شمارش معکوس برای فرود یک کاوشگر بر سطح دنبالهدار
بیگ بنگ: آژانس فضایی اروپا به کاوشگر فیلای برای آغاز تلاش خود جهت انجام نخستین فرود تاریخیاش بر روی دنبالهدار چوریومف 67P، چراغ سبز نشان داد.
به گزارش ایسنا، نمایندگان آژانس فضایی اروپا طی کنفرانسی در مرکز عملیات فضایی اروپا و مرکز هوافضای آلمان اعلام کردند که فضاپیمای روزتا و کاوشگر فیلای در وضعیتی عالی برای جداسازی و فرود بر روی دنبالهدار 67P/Churyumov-Gerasim برنامهریزیشده اند. پس از سالها سیر و سفر که شامل سه بار مدارگردی حول زمین، یک بار مداگردی حول مریخ و سفر طولانی در آن سوی مشتری و همچنین افزایش سرعت برای رسیدن به دنبالهدار، هر دوی روزتا و فیلای در آستانه محققکردن ماموریت اصلیشان هستند.
بنابر اعلام آژانس فضایی اروپا، دستور جداشدن از روزتا و فرودآمدن نرم آن بر روی دنبالهدار در انتظار تایید نهایی پیش از مخابرهشدن به روزتا است. همزمان، روزتا در حال عملیاتیکردن موتور سوختی است که این مدارگرد را در بهترین وضعیت برای جداشدن قرار میدهد. پیش از جداشدن فیلای از فضاپیمای مادر، امروز سهشنبه ساعت 18:33 دقیقه به وقت گرینویچ (22:03 دقیقه به وقت تهران) روشن میشود. این نخستین باری است که سیستمهای این فرودگر از زمان خواب زمستانی طولانیش در راه دنبالهدار روشن میشوند. باتریهای این سامانه تا دمای عملیاتی گرم میشوند، چرخ پرواز تثبیتکننده آن شروع به کار خواهد کرد و سیستمهایش توسط ماموریت کنترل و از طریق دورسنجی بررسی خواهند شد.
چنانچه همه چیز به خوبی پیش برود، کاوشگر فیلای روز چهارشنبه ساعت 9:03 دقیقه به وقت گرینویچ (12:33 دقیقه به وقت تهران) از روزتا جدا خواهد شد و ساعت 16:02 دقیقه به وقت گرینویچ (19:32 دقیقه به وقت تهران) بر روی دنبالهدار 67P فرود خواهد آمد. چون این کاوشگر 51 میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد، رسیدن سیگنالهای رادیویی آن به زمین، 28 دقیقه و 20 ثانیه طول میکشد. این بدین معناست که با ارسال دستور، مهندسان اثرات آن را یک ساعت بعد میبینند.
آژانس فضایی اروپا اعلام کرده زمانی که کاوشگر روی دنبالهدار فرود آید، چندین دقیقه طول میکشد که تماس آن با دنبالهدار تایید شود، چون فرودگر باید ایمنسازی خود بر روی دنبالهدار را با استفاده از نیزه ویژهاش و به دلیل گرانش بینهایت پایین تکمیل کند. در صورت موفقیت، فیلای پس از فرود، ماموریت علمی دو و نیم روزه خود را شروع خواهد کرد و چنانچه پنلهای خورشیدیاش قادر به شارژ باتریهای آن باشند، این ماموریت را میتوان بسط داد.
روزتا برای بیش از 10 سال است که در تعقیب دنبالهدار 67P در فضا بوده، این دنباله دار حدود ۴ کیلومتر طول و ۳.۵ کیلومتر عرض دارد و مدت گردش آن به دور خورشید شش سال و نیم طول می کشد.این فضاپیما پس از یک سفر 6.5 میلیارد کیلومتری، این فضاپیما اکنون در 30 کیلومتری طعمهاش جایگیری کرده و روز چهارشنبه تلاش میکند فرودگر خود را بر روی سطح آن بنشاند. گفته میشود مرکز عملیات فضایی اروپا امروز بسیار آرام است و مهندسان معدودی درباره این فرود صحبت میکنند. روز چهارشنبه رسانههای سراسر جهان فرود بر روی دنبالهدار را مخابره میکنند و پرسنل این مرکز در حال سپری لحظاتی پراسترس هستند.
زمانی که روزتا در سال 2004 به فضا پرتاب شد، به اندازهای از آن دور بود که باید سه بار حول زمین و یک بار حول مریخ میچرخید تا بتواند از گرانش آنها برای پرتاب به عمق منظومه شمسی استفاده کند. این فضاپیما بیش از یک سال را به بررسی 67P خواهد پرداخت که ماده تشکیلدهنده آن از بقایای شکلگیری منظومه شمسی در 4.5 میلیون سال پیش است. ماموریت فرودگر فیلای، تحلیل دنبالهدار 67P با جزئیات و دقت بیشتر است و به ادعای آژانس فضایی اروپا، نتایج این تحلیل میتواند تاریخ چگونگیگیری زمین را از نو بنویسد.
«خوزه لوئیز پلون-بیلون»، یکی از هشت مهندس پروازی است که مسئولیت فرود فیلای را بر عهده دارند. وی اعلام کرد تیم مهندسان آماده این ماموریت است. فرودگر مزبور با سرعت یک متر در ثانیه (سرعت پیادهروی) نسبت به دنبالهدار 67P حرکت خواهد کرد در حالی که این دنبالهدار اردکمانند به طور مداوم میچرخد. گفته میشود محل فرود فرودگر از ترکیبی از صخرهها و درههای عمیق تشکیل شده و این امر میتواند شانس موفقیت آن را کاهش دهد.
انتخاب تصاویر: بیگ بنگ / منابع بیشتر : dailymail , NASA , universetoday , space , jpl.nasa
لطفا خبر وضعیت فرود آمدن آن را نیز پوشش دهید.
سلام،
این بخش را می شود بیشتر توضیح بدهید:
«زمانی که روزتا در سال ۲۰۰۴ به فضا پرتاب شد، به اندازهای از آن دور بود که باید سه بار حول زمین و یک بار حول مریخ میچرخید تا بتواند از گرانش آنها برای پرتاب به عمق منظومه شمسی استفاده کند»
با درود به شما دوست گرامی، فضاپیمای روزتا با دنباله دار مربوطه بسیار فاصله داشت، اما این فضاپیما با استفاده از چرخش به دور زمین و مریخ و استفاده از نیروی گرانش این سیارات سرعت خود را در مسیر شش میلیارد کیلومتری سفرش افزایش داد و درنهایت پس از 10 سال سفر در فضا به دنباله دار هدفش رسید.