کشف ماده تاریک در هسته کهکشان راه شیری
- 25 بهمن 1393
- 5 دیدگاه
بیگ بنگ: دانشمندان به رهبری دانشگاه صنعتی مونیخ موفق به اثبات وجود ماده تاریک در درونی‌ترین بخش کهکشان راه شیری شدند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، مشاهده ماده تاریک که در سراسر جهان پخش شده، کار دشواری است زیرا این ماده به جز از طریق گرانش، تقریبا با هیچ ماده‌ای تعامل برقرار نمی‌کند. دانشمندان از دهه 1970 به بعد با اندازه‌گیری سرعت چرخش گاز و ستارگان، شواهدی از این ماده گریزپا را در کهکشان‌های دیگر ارائه داده‌اند. اندازه‌گیری چرخش گاز و ستارگان به منجمان امکان وزن‌کردن کهکشان میزبان و یافتن جرم کلی آن را می‌دهد. چنین اندازه‌گیری هایی نشان داده‌اند ماده مرئی فقط کسری از وزن کلی کهکشان است و بخش عمده این وزن ناشی از وجود ماده تاریک است. به تازگی محققان برای نخستین بار با استفاده از همین شیوه، وجود ماده تاریک را در درونی‌ترین بخش کهکشان راه شیری اثبات کرده‌اند.
پیش از این، امکان اعمال شیوه اندازه‌گیری چرخش گاز و ستارگان به کهکشان راه شیری تایید شده بود و وجود ماده تاریک در بخش های بیرونی این کهکشان نیز به خوبی شناخته‌شده بود. اما تا پیش از این، استفاده از چنین روشی در درونی‌ترین نواحی کهکشان راه شیری که 100 هزار سال نوری عرض دارند، بسیار دشوار بود. دانشمندان حاضر در این مطالعه اثبات مشاهده‌ای و مستقیمی از وجود ماده تاریک را در درونی‌ترین بخش کهکشان راه شیری ارائه داده‌اند که این بخش شامل زمین نیز هست.
آنها در گام نخست، جامع‌ترین تالیف از اندازه‌گیری‌های حرکت گاز و ستارگان کهکشان راه شیری را خلق کردند. آنها سپس سرعت چرخش ستاره‌یی را با در نظرگرفتن این فرض که فقط ماده درخشان در این کهکشان وجود دارد، اندازه‌گیری کردند. این مقایسه به وضوح نشان داد چنین چرخشی نمی‌تواند توضیح داده شود مگر اینکه مقادیر عظیم ماده تاریک بین زمین و قلب کهکشان راه شیری وجود داشته باشد.
وجود ماده تاریک در کهکشان راه شیری برای حفظ چرخش گاز و ستارگان با سرعت‌های مشاهده شده ضروری است. با این حال دانشمندان هنوز نمی دانند ماده تاریک از چه چیزی تشکیل شده و این یکی از مهم‌ترین سوالاتی است که جامعه علمی با آن روبروست. محققان بر این باورند شیوه به کار رفته در این پروژه در آینده به آنها امکان اندازه‌گیری توزیع ماده تاریک در کهکشان راه شیری را با دقت بی‌سابقه‌ای می‌دهد. این امر درک دانشمندان از ساختار و تکامل کهکشان راه شیری را تصحیح می‌کند. این مطالعه ی جدید در Physical Review Letters منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع بیشتر: dailymail , sciencedaily
(12 نفر , میانگین : 4,92 از 5)
سال 1375 در منطقه بشاگرد سرباز بودم اون سال ستاره دنباله دار هالی در دیدم خیلی زیبا بود و دیگه نخواهم دید
تشکر از پاسخ گویی شما.
چند سال دیگه دنباله دار هالی را میتوان رویت کرد؟
آیا دنباله دار دیگه ای وجود دارد که دوره چرخش آن به دور خورشید کمتر باشد؟
دنباله دار هالی هر ۷۶ سال یک بار در آسمان کرهٔ زمین دیده می‌شود و مجددا در سال ۲۰۶۲ پدیدار می شود. دقیقا اطلاع ندارم، اما بطور کل دنباله‌دارهای بلند مدت (بسیار بیشتر از ۲۰۰ سال) و کوتاه مدت (۲۰ تا ۲۰۰ سال) یکبار به دور خورشید می چرخند.
سلام
چه عاملی باعث می شود تا سیارات به دور خودشان بچرخند؟و چرا چرخش سیارات و سرعت شان به دور خودشان با یکدیگر متفاوت است ؟
آیا ستاره مادر در حرکت وضعی سیارات تاثیر میگذارد؟
(( تشکر از زحمات گروه بیگ بنگ))
با درود و سپاس از توجه شما دوست گرامی، در این مطلب به پرسش اول پاسخ گفتیم. گرانش، نیروی کشنده بین دو جرم در فاصله ثابت بین آنهاست و قدرت آن به نسبت مقدار دو جرم و فاصله بین آنها بستگی دارد. یک جرم بزرگتر به مراتب نیروی گرانشی بیشتری از نمونه کوچکتر خواهد داشت. تمامی اجرام حاضر در منظومه ی شمسی ما در گرانش خورشید اسیر هستند و این گرانش تا کمربند کوئیپر تاثیرگذار است و هر چه فاصله از خورشید دورتر شود گرانش و سرعت چرخش سیارات و اجرام حول خورشید کندتر و ضعیفتر می شود، اما از بین نمی رود.