بیگ بنگ: دریاچه‌های باستانی روی سطح سیاره مریخ بیانگر آن هستند که این سیاره احتمالا در گذشته میزبان حیات میکروبی و فراتر از حد تصور بشر بوده است.

دره ی باستانی مریخ که با نام "دریاچه مرکزی" شناخته می شود. این نقشه رنگی ارتفاعات پایین تر را با رنگ سفید و بنفش نشان داده و ارتفاعات بالاتر را با رنگ زرد نشان می دهد.
دره ی باستانی مریخ که با نام “دریاچه مرکزی” شناخته می شود. این نقشه رنگی ارتفاعات پایین تر را با رنگ سفید و بنفش نشان داده و ارتفاعات بالاتر را با رنگ زرد نشان می دهد.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از سرویس خبری آنا، ما از قبل مریخ را به عنوان سیاره‌ای خشک می‌شناختیم که با اقیانوس‌های عظیم پوشیده شده است ولی تصور ما با بررسی و مشاهده ی عکس های ماهواره ای سیاره ی سرخ کمی تغییر کرده است. پیش از این تصور می‌شد که دوران مرطوب بودن سیاره سرخ به حدود 4 میلیارد سال قبل و به زمانی برمی‌گردد که نخستین تک‌ سلولی در کره زمین شکل گرفت.

مدارک جدید به دست آمده نشان می‌دهد که این سیاره حدود یک میلیارد سال بعد از این دوران، از شبکه‌های دریاچه‌ها و جریان‌های آبی تشکیل شده بود. این بدان معناست که سیاره سرخ می‌توانسته یک میلیارد سال بیشتر از حد تصور ما، میزبان حیات میکروبی بوده باشد. محققان ناسا این امر را با مشخص کردن 22 دهانه آتشفشانی روی مریخ مطرح کردند. آنها دره‌هایی را یافتند که آب را به داخل آبگیرهای دریاچه منتقل می‌کند. چند آبگیر دریاچه به این طریق لبریز شده بودند و این نشان‌ دهنده حجم بالای آب در این چشم‌انداز و در طول این زمان است.

دانشمندان با مطالعه تصاویر بدست آمده از دوربین‌های ارسال شده به مدار مریخ شواهدی از این ویژگی‌ها را در منطقه Arabia Terra در بخش شمالی مریخ یافتند. یکی از این دریاچه‌های منطقه در حجم قابل مقایسه با دریاچه Tahoe است، این دریاچه در کالیفرنیا، نوادا واقع شده که حجمی حدود 188 کیلومتر مکعب آب را شامل می‌شود. این دریاچه مریخی از شکاف دره واقع در کناره جنوبی تغذیه و از حاشیه شمالی سرریز می‌شد و این جریان آب سرازیر شده را به آبگیری مملو از آب موسوم به «دریاچه مرکزی» انتقال می‌کرد.

این نقشه توپولوژی منطقه ی Arabia Terra در بخش شمالی مریخ نشان می دهد. مناطق عمیق با رنگ سیاه و سفید محل دریاچه ها را نشان می دهد و خطوط آبی جریان رودخانه ها را مشخص کرده.
این نقشه توپولوژی منطقه ی Arabia Terra در بخش شمالی مریخ نشان می دهد. مناطق عمیق با رنگ سیاه و سفید محل دریاچه ها را نشان می دهد و خطوط آبی جریان رودخانه ها را مشخص کرده.

این مجموعه دریاچه‌ها و دره‌ها که در سیستم دره دریاچه مرکزی واقع شده‌اند تا حدود 150 کیلومتر گسترش یافته‌اند. دریاچه مرکزی حدود 2790 کیلومتر مکعب را شامل می‌شود که حجمی بیشتر از دریاچه «اونتاریو» را در جمع دریاچه‌های عظیم آمریکای شمالی به خود اختصاص می‌دهد. محققان برای تعیین قدمت این دریاچه‌ها، سن 22 دهانه آتشفشان منطقه را تخمین زدند. آنها روی این موضوع مطالعه کردند که آیا دره‌هایی که در لایه‌های اطراف بقایای خارج شده از دهانه آتشفشان خارج شده‌اند، قدمتی بیش‌تر از این دهانه‌های آتشفشانی دارند یا کم‌تر.

نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که دوران مرطوب سیاره مریخ به احتمال زیاد بین 2 تا 3 میلیارد سال پیش بوده است. دره‌های یافت‌ شده بیانگر آن است که مریخ، سیاره‌ای سرد و دارای دریاچه‌ها و جریان‌های آبی است که بر اثر ذوب شدن یخ‌ها شکل گرفته‌اند. در این تحقیقات، شواهدی دال بر آن وجود دارد که آب، سطح مریخ اولیه را تغییر داده و این امر به این دلیل ایجاد شده است که چند صد میلیون سال بعد از تصور قدیمی بشر، برخی مفاهیم بر این دلالت دارند که آب نه از طریق باران، بلکه از راه برف تأمین می‌شد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه ی Geophysical Research منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.