این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

4 دیدگاه

1. وقتی طراحی حرکت رزتا را برای رسیدن به دنباله دار دیدم واقعا به هوش و نبوغ طراحان درود فرستادم .ولی وقتی عملیات فیله با شکست روبرو شد با پوزش به حماقت طراحان فیله خندیدم . مگر ویجرها و یا کنجکاوی از صفحات خورشیدی استفاده میکنند ؟ الان ویحر یک در فضای میان ستاره ای به سر میبرد ولی هنوز داره پیام ارسال میکنه . یعنی اروپا نمی‌توانست مثل امریکا از پلونیوم برای تامین نیرو استفاده کنه ؟ اگر چنین کاری میکرد هم فیلع می‌توانست ارزشمندترین اطلاعات را برای ما ارسال کنه و هم رزتا میتونستم یک سفر حماسی به کمربند کویپر در 9ورای پلوتو داشته باشه و با اون دوباره به ما نزدیک بشه . واقعا دلم برای رزتا سوخت و برایش اشک ریختم

   پاسخ

2. ای وای چه حیف چه غم انگیز…من دقیقا برنامه انتخاب این شرکت رو یادمه..در نهایت دو تا شرکت انتخاب شدند که یکیش ایتالیایی بود و یکی که همین روزتا رو ساخت ..این شرکت بر این عقیده بود که سطح دنباله دار ممکنه از سطح خیلی محکم تا خیلی نرم باشه…و وسیله ای که می سازنند باید بتونه هر دو این سطح رو حفاری کنه..اما رقیب ایتالیایی بر این عقیده بود که سطح خیلی محکمه و فقط باید روی همین مورد تمرکز کرد…آخر سر گروه اول قبول شدند…البته خیلی موارد دیگه هم بود که باید حلش می کردند. طریقه نشستن و شیوه نمونه برداری و خیلی موارد دیگه….یادمه اون موقع اون شخص با دختر کوچیکش که فکر کنم 9 سال بیشتر نداشت رفته بودند موزه و داشت به دخترش توضیح میداد قراره تا چند ساله دیگه چکار کنند..اون موقع تو ذهنم گفتم حالا کو تا 10 12 سال دیگه…عجب برنامه بلند مدتی مگه میشه!…و الان این خبر و این اتمام واقعا غم انگیز بود…حدود 12 سالی هست اخبار این موضوع رو دنبال کردم..درسته اون چیزی نشد که انتظار داشتند ولی خیلی پروژه عظیم و حرفه ای بود..یعنی چه کردند واقعا آفرین…

   پاسخ

3. خدا ده سال برا یه ماموریت ، ایران بود ماه دوم کنسل میشد…

   پاسخ

4. واقعا درود و سلام بر خودشان و علم و دانش شان که این چنین پروژه ای را توانستند تا اندازه بسیار زیاد هم نه کم عملی کنن .

   پاسخ