بیگ بنگ: این اولین مشاهده در نوع خود است که ادغام کهکشانی در گذشتۀ کیهان را نشان می­ دهد. سیاه­چاله­ های پرجرم، هیولاهایی هستند که مرکز کهکشان­ها یافت می­ شوند. جرم سیاهچاله عظیم کهکشان راه شیری ما در حدود ٤ میلیون برابر جرم خورشید است. هرچند که این سیاهچاله ها پرجرم و اغلب فعال هستند، اما هنوز دیدن آنها در معنای سنتی کلمه (منظور دیدن با چشم و دیگر ابزار است) به دلایل زیادی، مشکل است.

این تصویر مرکز کهکشان بیضوی 0402+379 را نشان می­دهد، که در آن دو سیاه­چاله غول ­پیکر با فاصله ٢٤ سال نوری از یکدیگر به دور هم در حال چرخش هستند.

به گزارش بیگ بنگ، اکنون، با استفاده از داده های منحصر به فردی که توسط تلسکوپ­ های رادیویی(VLBA) بنیاد ملی علوم ارائه شده، اخترشناسان برای اولین بار یک جفت سیاه­چاله عظیم و پرجرم که در فاصله ٧٥٠ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند، و در حال چرخش به دور یکدیگر هستند را کشف کردند. کشف حاضر، از اطلاعاتی رادیویی برای تعیین فاصله بین دو سیاه­چاله (٢٤ سال نوری از هم)، و جرم مجموع آنها که در حدود ١٥ میلیارد برابر جرم خورشید است، بدست آمده است. گردش کامل آنها دور مدارشان در حدود 30 هزار سال طول می کشد.

این دو سیاه­چاله در کهکشان بیضوی غول ­پیکر 0402+379، مشاهده شده اند. در داده ­های اولیۀ بدست­ آمده توسط تلسکوپ ­های رادیویی در سال­های ٢٠٠٣ و ٢٠٠٥ دو ناحیه هسته مانند، مشاهده شد. این تلسکوپ های رادیویی شبکه­ ای از ١٠ آنتن در جزیره بزرگ هاوایی و سنت­ کرویکس هستند. در واقع ­چنین پایه­ های بلندی یا فاصله زیاد بین دیش­­ ها، به اخترشناسان اجازه می­ دهد تا داده ­های بدست ­آمده از دیش ­های گوناگون را با یکدیگر ترکیب کرده و جزئیات قابل ­توجه ­تری بدست آورند.

مشاهدات جدید از مرکز کهکشان 0402+379 که در ٢٠٠٩ و ٢٠١٥ گرفته شد، با مشاهدات پیشین ترکیب شده، و نهایتا اخترشناسان توانستند حرکت واضح این دو سیاه­چاله را تشخیص دهند. گرگ تیلور از دانشگاه نیومکزیکو، یکی از محققان گفت:« این نخستین جفت سیاه­چاله ای است که بصورت جداگانه دیده شده و در حال گردش به دور یکدیگر می­باشند، بنابراین این اولین سیاه­چاله دوتایی است.»

چرا این کهکشان دو سیاه­چاله پرجرم دارد؟ حضور این دو شیء به ­سادگی نشان می­ دهد که کهکشان در گذشته کیهانی نسبتا اخیرش ادغامی را تحمل کرده است. زمانیکه دو کهکشان با هم ترکیب شده ­اند، در سیاه­چاله­ های پرجرم هم سهیم شده اند؛ در آینده نیز این دو سیاه­چاله با یکدیگر ترکیب شده و شیء واحدی را به وجود خواهند آورد. اینکه چه مدت طول می ­کشد تا مدارهای سیاه­چاله­ ها با از دست دادن انرژی از طریق تابش گرانشی، امواج گرانشی تولید کنند و به داخل مسیر مارپیچ وارد شوند، مشخص نیست. چنین امواج گرانشی توسط رصدخانه موج گرانشی قابل شناسایی هستند.

با توجه به اینکه ادغام کهکشان­ها، امری عادی است، چنین جفت سیاه­چالهۀ پرجرمی نیز باید کاملا عادی باشند. این ادغام ­ها چگونگی رشد کهکشان­ها در زمان کیهانی، تغییر آهسته ­ای از جوانی، کهکشان­ های مارپیج فعال به پیری، کهکشان­ های بیضوی ساکن، می­باشند. کاریشما بانسال، یکی دیگر از محققان، دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه نیومکزیکو گفت: « اکنون که ما قادر به اندازه ­گیری حرکت مداری ­چنین جفت سیاه­چاله ای ­ هستیم، می توانیم برای یافتن جفت­ های مشابه دیگر بیشتر ترغیب­ شویم. ما ممکن است جفت­ های زیادی را بیابیم که برای مطالعه آسان­ تر باشند.»

اما تأییدیه وجود یک جفت سیاه­چاله پرجرم در 0402+379 به معنای پایان علاقه اخترشناسان در مطالعه این کهکشان نیست. تیلور خاطر نشان کرد که: « ما نیاز به ادامه دادن مشاهدات برای بهبود دانسته­ هایمان از مدار و جرم­ های سیاه­چاله­ ها داریم. این جفت سیاه­چاله ها، اولین فرصت را به ما برای مطالعه چگونگی تعامل این سیستم ­ها به محققان می­ دهند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ که در Astrophysical Journal منتشر شده است.

مترجم: سوران زوراسنا/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: astronomy.com

پاسخ دادن به raha لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

2 دیدگاه