بیگ بنگ: وقتی به آسمان شب مینگریم، احساس میکنیم آنچه میبینیم همان چیزی است که در همین لحظهی زمانی خاص وجود دارد. با این حال اینگونه نیست.
به گزارش بیگ بنگ، فضانوردان آپولو در سفر به ماه با تأخیر ارتباطی دو ثانیهای روبرو بودند تا سیگنالهای نور بتوانند یک سفر رفت و برگشتی را داشته باشند. مریخنوردها هم تاخیر ارتباطی چند دقیقهای با زمین دارند و اگر فراتر از منظومه شمسی باشید، مسافتهای ستارگان بر اساس
سال نوری اندازهگیری میشوند، چون نور بصورت آنی در کیهان منتشر نمیشود و با سرعت محدود سیصد هزار کیلومتر بر ثانیه پیشروی میکند. این بدان معناست هر زمان که یک شیء دوردست را میبینیم در واقع به گذشتۀ آن نگاه میکنیم.
با چشم غیر مسلح در شرایط ایدهآل – تاریکی کامل، عدم آلودگی نوری، بدون ابر، بدون نور مزاحم ماه، نمای کامل آسمان (هر دو نیمکره آسمان) و … – میتوان حدود ۹۰۰۰ ستاره را مشاهده کرد. هر یک از این ستارهها در کهکشان خودمان وجود دارند، بنابراین هیچکدام از آنها میلیونها سال نوری از ما فاصله ندارند. برخی از این ستارهها هزاران سال نوری فاصله دارند. ستاره شباهنگ درخشانترین ستاره آسمان شب است و حدود ۶.۸ سال نوری از زمین فاصله دارد، در حالی که دورترین ستاره که با چشم غیرمسلح قابل رویت است V762 Cas در فاصلهی بیش از ۱۶۰۰۰ سال نوری است. اطلاعات ویدئو زیر از پایگاه داده Astronexus HYG بدست آمده است.
با استفاده از یک “دوربین شکاری” میتوانیم حدود 9000 تا حدود 200 هزار ستاره را مشاهده کنیم. اگر یک “تلسکوپ کوچک” با قطر دهانۀ سه اینچ” داشته باشیم، میتوانیم تا 5 میلیون ستاره را مشاهده کنیم. و اگر از یک “تلسکوپ آماتور عمیق” با قطر دهانۀ 15 اینچ” استفاده کنیم، میتوانیم تقریبا 380 میلیون ستاره را در کهکشان خود مشاهده نماییم. ( این مشاهدات ستارگان مربوط به رصد هر دو نیمکره شمالی و جنوبی آسمان است.)
کهکشان راه شیری با گستردگی بیش از ۱۲۰ هزار سال نوری، حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد که عظمت آن در ذهن نمیگنجد. این در حالی است که در جهان قابل مشاهده نیز بیش از ۲ تریلیون کهکشان وجود دارد. کیهان بطور عجیبی غیرقابل توصیف است و مغز هر متفکری را به چالش میکشد. شما در مورد این عظمت چه فکر میکنید؟
سایت علمی بیگ بنگ/ منبع: forbes.com
مثل این میمونه که ساعتها زیر بارون رانندگی کنی و به صورت کاملا اتفاقی از اون میلیاردها قطره بارون یه دونشم رو ماشین شما نیفته
البته کهکشان آندرومدا که 2 میلیون سال نوری دوره هم با چشم غیرمسلح دیده میشه. حتی از اون دورترم دیده میشه منتهی خیلی به شرایط بستگی داره.
چیزه جالب تر اینکه حدود 95 درصد از جرم کیهان رو ماده و انرژی تاریک تشکیل داده
انرژی که با شتابه ثابت در حاله انبساطه جهانه و کسی نمی دونه چیه
باسلام من درمورد عدد 400 میلیارد ستاره موجود در کهکشان راه شیری یه چیزی بگم یک انسان در خوشبینانه ترین حالت به طور مداوم در طول یک سال میتواند تا صد میلیون شمارش کند اونم نه به صورت قانونی بلکه به صورت بسته های دویست تایی با این توضیحات برای شمردن ستاره های کهکشان راه شیری آنهم دویست تا دویست تا به 4000 سال زمان نیاز دارد
شمارش ستارگان بر اساس تخمین های علمی و بر اساس جرم آنها صورت گرفته؛ نه بسته های ۲۰۰ تایی 😅😐
چرا از عظمت(نمیدونم توصیف مناسبیست یا نه) دنیای کوچک هم مقاله نمیذارید تو سایت؟دنیای زیر اتمی.به نظر من حتی محشر و جذابتر از اخترشناسیست.
والا با این وجود اگه بازم کسی پیدا بشه بگه همه اینا بوجود امدند تا خیام به اسمان نگاه کنه و درجات سلوک
نمیدونم چرا علم اخترشناسی اینقد جذابه!
سایتتون هم عالیه.
همیشه تو تصادفی بودن این هوشمندی خارق العاده به شک میفتم.
اتفاقا همین بزرگی کیهان باعث میشه بیشتر از هر چیزی تصادفی بنظر بیاد تا هدفمند و زیر نظر ناظر غیبی .
احسنت حرف دلمو زدی
من مغزم زمانی که میخوام به این قضیه فکر کنم کاملا هنگ میشه و ارور نیده
چه جالب ما انسان ها هر چقدر هم که بتونیم تلاش کنیم تا ابد جلوی عظمت کیهان نا چیز هستیم .
دلیلی مگه داریم با کیهان کشتی علمی می گیریم ما راهی هستیم که کیهان خودش را درک کند