جو نازک مریخ میتواند به زنده ماندن میکروبها کمک کند!
بیگ بنگ: دانشمندان با کمک ماموریتهای گوناگون و کاوشگرهایی که به دور مریخ میگردند تاکنون به درک وسیعی از جنبههای مختلف مریخ رسیدهاند. آژانسهای فضایی متعددی سیارهی سرخ را پیوسته زیر نظر دارند تا برای ماموریتهای آتی به مریخ آماده شوند. به دست آوردن اطلاعات در راستای آمادهسازی بهتر، بسیار مهم است. در همین راستا دانشمندان معتقدند میکروبهای تولید کنندهی متان که سادهترین و قدیمیترین ارگانهای روی زمین میباشند در جو بسیار نازک مریخ قادر به حیات هستند.
به گزارش بیگ بنگ، دانشمندان میگویند ممکن است این یافتهها سرنخی برای پیدا کردن حیات روی سیارهی سرخ باشد. مریخ و بررسی احتمالاتی که در مورد حیات بر روی آن وجود دارد از مهمترین اولویتهای بسیاری از آژانسهای فضایی میباشد. شواهد بسیاری وجود دارند که میلیاردها سال پیش مریخ دارای دریاچه، رودخانه و دریا بوده است. هر جایی که روی زمین آب باشد حیات هم وجود دارد بر این اساس دانشمندان میگویند احتمالا زمانی که مریخ آب داشته حیات هم بر روی آن شکل گرفته است و ممکن است هنوز هم حیات بر روی آن وجود داشته باشد.
ربکا میکل، از دانشگاه آرکانزاس آمریکا میگوید: از آنجایی که در تمام محیطهای روی زمین میکروارگانیسمهایی قادر به زندگی کردن هستند، عدم وجود ارگانیسمهایی بر روی سایر سیارات و ماهها غیرقابل باور است. تحقیقات پیشین وجود متان در اتمسفر مریخ که سادهترین مولکول آلی است را تایید کردهاند. گرچه روشهای غیر زندهای همچون فعالیتهای آتشفشانی برای تولید متان وجود دارد اما بیشترین مقدار این گاز بی بو، بی رنگ و قابل اشتعال بر روی زمین توسط موجودات زنده (همچون گاوها در حین هضم غذا) تولید میشود.
میکل میگوید: یکی از هیجانانگیزترین لحظات برای من، لحظهی تشخیص وجود متان بر روی مریخ بود. بیشترین مقدار متان بر روی زمین حاصل از فعالیت موجودات زنده در حال یا گذشته است. این قضیه میتواند برای مریخ هم درست باشد. بر روی زمین میکروبهایی به نام متانوژن، متان تولید میکنند. آنها در بین سادهترین و قدیمیترین ارگانیسمهای تولید کنندهی متان بر روی زمین هستند. این میکروارگانیسمها بیهوازی هستند. به این معنا که برای تولید متان نیازی به اکسیژن ندارند. این میکروارگانیسمها برای تامین انرژی مورد نیازشان به جای اکسیژن از هیدروژن استفاده میکنند و منبع اصلی تامین اتمهای کربن مورد نیازشان برای تولید مولکولهای آلی، دی اکسید کربن است.
این واقعیت که متانوژنها به اکسیژن و فتوسنتز نیاز ندارند به این معناست که آنها قادر به حیات در لایهی زیر سطح مریخ هستند این لایه از اشعههای فرابنفش سطح مریخ در امان است. این ویژگیهای متانوژن آنها را تبدیل به کاندیداهای ایدهآلی برای اثبات وجود حیات در مریخ کرده است. برای آزمایش امکان زندهماندن این میکروارگانیسمها در جو نازک مریخ محققانی از جمله ناویتا سینها، 4 نژاد متانوژن را مورد بررسی قرار داده است. این 4 نژاد شامل Methanothermobacter wolfeii, Methanosarcina barkeri, Methanococcus maripaludis و Methanobacterium formicicum میباشند.
آزمایش آنها شامل پرورش این میکروبها در لولههای آزمایش بود. این لولهها را داخل مایع قرار دادند که معدل با مایع جاری در سفرههای زیرزمینی مریخ است. میکروبها را از گاز هیدروژن تغذیه کردند و مایع را با سواب پنبه و سپس روی آن را با خاک پوشاندندد که شرایط احتمالی روی مریخ را بازسازی میکند. پس از آن محتویات هر لولهی آزمایش در معرض فشار پایین قرار گرفت. محققان مشاهده کردند متانوژنها از 3 تا 21 روز در شرایطی که فشار کمتر از شش هزارم سطح زمین بود، زنده ماندند. حاصل این تحقیق در مجلهی ریشههای حیات و تکامل زیست کره منتشر شده است.
ترجمه: معصومه رحیمی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: zeenews.com