بیگ بنگ: پژوهش جدید محققان پیشرانش جت ناسا نشان می دهد که احتمالا زمین و سایر سیارات منظومه شمسی توسط رشته های درازی از ماده ی تاریک، همچون “مو” احاطه شده اند.

Earth-Might-Have-Hairy-Dark-Matterماده ی تاریک جوهره نادیدنی و رازگونه ای است که حدود ۲۷ درصد از کیهان را تشکیل داده است. ماده عادی و قابل مشاهده نیز، تنها 5 درصد از جهان را تشکیل داده است. بقیه ی جهان هستی نیز از انرژی تاریک است، پدیده شگرفی که مسئول شتاب گسترش کیهان است. هیچکدام از ماده تاریک و انرژی تاریک با وجود آزمایشات زیادی که برای حل اسرار آنها از زیر زمین یا فضا انجام شده، تاکنون بطور مستقیم مشاهده نشده‌اند.

بر اساس محاسبات انجام شده در دهه 1990 و شبیه‌سازی‌های انجام شده در یک دهه اخیر، ماده تاریک جریانات ریزی از ذرات را ایجاد می‌کند که با سرعت مشابهی حرکت کرده و در اطراف کهکشان‌های مشابه راه شیری گردش می‌کنند. این جریان می‌تواند بسیار بزرگتر از منظومه شمسی باشد و جریانات مختلفی از همسایگی کهکشان ما عبور می‌کنند.

بررسی محققان نشان می دهد هنگامی که یک جریان ماده تاریک از یک سیاره می گذرد، جریان ذرات فشرده شده و به یک رشته فرا-چگال تبدیل می شود که به نام “موی ماده تاریک” شناخته مي‌شود. در واقع بسیاری از چنین موهایی از زمین به بیرون روییده است. یک جریان ماده ی معمولی نمی تواند وارد زمین شود و از سمت دیگرش بیرون بیاید. ولی برای ماده ی تاریک، سیاره زمین مانعی به شمار نمی آید. بر پایه شبیه سازی های دکتر «گری پریزو» فیزیکدانی از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، گرانش زمین می تواند جریان ذرات ماده ی تاریک را متمرکز و کانونی کرده و آن ها را به یک موی باریک و فشرده تبدیل کند.

pia20177موهایی که از سیاره ها بیرون می زنند هم “ریشه” دارند (چگال ترین بخش ماده ی تاریک در مو)، و هم “نوک” (جایی که مو پایان پيدا مي‌كند). هنگامی که جریان ذرات ماده ی تاریک از درون هسته زمین می گذرد، فشرده می شود و کم کم “ریشه” مو را می سازد، جایی که چگالی ذراتش به یک میلیارد برابر اندازه میانگین می رسد. ریشه چنین مویی حدود ۱ میلیون کیلومتر دورتر از سطح زمین (حدود دو برابر فاصله ی ماه) تشکیل می شود. جریان ذرات که از سطح زمین بیرون می زنند، “نوک” مو را در جایی دو برابر دور از “ریشه” خواهند ساخت.

در مقایسه، سیاره دارای گرانش بیشتر از موهای ماده تاریک کوتاهتری برخوردار خواهد بود. برای مثال، گرانش قویتر سیاره مشتری با شدت بیشتری بر ذرات ماده تاریک فشار وارد کرده و رشته‌ها را به سیاره نزدیکتر می‌کند. ریشه موی مشتری از حدود 200 هزار کیلومتر از مرکز سیاره آغاز شده و مانند موی زمین طولانی نیست.

دکتر گری پریزو مي‌گويد: « اگر بتوانیم جای دقیق ریشه ی این موها را تعیین کنیم، شاید بتوانیم کاوشگری به آنجا بفرستیم و گنجی از داده ها درباره ی ماده تاریک به دست آوریم.» به پژوهشهای بیشتر برای پشتیبانی از این یافته‌ها و حل اسرار طبیعت ماده تاریک نیاز است. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه Astrophysical Journal منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA

 

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

3 دیدگاه

  1. فوق العاده است یعنی میشه هواشناسی و کیهان شناسی را بهم لینک داد اگه اینطور باشه شما یک نابغه وطنی هستید که یک شاخه جدید رو در کیهان شناسی ابداع کرده اید. شاید در بزرگ مقیاس هم انرژی تاریک چیزی جز رفتار ضدگرانشی این شاره پیشنهادی شما نباشد. یک شاره واگرا که تابع قانون هابل است! در بزرگ مقیاس خارج از قلمرو کهکشان ها شما باید بجای فیزیک نیتونی از قوانین نسبیت بهره بگیرد شاید بتوان رابطه هندسه- انرژی انشتین را بر اساس کار شما درون یک شاره چرخان بازنویسی کرد و راز ماده انرژی تاریک را حل کرد. شما ایده بسیار ارزشمندی را ارائه داده اید.

  2. زمانیکه برای اولین بار زوییکی سعی در محاسبه جرم کهکشان بر اساس سرعت و حرکت کهکشان های طبق قوانین نیوتن کرد. متوجه شد که جرم پیش بینی شده بر اساس سرعت و حرکت کهکشان ها 400 برابر جرم پیش بینی شده براساس شدت نور آن ها بود. این مشاهدات نشان داد که فواصل میان ستاره ای دارای جرمی است که تاثیر آن در حرکت کهکشان ها و ستاره ها قابل مشاهده است. به عبارتی ماده تاریک نشان نمی دهد که سرعت ستاره ها در نوارهای ستاره ای دور از کهکشان ها ثابت می مونه بلکه نشان داد که سرعت کهکشان ها تحت تاثیر جرمی عظیم است.
    در مورد کار شما باید دید که مدل شما آیا هم خوانی با مدل های بدست آمده سابق و یا رصد های انجام شده از کهکشان دارد یا خیر. در صورتی که بتوانید مدل خود را با یک جدیدترین مدل ها شبیه سازی کرده و به صحت سنجی شبیه سازی ها بپردازید شاید بتوانید متوجه شوید که مدلتان چند درصد می تواند صحیح باشد. و شاید بتوانید آن را به چاپ برسانید

  3. خیلی وقته من راز ماده تاریک رو کشف کردم. من یک هواشناسم. از طریق دینامیک حرکت هوا در هواشناسی یک معادله جالب رو برای منحنی چرخش ستاره ها بدور مرکز کهکشان بدست آوردم که در تقریب نقاط نزدیک به مرکز، افزایش سرعت ستاره ها با فاصله شبیه سرعت چرخش نقاط روی یک جسم صلبه. در فواصل دور از مرکز سرعت ستارگان ثابت میمونه. من فرض کردم کل کهکشان داخل یک شاره چرخان قرار داره که مثل چرخش کره زمین بدور خود دارای سرعت زاویه ای ثابت است. من این تحقیقات رو هیچ جا ارایه ندادم من کارشناسی ارشد هواشناسی از موسسه ژئوفیزیک دارم. درست شبیه هاریکان های مارپیچی بر سطح زمین نشان دادم که چطوری شاره چرخان احاطه کننده کهکشان، ساختار مارپیچی کهکشان را تعیین میکند. کهکشان ها چیزی جز گردبادهای عظیم کیهانی نیستند. تحقیقات من بسیار مهمه و تا حالا جایی ارائه ندادم. تنها به یک استاد ممتاز و متعهد از دانشگاه تهران میتوانم اعتماد کنم.