مشاهده مرگ یک ستاره در کهکشان راه شیری تا 50 سال آینده!
بیگ بنگ: ستارهشناسان و دانشمندان ناسا به این نتیجه رسیدهاند که در 50 سال آینده، شاهد تولد ابرنواختری و مرگ یک ستاره در کهکشان راه شیری، خواهیم بود و این پدیده با استفاده از تلسكوپ و اشعه مادون قرمز از زمین قابل رؤيت خواهد بود و پس از مدتها آرامش 400 ساله کهکشان ما به پایان خواهد رسید.
طبق محاسبات و تحقيقات دانشمندان ناسا اين نخستين باري است كه تولد يك ابرنواختر، نحوه شكلگيري و مرگ يك ستاره رصد ميشود. «جان هاپسون» از محققان ناسا درباره نحوه شكلگيري ابرنواخترها گفت: هنگامي كه يك ستاره همه سوخت هستهاي خود را مصرف ميكند و هستهاش فرو ميپاشد، انفجاري عظيم رخ ميدهد و ميليونها ذره بنيادين در فضاي گسترده كيهان پخش ميشود و از اين مرحله به بعد ابرنواختران شكل ميگيرند.
پروفسور كريستوفر كوچانك استاد نجوم دانشگاه ايالتي اوهايو در خصوص اين رويداد شگرف در كهكشان راه شيري گفت: تاكنون زايش ابرنواختران را تنها در ساير كهكشانها ميتوانستيم با استفاده از تلسكوپهاي قدرتمند مشاهده كنيم، اما اين بار صد درصد مراحل شكلگيري ابرنواختر جديد را در كهكشان خودمان خواهيم ديد. وي در ادامه افزود: فناوريهاي جديد و گسترش علوم نجوم ما را قادر خواهد كرد با مطالعه رويدادهاي جديد، به همان نسبت سطح علمي خود را افزايش دهيم. با استفاده از محاسبات دقيق و مدلهاي كامپيوتري زمان وقوع اين رويداد بزرگ پيشبيني شده و گروههاي ويژه ستارهشناسان لحظه به لحظه وقوع آن را ثبت خواهند كرد.
انفجار ابرنواختری وقتی اتفاق میافتد که ستارهای سنگینتر از 1.4 برابر خورشید تمام سوخت هستهای موجود در هسته خود را مصرف کرده و به آخر عمرش برسد. در این مرحله، به دلیل عدم وجود فشار کافی داخلی، ستاره شروع به فروریزش میکند، برای وقوع یک انفجار ابرنواختری سرعت فروریزش باید بسیار زیاد باشد. فشار روی هسته ستاره سبب فشردگی آن میشود که در نتیجهٔ آن الکترونها و پروتونهای مجزا ترکیب شده و نوترونها را به وجود میآورند زیرا در آن فشار شدید تنها نوترونها میتوانند وجود داشته باشند. سرانجام بخش بیرونی ستاره با آزادسازی انرژی عظیمی معادل میلیاردها برابر درخشندگی خورشید منفجر میشود , تبدیل به سحابی ابرنواختری میشود. کیهانشناسان به کمک همین انفجارهای ابرنواختری توانستهاند برخی از دورترین اجرام عالم را شناسایی و همچنین نرخ انبساط عالم، وجود انرژی تاریک و سن عالم را اندازهگیری کنند.
اما آخرین انفجار ابرنواختری در کهکشان راهشیری که توسط مردم زمین مشاهده شده، ستاره کپلر بود. در یکی از شبهای سال 1604 مردم متوجه شدند که ستاره جدید و بسیار پرنوری در آسمان ظاهر شده است و به همین دلیل آن را ابرنواختر (ستاره جدید و پرنور) نامیدند. این ستاره برای مدتی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بود و به افتخار یوهانس کپلر که آن را به دقت رصد کرد، ستاره کپلر نام گرفت. اما از آن زمان تاکنون هیچ ابرنواختری در کهکشان راهشیری دیده نشده است.
Read More : http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2013/11/a-visible-milky-way-supernova-predicted-in-next-50-years.html
سلام ، من امشب چیزی شبیه همین چیزی که گفتید دیدم، ستاره ای پرنور و نارنجی رنگ دیدم که قبلا ندیده بودم بعد از چند دقیقه کمرنگ شد سپس ناپدید شد. امکان داره یک ابرنواختر باشه؟
من هميشه اين سوال برام مطرح بوده که آيا جاذبه در سوپر نوا ها منفي ميشود که با اين وسعت مواد داخلي شان در فضا پخش ميشود يعني به جاي جاذبه دافعه بوجود مي آيد؟و اينکه چرا سوپرنواها حرکت چرخشي ندارند آيا اين بدان معناست که توليد انرژي داراي سقف محدودي درواحدزمان هست؟