زمین، نقطه ی آبی کمرنگ
بیگ بنگ: در سال 1977 فضاپیمای ویجر 1 به قصد سفری طولانی به فضا پرتاب شد. سیارات گازی بزرگی مثل مشتری و زحل را پشت سر گذاشت و قبل از خروج از فضای منظومه شمسی کشف های بزرگی انجام داد.
به گزارش بیگ بنگ، سیزده سال بعد از پرتاب در ۱۴ فوریه سال ۱۹۹۰ و از فاصله ۶٫۴ میلیارد کیلومتری، این فضاپیما در مراحل نهایی ماموریتش دوربینش را بسوی زمین گرفت و آخرین تصویر را از وطنش تهیه کرد. در این تصویر زمین به شکل نقطه ی آبی کمرنگی(Pale Blue Dot) دیده می شود. این شیء زیبا که شایدزیباترین شیئی باشد که تاکنون تصویری از آن تهیه شده تنها جزء نورانی حاضر در این تصویر تیره است. این نقطه نورانی سیاره ما زمین را نشان می دهد و دورترین تصویری است که از زمین در دست داریم. نکته مهم درباره این ذره کوچک نور این است که حیات در سراسر تاریخ تنها روی آن تحقق یافته است، روی همان پیکسل نور آبی کمرنگی که در متن سیاهی بی کران کیهان شناور است.
ستاره شناس بزرگ کارل سیگن در بخشی از کتاب نقطه ی آبی کمرنگ می نویسد: « گفته می شود ستاره شناسی دانشی است که درعین شخصیت ساز بودن به انسان درس فروتنی می دهد. شاید هیچ تصویری بهتر از این٬ غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنیای کوچکش به نمایش نگذارد. از نظر من این نشان می دهد که وظیفه داریم نسبت به هم مهربان تر باشیم و این نقطه آبی را حفظ کرده و گرامی بداریم. چون تنها خانه ای است که تاکنون شناخته ایم.»
ما و همه جانداران روی زمین بر این نقطه خرد و شناور در فضا ایستاده ایم. حیات حاضر در عرصه کیهان نیز مثل جرقه ای گذرا در پهنه بی انتهای زمان است. حیات نیز مثل ستارگان ساختاری موقتی در مسیر جاده ای است که از نظم به سوی بی نظمی کشیده می شود. اما این نکته مایه ی تحقیر ما نیست چون حیات وسیله ای است که کیهان برای درک خود به آن نیاز دارد، حتی اگر این درک فقط محدود به یک لحظه باشد. این کاری است که ما ظرف دوره کوتاه اقامت خود روی زمین در پی انجام دادن آن هستیم. ما فضاپیماهایی به حاشیه منظومه شمسی و فراتر از آن فرستاده ایم. تلسکوپ هایی ساخته ایم که با آنها می توانیم کهن ترین و دورترین ستارگان را ببینیم و موفق به کشف و درک حداقل برخی از قوانین طبیعی حاکم بر کیهان شده ایم. در نهایت به همین دلیل است که ما انسانها اهمیت داریم، اهمیت اساسی ما آرزوی دیرینه ما برای درک و بررسی این کیهان زیباست-این وطن پویا، شگفت انگیز و باشکوه.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: شگفتی های کیهان/برایان کاکس و اندرو کوئن
وقتی هزار یا هزار و پانصد متر از زمین فاصله می گیری ( در کوهنوردی و صعود از کوه ) وبعد در آرامش کوه به شهر و به مردم از آن بالا نگاه می کنی و در افکارت غرق می شوی چقدر به کوچکی خودت و امیالت و…………و در مقابل بزرگی و عظمت هستی پی میبری و حال خود حدیث مفصل بخوان ازاین مجمل — قابل قیاس نیست——–
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من _
وین حلّ معمّا نه تو خوانی و نه من_
هست از پس پرده گفتگوی من و تو_
چون پرده بر اُفتد نه تو مانیّ و نه من(خیّام)