طرح بلندپروازانه جف بزوس برای ساخت سکونتگاه در فضا
بیگ بنگ: “جف بزوس” رئیس شرکت خصوصی “بلو اوریجین” چند روز پیش بالاخره از فرودگر قمری این شرکت به نام “بلو مون” (ماه آبی) رونمایی کرد و حالا جزئیات برنامه بلندپروازانه وی برای زندگی در فضا منتشر شده است.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، وی از یک طرح مفهومی سکونتگاه فضایی رونمایی کرده که میتواند کل شهرها، مناطق کشاورزی و حتی پارکهای ملی را شامل شود. بزوس اظهار کرد، دستیابی به این زیستگاه در آینده ممکن است راهی طولانی را در پیش داشته باشد ولی هنگامیکه ما با محدودیت منابع در زمین مواجه شویم، زندگی در آن انتخابی آسان خواهد بود.
این زیستگاه که یادآور فیلم معروف “میانستارهای”(Interstellar) است، میتواند به اندازهای نزدیک به زمین ساخته شود که به ساکنان خود اجازه رفتوآمد به کره خاکی را بدهد. علاوه بر آن خانه یک میلیون نفر یا بیشتر باشد. آبهوای زیستگاه فضایی ساخت شرکت جف بزوس نیز در تمام طول سال مساعد خواهد بود. ثروتمندترین مرد جهان در مراسمی که در واشنگتن برگزار شد از شرکت کنندگان پرسید که آیا دوست دارید همینطور حالت سکون داشته باشید و یا پویا باشید و رشد کنید؟
این طرح مفهومی برای نخستین بار در سال ۱۹۷۰ توسط “جرارد کیچن اونیل” فیزیکدان و فعال حوزه هوافضا که استاد جف بزوس در دانشگاه “پرینستون” بود ارائه شد. این فیزیکدان طرح زیستگاهی را ارائه داد که در فضا میچرخد تا بر اساس نیروی گریز از مرکز، جاذبه مصنوعی ایجاد کند.
بزوس ادامه داد، این ساختارها بسیار عظیم هستند و کیلومترها به پایان آنها باقی مانده است. برخی از این ساختارها تفریحیتر هستند که نباید جاذبه آنها با مناطق دیگر یکسان باشد. مثلاً نبود جاذبه در این مراکز تفریحی میتواند به ساکنان فضایی امکان پرواز دهد. بزوس افزود، شهرهای فضایی میتوانند مانند برخی از شهرهای زمینی باشند و یا معماری آنها از ابتدا صورت گیرد. جزئیات بیشتر را در ویدئوی زیر مشاهده نمایید:
جالب است در این زیستگاه فضایی هیچ باران، طوفان و یا زلزلهای وجود نخواهد داشت. بزوس گفت: این سکونتگاه به اندازهای زیبا است که انسانها تمایل به سکونت در آنجا را خواهند داشت. بزوس در انتها مدعی شد که مسافرت میان فضا و زمین مانند یک سفر یک روزه آسان خواهد بود.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: dailymail.co.uk
سلام. به نظر من این ایده خوبی نمیتونه باشه. اگر چه که کرۀ زمین خیلی بزرگه، ولی باز هم یک زیست کرۀ بسته محسوب میشه…یعنی اگر فرضا X تن اکسیژن رو به یکی از این ایستگاه ها ببریم، X تن از مقدار اکسیژن زمین کم کردیم که قابل برگشت نیست..شاید اکسیژن با کاشت درخت جبران بشه(که البته درخت هم به مقدار زیاد، جبران اکسیژن نداره. درمورد آمار میزان اکسیژن تولیدی از یک درخت با قطر های مختلف، خودتون تحقیق کنین تا متوجه بشین.)، ولی منابع فلز و شیشه و انرژی و … که قابل بازگشت نیستند چی؟!