بیگ بنگ: برای عده ای از افراد که به نقاط درخشان و عجیب ِ سیاره کوتوله سرس خوشبین بودند که شاید یک پایگاه بیگانه است خبر نا امید کننده ای داریم. به گفته ی محققان پرتوهای درخشان در بزرگترین جرم کمربند سیارکی نوعی نمک یا یخ -آب شور میباشد.

به گزارش بیگ بنگ، فضاپیمای سپیده‌دم(Dawn) بیش از 130 نقطه درخشان را روی سطح سرس کشف کرده‌ است که اغلب آنها درون دهانه‌های یخی هستند، درخشان‌ترین آنها درون دهانه اوکاتور است که 90 کیلومتر قطر دارد. دو مطالعه جدید حاکی از آن است که دانشمندان در ابتدا حدس می زدند که مواد بازتابنده درخشان روی سطح سرس نوعی نمک است، ولی مطالعه دیگر حضور خاک رس غنی از آمونیاک، را در تاریخچه ی این سیاره کوتوله نشان می دهد. “حضور گونه های آمونیاک دار نشان می دهد که سرس در میحطی قرار گرفته که موادی شامل آمونیاک و نیتروژن در آن فراوان است.

به عبارت دیگر وجود آمونیاک در سیاره کوتوله ی سرس، این فرضیه را نیز به همراه دارد که زادگاه سرس جایی در بخش خارجی سامانه ی خورشیدی و در فراسوی مدار نپتون بوده که به دلیل موقعیت سردش آمونیاک در آن ایجاد شده است و در طول ِ تحول سامانه ی خورشیدی، به بخش درونی و کمربند سیارک‌ها کشیده شده است. این مقاله توسط ماریا کریستینا دی سانتیس از ناسا منتشر شده است.

بر اساس مشاهدات، ناسا نقاط روشن روی سرس را منبع نمک در نظر می گیرد، اما آندریا ناتوس سرپرست نویسندگان از موسسه ماکس پلانک آلمان می گوید: « مواد روشنی که روی سطح سرس هستند چیزی شبیه منیزیوم سولفات به نام هگزا هدریت می باشند. در واقع نوع دیگری از منیزیم که ما در سطح زمین می شناسیم نمک اپسوم است. از آنجا که برخورد شهاب‌ سنگ باعث آشکار شدن این عارضه ها در زیر سطح سرس شده اند، به گفته ی محققان این جهان دارای لایه های زیر سطحی شامل یخ-آب شور می باشد. در واقع تمامی این اطلاعات حاکی است که میزان آب یخ زده ی درون سیاره ی کوتوله ی سرس به اندازه ی آب موجود در کره ی زمین می باشد.

ماموریت فضاپیمای سپیده دم در ارتباط با سیاره ی کوتوله ی سرس همچنان ادامه دارد و این فضاپیما آماده می شود تا اواخر ماه در مداری نزدیکتر نقشه برداری و  تصویربرداری خود را از این سیاره ی کوتوله آغاز کند. با توجه به اینکه این فضاپیما در فاصله ی 385 کیلومتری سرس قرار خواهد گرفت، احتمالا محققان شانس بیشتری برای شناسایی دقیق ِ این نقاط درخشان خواهند داشت. جزئیات بیشتر این پژوهش ها در نشریه ی نیچر در اینجا و اینجا منتشر شده است.

سرس در سال ۱۸۰۱ میلادی توسط جوزپه پیاتزی، ستاره شناس ایتالیایی کشف شده و نخستین بار بعنوان یک سیارک معرفی شد زیرا اخترشناسان نتوانستند از گرد بودن آن اطمینان حاصل کنند، اما در سال ۲۰۰۶ و پس از ایجاد دسته‌ بندی سیاره کوتوله،‌ سرس نیز به لیست سیاره‌های کوتوله سامانه ی خورشیدی افزوده شد. این سیاره کوتوله حدود ۴٫۵ میلیارد سال قبل از گاز و گرد و غبار شکل گرفته است؛ برخلاف سیارات واقعی، سرس در وضعیت توسعه گرفتار شده و هیچگاه فراتر از یک سوم اندازه ماه رشد نکرده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منابع: NASA , cnet.com