بیگ بنگ: کهکشان ها کلکسیونی وسیع از ستاره ها میباشند. شاید در این تصویر تلسکوپ هابل هزاران کهکشان ها در یک قاب جمع شده باشد. تخمین اینکه چند کهکشان در کیهان وجود دارد کار سختی است، اما محاسبات تعدادشان را میلیاردها تخمین می زند، در حالی که هر روز نیز به تعداد آن اضافه می شود.

hubble-extreme-deep-fieldاین تصویر، فرا ژرف هابل نمونه‌ ای از قدیمی‌ترین کهکشان‌هایی است که بشر تاکنون دیده است؛ کهکشانهایی که کمی پس از دوران تاریک یعنی ۱۳.۲ میلیارد سال پیش شکل گرفته‌اند، زمانی که کیهان تنها ۴۵۰ میلیون سال از عمرش گذشته بود. میدان دید فرا ژرف هابل

یک مشکل دیگر محدودیت امکانات برای گرفتن تصاویر بهتر از کهشان ها میباشد، که تلسکوپ ها به قطر آینه ها و تجهیزات بیشتری نیاز داراند و در بالای اتمسفر قرار گیرند تا از تحریف تصویر توسط جو زمین جلوگیری کنند. در حالی که تخمین کارشناسان متفاوت است مقدار قابل قبول عددی برابر 100 تا 200  میلیارد کهکشان است. بهترین تعداد شمارش کهکشان ها مربوط به هابل است که بهترین ابزار را برای محاسبه و تخمین دارد. هابل در سال 1990 به فضا پرتاب شد، در ابتدا دارای آشفتگی در آینه اصلی اش بود که با شاتلی که در 1993 پرتاب شد اصلاح شد و تا می 2009 مجددا توسط ماموریت شاتل ارتقا و تعمیر شد. در سال 1995 ستاره شناسان به یک منطقه خالی در صوت فلکی دب اکبر رسیدند و مشاهدات خود را ده روز در آنجا متمرکز نمودند، نتیجه مشاهده 3000 کهکشان با نور ضعیف در یک قاب تصویر و ثبت عمیق ترین تصویر از جهان هستی تا آن موقع بود. زمانی که هابل با ابزارهایش در سال 2003 و 2004 به روز شد، دانشمندان میدان فرا ژرف هابل را در صورت فلکی کوره که بیش از 10 هزار کهکشان در یک نقطه کوچک جمع شده بود را مشاهده کردند.

در سال 2012 مجددا ابزارهای این تلسکوپ به روز شد و هابل موفق به مشاهده 5500 کهکشان جدید شد. هابل تخمین زد که صد میلیارد کهکشان باید در جهان قابل مشاهده باشد، اما این مقدار به 200 میلیارد افزایش یافت. داده های اصل کیهان شناسی به نظریه نسبیت اینشتین بر می گردند، یکی از یافته های اصلی نسبیت جاذبه است که یک آشفتگی در فضا و زمان است. بر اساس دانسته ها چندین دانشمند از جمله اینشتین سعی کردند تا بفهمند جاذبه چگونه کل جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. ساده ترین فرضیه این است که اگر شما همه محتویات جهان را با چشم انداز ضعیفی محاسبه کرده باشید در همه جا و همه جهت ها مشابه است.

ناسا اعلام کرده که ماده در جهان ما همگن و دارای خواص فیزیکی مشابه میباشد که از مقیاس های متوسط ما بسیار بزرگتر میباشد و این اصل کیهان شناسی نامیده می شود. یک مثال از اصل کیهان شناسی تابش پس زمینه کیهانی است، امواجی که از مراحل اولیه کیهان بعد از بیگ بنگ باقی مانده است، دانشمندان با استفاده از ماهواره WMAP توانستند امواج  CMB را تشخیص دهند. چه تعداد از کهکشان ها در طول زمان تغییر می کنند؟ اندازه گیری گسترش کیهان از طریق مشاهده کهکشان ها به ما نشان می دهد که کائنات 13.82 میلیارد سال دارد. در هر حال با پیرتر شدن کیهان، کهکشان ها دورتر و دورتر شدند و این کار مشاهدات را سخت تر می کند. بنابراین کیهان با سرعت سریع تر از سرعت نور گسترش و انبساط می یابد که این قوانین مجاز اینشتین را نقض نمی کند، زیرا این کهکشان ها نیستند که با چنین سرعتی در فضا پیش می روند، بلکه این خود فضاست که در حال گسترده شدن و انبساط با آهنگی سریع میباشد و تنها کهکشان ها را با خود می برد.

این مفهوم جهان قابل مشاهده است جهانی که ما می توانیم در 1 تا 2 تریلیون سال بعد کهکشان ها و جهان پیرامونمان را ببینیم. ما می توانیم نوری را که از کهکشان ها می آیند و زمان کافی داشتند تا به ما برسند را ببینیم. این به بدان معنی نیست که آنها هنوز وجود دارند. همچنن کهکشان ها هم در طول زمان تغییر می کنند، کهکشان راه شیری در مسیر برخورد با کهکشان آندرومدا قرار دارد و در چهار میلیارد سال دیگر در نهایت با آن ترکیب و یک کهکشان خواهد شد و ساکنان آن کهکشان جهان را تیره تر مشاهده خواهند کرد. زمانی که تمدن تازه آغاز شد هیچ مدرکی دال بر اینکه در جهان صد میلیارد کهکشان وجود دارد، نبود و ساکنان آن گسترش کائنات را نمی دیدند و قادر نبودند بگویند بیگ بنگ ( انفجار بزرگ ) به وقوع پیوسته است.

همانطور که جهان اولیه تورم یافته است، جهان های دیگر نیز طبق تئوری های موجود می تواند متورم شده باشد و جهان های موازی دیگر مانند بادکنک در اندازه های مختلف با ماده مخصوص خود و با قوانین فیزیکی خاص خود در حال گسترش می باشند. اگر در جهان های دیگر نیز کهکشان ها وجود داشته باشند، هیچ راه مستقیمی برای مشاهده آنها نیست، بنابراین شاید تعداد کهکشان ها بیشتر از 200 میلیارد باشد. ستاره شناسان در جهان ما  نیز می توانند کهکشان هایی که 450 میلیون سال بعد از بیگ بنگ شکل گرفته اند را مشاهده کنند. پس از قرار گیری تلسکوپ فضایی جیمز وب در مدار زمین در سال 2018 دانشمندان می توانند کهکشان هایی که 200 میلیون سال بعد از بیگ بنگ به وجود آمده اند را نیز مشاهده کنند. با توجه به مشاهدات دانشمندان تعداد 200 میلیارد کهکشان را برای جهان قابل مشاهده ما محتمل می باشد.

منبع : space

مطب مرتبط:
چه تعداد ستاره در جهان وجود دارد؟

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

7 دیدگاه

  1. طبق آخرین برآورد دانشمندان بیش از دو تریلبون کهکشان در جهانی که تازه ما انهارامیبینیم وجود دارد جهان بر طبق گفته عرفا نامحدود و نامتناهی است همچنان که عدد از منهای بینهایت تا مثبت بی نهایت نه انتهای آن معلوم است نه انتهای آن این جهان همچنان بوده و خواهد بود و بیگ بنگ یک فرضیه است که ممکن است در آینده نقض شود

  2. قبل از بیک بانگ تا حال کسی نمیداند که چه بود البته نظریات مختلفی وجود دارد .هاگ کنگ میگوید. قبل از بیک بانگ جهان همه خلا تاریک بود . یعنی هیچ کوانتومی مجموع انرژی مثبت و منفی نظر دیگر اینست که این خلا حاوی ذرات میلون حصه خوردتر از پلوتونها و کوارک ها که بعدان به اساس تراکم فضا و زمان انفجار بزرگ رخ میدهد.نظر دیگر اینکه قبلان جهانی وجود داشته که به مرحله اولی برگشته مثل که یک ستاره میمیرد و به سیاهچال تبدیل میشود.که در ان زمان وجود ندارد . بعدان در انفجاری رخ می‌دهد.

  3. سلام: دوستانی که میگن خالی وجود داره و داشته . ایا بنظر شما با عقل جور درمیاد اینهمه سیاره و ستاره و کهکشانهای بسیار عظیم که زمین در مقایسه باهاشون اندازه یه نقطه هم نیست باعث به وجود امدنشون خالقی باشه ! یعنی کسی اینهمه سیاره و ستاره رو ساخته تا به ما انسانهایی که به گفته دانشمندان انسان هم یه نوع حیوانه و فقط قسمتی از مغزش پیشرفت کرده که باعث ادراک بیشترش میشه بفهمونه که ای انسان منم هستن !

  4. سلام،بابت مطالب مفیدتون متشکرم
    سوالم اینه که اگه میشه اطلاعاتی در مورد ماده سیاه و سیاه چاله توضیح بدین

  5. با سلام آیا مکانی در جهان هستی وجود دارد که هیجوقت دستخوش تغیر نشود؟ منظورم سیاره قابل سکونت برای بشر است

    1. هنور کسی نمیدونه که سیاره قابل سکونتی هست یا نیست و دانشمندان هنوز درگیر مطالعه برای حقایق جهان هستی هستن اما هنوز هیچ و یافته ها کافی نیستن! درضمن نمیشود که هیچ سیاره ای تغییری نکند و همیشه پابرجا و سالم و بدون تغییرات ضاهری سالهای سال بمونه و مثل ماه که هیچ گونه ملکول زنده ای درش وجود نداره اما با برخورد شهاب سنگها تغییرات زیادی توی ساختار و سطحش بوجود امده و گودالهای بزرگی روش ایجاد شده