تعداد کهکشان های جهان قابل مشاهده 10 برابر افزایش یافت!
- 24 مهر 1395
- 8 دیدگاه
بیگ بنگ: با نگاهی به آسمان شب می‌توان یک خلاء کاملا سیاه را مشاهده کرد که مملو از ستارگان چشمک‌زن است. دانشمندان در سرشماری جدید خود در جهان قابل مشاهده با بیش از یک تریلیون کهکشان در اعماق فضا روبرو شده‌اند که تعداد کهکشان‌های شناخته شده را حداقل 10 برابر افزایش می‌دهند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، این نتایج از کاربردهای واضحی برای درک انسان از شکل‌گیری کهکشان برخوردار است، اما همچنین به حل یک پارادوکس باستانی نجومی کمک می‌کند: چرا آسمان شب سیاه است؟ یکی از بنیادی‌ترین پرسش‌های نجوم این است که چه تعداد کهکشان در کیهان وجود دارد. پیش از این ستاره‌شناسان تصور می‌کردند که جهان قابل مشاهده حاوی حدود 100 تا 200 میلیارد کهکشان است.
اکنون تیمی بین‌المللی از ستارشناسان با استفاده از تصاویر فضای عمیق و سایر داده‌های تلسکوپ فضایی هابل، یک نقشه سه‌بعدی از جهان شناخته شده طراحی کردند که این میزان را حداقل 10 برابر افزایش داده است. آنها بطور خاص بر تصاویر میدان عمیق هابل تکیه داشتند که دورترین کهکشان‌های قابل مشاهده توسط یک تلسکوپ را آشکار می‌کنند. علاوه بر آن، از مدل‌های ریاضیاتی جدید برای تعیین محل کهکشان‌هایی که با نسل کنونی تلسکوپ‌ها قابل رصد نیستند، استفاده شد.
ستاره‌شناسان در این تحقیق به بررسی بخش‌هایی از جهان در فاصله 13 میلیارد سال نوری پرداختند. رصد از چنین فاصله‌ای به محققان اجازه داد تا تصاویر فوری جزئی از تکامل جهان را در 13 میلیارد سال قبل و کمتر از 100 میلیون سال پس از بیگ بنگ مشاهده کنند. آنها دریافتند که جهان اولیه حاوی کهکشان‌های بیشتری نسبت به حال حاضر بوده است که بسیاری از آنها، کهکشان‌های کوتوله و کم‌نور با جرم مشابه کهکشان‌های ماهواره‌ای اطراف راه شیری بودند. این یافته‌ها، شواهد محکمی از بروز یک تکامل چشمگیر در کل تاریخ جهان است که طی آن، کهکشان‌ها با هم ادغام شده و تعداد کلی را بطور چشمگیری کاهش داده‌اند.
کاهش تعداد کهکشان‌ها با گذشت زمان همچنین به راه‌حلی برای «پارادوکس اولبرس» در مورد سیاه بودن آسمان شب منجر شده است. محققان به این نتیجه رسیدند که چنان تعداد فراوانی از کهکشان در جهان وجود دارد که در اصل، هر گوشه‌ای از جهان حاوی بخشی از یک کهکشان است. اما بیشتر این کهکشان‌ها برای چشم انسان و حتی تلسکوپ‌های مدرن به خاطر عواملی از جمله انتقال سرخ نور، ماهیت دینامیکی جهان و جذب نور توسط گاز و غبار میان کهکشانی قابل مشاهده نیستند و باعث شده آسمان شب تا حد زیادی تیره بماند. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Astrophysical منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ /منبع: NASA
(28 نفر , میانگین : 5,00 از 5)
برای پاسخ به این سوال که خلا چیست باید اول تعریف روشنی از ماهیت طبیعت و قوانین بنیادینش داشته باشیم که فعلا نداریم!یعنی تا بیش از شناخته شدن ماده و انرژی تاریک فکر میکردیم همه جیز رو میدونیم و طبیعتو با چهار تا نیروی اصلی تعریف میکردیم ولی حالا اینو فهمیدیم که اگر فضایی رو از ماده،انرژی،تشعشعات و بطور کلی هر چیزی که تا بحال شناختیم خالی کنیم باز هم این فضا(به خیال خودمون خلا!) وزن داره و جهانو سنگین تر از اونی کرده که هست!
خوب این چیه که به هبچ وجه نمیتونیم ببینیم و مورد بررسی قرار بدیم فقط میتونیم بفهمیم که هست و در سرتا سر گیتی پراکنده شده حتا توی اتاق شما!!
این سوالیه که همه تو این عصر دنبالشن…
در جواب جناب مهدی شعری به ذهنم رسید که شاید جوابش این باشه:
من ندانم ز کجا امده ام امدنم بهر چه بود به کجا میروم اخر ننمایی وطنم سوالاتی از این دست مثل این میمونه که ما بخوایم به دوران قبل از تولدمون فکر کنیم
بنده همیشه سوالی به ذهنم میرسه که اگر دو کهکشان یکی از ماده و دیگری از پاد ماده به هم برخورد کنند سرعت انفجار دو کهکشان لحظه ای خواهد بود یا طی فرایند طولانی مدت رخ خواهد داد؟
يكي از بزرگترين مواري كه توي تمام مباحث فيزيك ذهن منو درگير كرده بحث مفهوم فضا هستش
آيا منظور از فضا همون خلا هستش؟
خلا چيه؟
آيا خلا يه چيز ماديه؟
آيا خلا مطلق داريم و اگر داريم آيا به معناي هيچ هستش؟
آيا امكان داره حتي خلا هم نباشه؟
بيگ بنگ در فضاي خالي و خلا رخ داده يا اينكه خلا خودش با بيگ بنگ بوجود اومده؟
اينكه جهان در حال انبساط و گسترش هستش يعني چي؟ منظور از جهان همين ماده و ضد ماده هستش كه در فضاي بي انتهاي خلا در حال گسترش هست يا اينكه منظور از انبساط جهان ، انبساط فضاي خلا به همراه مواد درون اونه؟
اگه منظور از انبساط جهان ، انبساط و بزرگ شدن فضاي جهان و خلا هستش اونوقت بايد بپذيريم كه فضاي خلا نامتناهي نيست ، پس اگر نيست ، خود فضا و ماده درون چه چيزي گسترش پيدا ميكنن و منبسط ميشن؟
اگه بگيم داخل هيچ ، كه بي معنيه چون چيز داخل هيچ معني نميده چون هرچيز در حال انبساطي در هر لحظه حدي داره و اگه مثلا كسي همون لحظه به انتهاي انبساط جهان در يك لحظه معين برسه ، بعد چي ميبينه؟ هيچ رو ميبينه؟
هيچ كه ديدني نيست ولي بايد چيزي ديده بشه
اينها در صورتي معني پيدا ميكنه كه بگيم مفهوم فضا همون خلا و فضاي لايتناهي هستش و فضا فارغ از ماده و مفهومي جداست
اینها سوال های من هم هست، که البته شما بسیار کاملتر کردیش. و گویا پاسخی براشون نیست و کسی جواب رو نمیدونه
میشه بگید در کیهان، خلا به چه معنیه ؟ اگه منظور یک مکان خالیه، خوب همون مکان خالی هم یک چیزیه دیگه … بعد این خلا تا کجا ادامه داره، یعنی آخرش کجاست … نمیشه که گفت بی نهایته. منظورم اینه همین جهانی که توش هستیم، اگه از یک سمت برسیم به آخرش، اونوقت بعد از اون چیه؟ مشخصا یه دیوار که دور جهان نکشیدن بگن اینجا آخرشه، پس بعد از اون آخرین مکان چیه؟ فضای خالی و خلا؟ خوب همون فضای خالی هم یه چیزی برا خودش دیگه … و اینکه تا کجا ادامه داره اون فضای خالی… ممنون.
هیچ انتهایی برای جهان نمیشه متصور شد چون انرژی تاریک با سرعت زیادی در حال انبساط جهان و گسترش مرزهاست.
خبر جالبی بود