بیگ بنگ: ناسا اعلام کرد پرتاب فضاپیمای آرتمیس ۱ احتمالاً تا ماه آگوست به تعویق افتاده و آزمون مجدد آن روی سکوی پرتاب در ژوئن ۲۰۲۲ انجام خواهد شد.
به گزارش بیگ بنگ، مقامات ناسا روز پنجشنبه با بروزرسانی برنامه پرتاب راکت آرتمیس ۱ به سمت ماه اعلام کردند پرتاب این فضاپیما احتمالاً از اوایل تا اواسط ماه ژوئن(اواخر خرداد) انجام شود و قبل از آن موشک مجدداً به سکوی پرتاب منتقل میشود تا «تمرین نهایی پرتاب همراه با سوخت» در مرکز فضایی کندی انجام شود. تمرین پرتاب نهایی همراه با سوخت یا اصطلاحاً Wet Dress Rehearsal شامل انتقال سامانه پرتاب فضایی (SLS) و فضاپیمای مونتاژ شده (اوریون) به سکوی پرتاب، سوختگیری کامل مخازن مراحل مختلف موشک و تخلیه سوخت و شبیهسازی شمارش معکوس تا ۱۰ ثانیه قبل از احتراق است تا دستورالعمل پرتاب قبل از احتراق بهینه شود.
“بیل نلسون” مدیر ناسا، هفته پیش پیشنهاد کرد که ماه آگوست اولین فرصت برای پرتاب این فضاپیما خواهد بود و “جیم فری” معاون رئیس هئیت مدیره مأموریت توسعه سامانههای کاوش(ESDMD) این موضوع را تأیید کرد. “جیم فری” عنوان کرد: «همانطور که قبلاً گفتیم، زمان رسمی پرتاب فضاپیما را بعد از «تمرین نهایی پرتاب همراه با سوخت» اعلام خواهیم کرد، اما همانطور که میدانید براساس سوابق مشکلات این قبیل برنامهها در طول سال و همچنین عملکرد برنامهریزی که تاکنون شاهد آن بودهایم، ما در جستجوی فرصتهای مناسب پرتاب در محدوده زمانی ماه آگوست هستیم.»
یکی از پنجرههای پرتابی که قبلاً اعلام شده بود از ۲۲ جولای تا ۹ آگوست(۳۱ تیر تا ۱۸ مرداد) را در بر میگرفت. ناسا در اواسط ماه مارس “سامانه پرتاب فضایی” را که فضاپیمای اوریون نیز بر آن سوار بود به سکوی شماره ۳۹-B در مرکز فضایی کندی منتقل کرد و با اجرای عملیات تزریق و تخلیه ۷۵۰ هزار گالن سوخت هیدروژن و اکسیژن مایع فوقالعاده سرد در مرحله اصلی و مراحل بالاتر فرآیند شمارش معکوس را شبیهسازی کرد.
سه تلاش قبلی برای انجام این تمرین لغو شد چون ناسا با مشکلات مختلفی مواجه شد که بیشتر مربوط به پرتابگر متحرک میشد که سختافزارهای آرتمیس ۱ روی آن نصب شدهاند. با وجود اینکه مشکل فقط مربوط به یک شیر «سه اینچی» بود که درست عمل نمیکرد، ناسا مجبور شد برای تعمیر آن سامانه پرتاب فضایی را به ساختمان مونتاژ راکت منتقل کند و در حال حاضر نیز در این ساختمان مستقر است. مدیران ناسا میگویند در حین تعویض شیر متوجه شدند که یک قطعه لاستیک کوچک باعث خرابی شیر شده بود و حالا سعی دارند بفهمند این قطعه لاستیک از کجا وارد مسیر شیر شده است. خود شیر مشکلی نداشت.
یکی از مشکلات اصلی در حین اجرای تمرینها جریان گاز نیتروژن بود که برای کاهش ریسک آتشسوزی و ایمنی سکوی پرتاب الزامی است. شرکت Air Liquide، تأمین کننده این گاز، برای ارتقاء خطوط لوله خود زمان خواست تا بتواند راکت ۲.۶ میلیون کیلوگرمی و ۹۸ متری را پشتیبانی کند. انتظار میرود فعالیت ارتقاء خطوط لوله بزودی انجام شود و مدیران ناسا اعلام کردند به محض انجام این کار سامانه پرتاب فضایی دوباره به سکوی پرتاب منتقل خواهد شد.
“جیم فری” میگوید تعویق زمان احتمالی پرتاب فضاپیما به تابستان، به ناسا فرصت میدهد تا در صورت لزوم بتواند دو تمرین نهایی پرتاب همراه با سوخت را انجام دهد. وی افزود: «امیدواریم بر اساس کارهایی که تاکنون برای تنظیم دقیق رویههای سوختگیری مخازن انجام دادهایم فقط یکبار نیاز به تمرین باشد، اما باید واقعبین بود و این احتمال را در نظر گرفت که ممکن است بیش از یک “تمرین نهایی پرتاب همراه با سوخت” نیاز باشد، چون باید به دستورالعملی برسیم که برای شمارش پرتاب هموارتر مورد نیاز است و در روز پرتاب بهترین فرصت را برای تنظیم پنجرههای پرتاب فراهم کند.»
هنگام پرتاب موشک SLS با تولید نیروی بالابرنده ۸/۸ میلیون پوند قدرتمندترین پرتابهای خواهد بود که تاکنون زمین را ترک کرده است. آرتمیس ۱ ماموریت بیسرنشینی است که فضاپیمای اوریون را به دورترین نقطهای میفرستد که تاکنون یک فضاپیما به آنجا سفر کرده است – ۴۵۰ هزار کیلومتر دورتر از زمین که درست ۶۴ هزار کیلومتر دورتر از ماه قرار دارد. (رکورد دورترین سفر فضاپیمای سرنشیندار متعلق به فضاپیمای آپلو ۱۳ است که مسافت تقریبی ۳۹۹ هزار کیلومتر را طی کرد).
این مأموریت ۴ یا ۶ هفته به طول میانجامد و سپس اوریون به زمین باز میگردد و در اقیانوس آرام نزدیک ساحل کالیفرنیا با چتر فرود میآید. از آنجاییکه اولین پرتاب قرار بود در سال ۲۰۱۶ انجام شود، تأمین هزینه و ساخت سامانه پرتاب فضایی(SLS) و سخت افزار اوریون تاکنون چندینبار به تأخیر افتاده است که به نوبه خود بر مأموریتهای آرتمیس بعدی اثر میگذارد.
اکنون ناسا پرواز سرنشیندار آرتمیس ۲ را برنامهریزی میکند که قرار است تا بعد از تاریخ می ۲۰۲۴ فضانوردان را بدون اینکه روی ماه فرود بیایند به مداری دور ماه بفرستد. مأموریت آرتمیس ۳ که از یک سامانه فرود سرنشیندار استفاده خواهد کرد، به شرکت اسپیس ایکس واگذار شده تا نسخهای از فضاپیمای استارشیپ خود را بکار برد و دو فضانورد را که شامل اولین فضانورد زن میشود روی سطح ماه فرود آورد. این مأموریت نیز برای بعد از سال ۲۰۲۵ برنامهریزی شده است. با وجود تأخیر در مأموریت آرتمیس ۱، نلسون در این هفته عنوان کرد که سال ۲۰۲۵ همچنان سال پرتاب آرتمیس ۳ خواهد بود.
ترجمه: محمد نوده فراهانی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: phys.org