بیگ بنگ: درحالیکه پیش بینی میشد بخشهایی از دنباله دار آیسان نجات پیدا کرده باشد، رصدهای صورت گرفته از پایان عمر «آیسان» و از هم پاشیدن هسته آن حکایت دارد. پس از حدود دو هفته رصد لحظه به لحظه توسط محققان فضایی ناسا از این دنباله دار چیزی جز گرد و غبار باقی نمانده و در نتیجه آیسان برای همیشه خاموش ماند و دانشمندان، مرگ آن را تایید کردند.
دنبالهدار آیسان پنجشنبه ۲۸ نوامبر با سرعتی بالغ بر ۳۵۰ کیلومتر در ثانیه از جو خورشید عبور کرد، اما بر اثر تابش حرارت ۲۷۰۰ درجهای خورشید در فاصله ۱.۲ میلیون کیلومتری از دید کارشناسان و تلسکوپهای قدرتمند جهان پنهان ماند و تنها ۱۰ درصد شانس نجات یافتن بخشهایی از آن مطرح شده بود و به دنباله دار زامبی معروف شد.
اما کارل باتاماس از متخصصان اختر فیزیک آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی پس از تقابل خورشید با ستاره دنبالهدار آیسان، مرگ قطعی این دنبالهدار جنجالی را تایید کرد. باتاماس سرپرست کمپین رصد دنبالهدار قرن تاکید کرد: نیروی پرقدرت جاذبه خورشید، دنبالهدار آیسان را به سمت خود کشیده و به دام انداخته است. کارشناسان ناسا تلاش گستردهای را برای یافتن نشانهای از بقایای احتمالی این دنبالهدار آغاز کرده بودند؛ در تصویری که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی پس از نزدیک شدن دنبالهدار به خورشید تهیه شده است، هیچ نشانهای از «آیسان» دیده نمیشود.
وی افزود: با توجه به مشاهدات رصدخانه ی فضایی خورشیدی و بر پایه ی داده های دستگاه سنجش “فوتون های لیمن آلفا” توضیح داد که تابش این فوتون ها متوقف شده اند و این حالت نشان دهنده این است که یا هسته دنباله دار از هم پاشیده یا اصلا هسته ای در کار نیست. شواهدی وجود دارد که بر پایه ی آن ها به نظر می رسد دنباله دار آیسان چند ساعت یا چند روز پیش از رسیدن به رویارویی نزدیکش با خورشید، نابود شده بود و اکنون تنها ابری از گرد و غبار از آن بجا مانده است. البته وی گفت که باید بیشتر بررسی کنیم و تیم تلسکوپ هابل به کمک ما بیایند تا در نیمه ی ماه دسامبر، با همیاری تلسکوپ هابل پاسخی قطعی برای سرنوشت آیسان تعیین کنیم.
این دنباله دار مربوط به شکل گیری منظومه شمسی در ۴.۵ میلیارد سال قبل است؛ خانواده دنباله دارها که «آیسان» نیز به آن تعلق دارد، از محلی به نام ابر اورت (Oort Cloud) سرچشمه میگیرند که در فاصله ۱۰ هزار برابر دورتر از فاصله خورشید تا زمین واقع شدهاند.
Read More : foxnews , spaceweather
لینک کوتاه نوشته : http://bigbangpage.com/?p=6729
سوال اینجاست که آیا با این قدرت گرانشی خورشید و اثر حرارت تاج خورشید بر دنباله دارها و یا کلا شهابسنگ ها آیا میتوان انتظار که کرات منظومه شمسی تنها با برخورد و ذوب شدن این شهابسنگ ها تشکیل شده باشد؟ تعوری تشکیل کرات منظومه شمسی با سرنوشتی که برای آیسان پیش آمد بنظر معتبر نمیرسد. و کلا ساختار خورشید و نحوه تشکیل منظومه ها و ساختار کرات و البته علت گرمای ستارگان جای سوالات فراوانی دارد که هنوز جوابی برای آنها نیست. به نظر من با جواب به سوال ساختار تشکیل منظومه ها و ساختار ستارگان کل دانش بشری دگرگون خواهد شد و مشکلات فعلی همچون بحران انرژی و آینده جمعیت بشر حل خواهد شد. پس دقت در این پدیده ها مهم ترین بخش از زندگی همه ما انسانها است. امیدوارم علاقمندان به این نوع از مقالات بیشتر شود تا در سایت بالاترین همواره جزو داغترین لینک ها باشند.