بیگ بنگ: سحابی رتیل بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین منطقهٔ شکل‌گیری ستاره‌ها در تمام کهکشان‌های همسایه است. نام این سحابی از ظاهر تار عنکبوتی شکل این ناحیه گرفته شده است.  این سحابی با پهنای ۱۰۰۰ سالِ نوری خود در فاصله‌ای به اندازه فاصله سحابی جبار – نزدیک‌ترین زایشگاه ستاره‌ای به زمین قرار دارد.

تصوير خيره‌كننده سحابي رتيل در صورت فلكي ماهي زرين توسط كارشناسان و محققان ناسا با استفاده از تلسكوپ فضايي هابل به ثبت رسيده است. كارشناسان نجوم ناسا آخرين تصاوير ارسالي هابل را پس از دريافت، در سايت‌هاي نجومي از جمله اسپیس براي علاقه‌مندان به علم ستاره‌شناسي به نمايش گذاشتند.

همان طور كه در این تصاوير مشاهده مي‌شود، هسته كاملاً درخشان اين سحابي با پشت‌زمينه انوار بنفش، جلوه خاصي به‌صورت فلكي ماهي زرين داده است. اين سحابي 160,000  سال نوري با زمين فاصله دارد و نخستين بار توسط «نيكلاس لوئيس دلاكايله» در سال 1751 ميلادي كشف شده است. «NGC2070»، نام ديگر اين سحابي اسرارآميز است كه در بخش مركزي‌اش بستر فوق‌العاده مناسبي براي زايش ستارگان و سيارك‌هاي مختلف ايجاد كرده‌است. ماهي زرين از صور فلكي منطقه جنوبي كهكشان راه‌شيري بخشي از ابرهاي ماژلاني را نيز در برگرفته است. اين صورت فلكي توسط «پيتر ديركن زون كاليسو» و «فردريك دهاتمان» هلندي در فاصله سال‌هاي 1595 تا 1597 ميلادي كشف شده و تحت عنوان اره ماهي نيز مشهور است.

Read More : space , apod