بیگ بنگ: آژانس فضایی اروپا در ماموریت روزتا،که در شهریور سال 1395 شمسی پایان یافت، موفق به کشف این مسئله شد که 40 درصد جرم هستۀ دنباله­ دار چوری(چوریوموف گراسیمنکو 67 پی) از مواد ارگانیک تشکیل شده است. ترکیبات ارگانیکی مانند کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن، شالوده­ اصلی حیات در سیاره­ زمین می­باشند. اما بنا به گفته­ ژان لوپ برتاکس و روزین لالِمنت، این مولکول­ های ارگانیک، بسیار قبل ­تر از تشکیل منظومه­ شمسی، در فضای میان­ ستاره ­ای تولید شده­ اند.

به گزارش بیگ بنگ، هفتاد سال است که دانشمندان می­دانند بررسی طیف ستاره­ ای، پدیده­ “جذب” طول­ موج­ های بخصوصی در فضای میان­ ستاره­ ای بنام “نوارهای پراکنده میان­ ستاره ­ای” را نشان می­ دهد. این نوارها مربوط به مولکول ­های پیچیدۀ ارگانیک هستند که به عقیده­ اخترشناس آمریکایی “تئورود اسنو”، بزرگترین ذخایر ماده ارگانیک در کیهان محسوب می­ شوند. معمولا این مواد ارگانیک میان­ ستاره ­ای در اندازه ­های یکسانی یافت می­ شوند. اما ابرهای بسیار چگال ماده مانند سحابی­ ها استثنا هستند. در مرکز سحابی که ماده چگال­ تر می­ باشد، جذب نوارها ثابت مانده و حتی کاهش پیدا می­ کند. دلیل این مسئله این است که مولکول­ های ارگانیک جذب­کننده این نوارها در این محل ادغام می­ شوند. ماده نهایی تشعشعات کمتری را نسبت به قبل جذب می­ کند.

چنین سحابی جوانی در نهایت منقبض شده و منظومه­ ای همانند منظومه­ شمسی را به همراه سیارات و دنباله ­دارها تشکیل می­ دهد. ماموریت روزتا به ما آموخت که هسته­ دنباله­ دارها با برافزایش آهسته­ ذرات بزرگتر شکل می­ گیرد. در ابتدا ذرات کوچکتر به ذرات بزرگتر متصل می­ شوند. این ذرات به ذرات بزرگتر متصل شده و این روند ادامه می­ یابد تا هسته ­ای به عرض چند کیلومتر تشکیل می­ شود.

بنابراین احتمالا مولکول­ های ارگانیک که در سحابی­ های جوان حضور داشتند(و دلیل جذب نوارهای مذکور هستند) نابود نشدند و به ذرات بزرگتر تشکیل­ دهندۀ هسته­ دنباله­ دار متصل شده­ اند. دلیل بقای این ذرات به مدت 4.6 میلیارد سال همین است. می ­توان با ماموریتی که در آن نمونه ­هایی به زمین آورده شود، این مواد اسرارآمیز نهفته در فضای میان­ ستاره­ ای که به شکل نوارهایی در مشاهدات ما آشکار می­ شوند را بررسی و شناسایی کرد. اگر مولکول­ های ارگانیک دنباله­ دارها در فضای میان­ ستاره­ ای تولید شده باشند و به عقیده­ دانشمندان نقش مهمی در ظهور حیات بر روی زمین ایفا کرده باشند، آیا ممکن نیست که این مولکول­ ها حیات را به سیاره ­ای دیگر در کهکشان ما نیز برده باشند؟ جزئیات بیشتر این پژوهش در Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.

ترجمه: رضا کاظمی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sciencedaily.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.