نداره آیا تا حالا اسم سفینه Ares VII رو به گوششون خورده.می تونید خودتون این اسم رو توی گوگل search کنید.
        با تشکر از وب سایت خیلی خیلی علیه بیگ بنگ.

    2. خوب میله بالای پرچم کاملا مشخصه! یک میله بالای پرچم نصب کردن تا پرچم رو صاف نشون بده. این که بالای پرچم صافه و پایینش پیچ داره کاملا گواه اینه.

    3. لطفا سیاست رو با علم قاطی نکنید، اگه با امریکا مشکل دارید، حق ندارید به دستاورد های بزرگ علمی اون تهمت بزنید.

  7. با سلام وتشکر از مطلب جالبتون
    واقعا واسه منم سواله یعنی دیگه آدما نمیتونن برن رو ماه؟
    کلا امکانش نیست؟

    1. دوست من از لحاظ امکان مشکلی ندارن چون الان با فضابیماهای جدید دوروزه به ماه میرسن انگار که از اینجا بخوای بری آمریکا با هوابیما . ناسا در حال حاضر مشغول آماده سازی سفر به مریخ هست و صددرصد هم چند نفر رو میفرستن چون اینطوره که معلومه رباط کنجکاوی عناصر عجیبی رو در زیر سطح مریخ ‍‍بیدا کرده و چیزی که روشنه اطلاعات مهم رو فاش نمیکنند.

  8. با سلام و تشکر از سایت خوبتون
    یک سوال داشتم
    این مطلب که مستندات و مدارک و چیزهایی( ویا حداقل مقداری از انها) که از ماه اورده شده بطور مشکوکی درناسا ناپدید شدند ایا حقیقت دارند؟ ویا این مطلب هم حاصل توهم توطعه است
    ممنون از توجهتون

    1. ارزش هزینه عای میلیاردی نداشت . چون ناسا بیشتر دنبال عناصر جدیدی هست که در زمین وجود نداشته باشه و ماه هم انگار تیکه ای از زمینه که چیز زیادی برای کاووش نداره .