بیگ بنگ: در سال 2015 میلادی، ستاره ای که اخترشناسان از سال 2009 حرکاتش را زیر نظر داشتند، از دیده ها پنهان گشت. تحقیقات جدید نشان می دهد که این ستاره فروپاشیده و به یک سیاهچاله تبدیل شد، اما آثاری از خشونت انفجاری یک ابرنواختر در آن به چشم نمی خورد.

به گزارش بیگ بنگ، کریستوفر کوچانک، استاد اخترشناسى در دانشگاه ایالت اوهایو طی یک مصاحبه خبری بیان کرد: این دیدگاه مرسوم وجود دارد که یک ستاره فقط در صورتی میتواند به سیاهچاله بدل می شود که انفجار ابرنواختری به وقوع بپیوندد. اما اگر ستاره ای مرحلۀ ابرنواختری را پشت سر نگذارد و در عین حال به سیاهچاله تبدیل شود این موضوع می تواند بسیار جالب باشد.

ستاره‌ معروف به N6946-BH1 یکی از چند ستاره موجود در کهکشان NGC 6946 بود که کوچانک و همکارانش آن را همواره رصد می کردند. این کهکشان بخاطر حجم بالایی از انفجارهای ابرنواخترى به «کهکشان آتش بازی» معروف می باشد. زمانیکه ستارۀ N6946-BH1 قبل از ناپدید شدن بدون اوج پایانی درخشید، محققان برای انجام بررسی های بیشتر ابراز علاقه کردند. مشاهدات انجامشده با تلسکوپ دو چشم بزرگ، تلسکوپ های فضایی هابل و اسپيتزر ناسا تایید کردند که این ستاره نه نورش کم شده نه توسط ابرهای گرد و غبار آلود محو شده است. محققان با انجام یک سری آزمایشات به این نتیجه رسیدند که این ستاره به یک سیاهچاله تبدیل شده است.

اسکات آدامز، دانشجوی سابق دانشگاه ایالت اوهایو اظهار داشت: ابرنواختر N6946-BH1 تنها ابرنواختر ناکامی است که ما در هفت سال نخست بررسی هایمان یافتیم. در طی این مدت، شش ابرنواختر عادی میان کهکشان های مورد بررسی ما رخ داده است؛ یعنی 10 تا 30 درصد ستاره های بزرگ به صورت ابرنواخترهای ناکام نابود می شوند. این درصد می تواند در بررسی مشکلی به ما کمک کند که انگیزه لازم را برای انجام کاوش ها به ما داد. اگر تمامی ستاره های عظیم با این شیوه بمیرند، باید ابرنواخترهای مشاهده شدۀ کمتری در مقایسه با آنچه که روی می دهد، وجود داشته باشد.

یافته های جدید میتواند چگونگی ایجاد سیاهچاله های غول پیکر را توضیح دهد. اگر اکثر ستاره های عظیم الجثه در اثر انفجاری آتشین به پایان زندگی خود برسند، احتمالا آنها مادۀ باقیمانده کافی برای ایجاد یک سیاهچاله را نخواهند داشت. محقق کريستوف استانک در پایان گفت: به نظر من ایجاد یک سیاهچاله بزرگ در صورتی که ابرنواخترى وجود نداشته باشد، بسیار راحت تر است. جزئیات این تحقیقات که در ماهنامه انجمن اخترشناسى سلطنتی به رشته تحریر در آمده، می تواند دلیل مرگ بسیاری از ستاره های عظیم جهان را بدون انفجار توضیح دهد.

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: upi.com

پاسخ دادن به بهنام طیبی لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه