بیگ بنگ: ماشین وارپ(Warp Drive) یک سیستم پیشران فضاپیمای سریع‌تر از نور است که در برخی آثار علمی – تخیلی از قبیل پیشتازان فضا(Star Trek) از آن استفاده می شود. فضاپیمایی که به ماشین وارپ مجهز باشد، می تواند سریع‌تر از نور حرکت کند.

به گزارش بیگ بنگ، در ماه آگوست 2008، وزارت دفاع آمریکا چندین محقق را گردهم آورد تا برخی فناوری‌های هوا-فضایی را بررسی کنند؛ مثل روش‌های بی‌سابقه پیشران، لیفت و استتار. محققان یک گزارش 34 صفحه‌ای تحت عنوان «ماشین وارپ، انرژی تاریک و دستکاری ابعاد اضافی» تهیه نمودند. اگرچه این مستند به دوم آوریل 2010 بازمی گردد، اما آژانس اطلاعات دفاعی آن را بتازگی منتشر کرده است. به باور محققان، ما شاید فاصله چندانی با پی‌بردن به اسرار ابعاد ناشناخته یا انرژی تاریک نداشته باشیم. محققان معتقدند که انرژی تاریک نیرویی است که باعث می شود جهان با سرعت بیشتری انبساط بیابد.

در این گزارش می بینیم: «کنترل این فضای چندبعدی شاید زمینه را برای کنترل چگالی انرژی تاریک فراهم کرده و نهایتا نقشی در توسعه فناوری‌های پیشران یا همان ماشین وارپ ایفا کند. سفر به سیاره‌های منظومه شمسی با این روش فقط چند ساعت به طول می انجامد، نَه سالیانِ سال. همچنین، سفر به منظومه ستاره‌ای محلی در قالب هفته اندازه‌گیری می شود، نَه صدها هزار سال.» با این حال، «شان کارول» فیزیکدان نظری در کَلتِک که موضوعات مرتبط با این گزارش را دنبال کرده و مورد مطالعه قرار می دهد، خاطر نشان کرد: «در این گزارش، آثاری از فیزیک نظری می بینیم که گویی با کاربردهای جهان واقعی ارتباط دارد، ولی این طور نیست. این چیز عجیبی هم نیست و با ادعای ماهاریشی که می گوید قرار است از انرژی روح برای پرواز از زمین استفاده کنیم، فاصله دارد. این گزارش به فیزیک واقعی اشاره می کند. اما به این زودی‌ها نباید شاهد پیوندش با مهندسی باشیم.» «جیمز تی. لاکاتسکی» که بعنوان در تدوین این گزارش نقش داشته، به سوالات مطرح شدۀ سایت «Business Insider» پاسخ نداد.

داستان پژوهش روی ماشین وارپ

آنچه مشخص است این است که مستند به ارتش آمریکا کمک می کند تا فناوری‌های متخاصم جدید را پیش‌بینی کرده یا توصیف کند. این مستند به یکی از کارهای انجام شده در یک سری گزارش‌های فناوری پیشرفته تحت عنوان «برنامه کاربردهای سیستم سلاح هوافضای پیشرفته»(AAWSAP) نیز اشاره دارد. این برنامه، پروژه بزرگ دیگری به نام «برنامه شناسایی تهدیدات هوایی پیشرفته»(AATIP) هم گنجانده شده بود؛ در این برنامه، پرسنل ارتش مسئولیت بررسی گزارش‌های مربوط به اشیای ناشناس پرنده(UFO) را بر عهده داشتند. به گفته «هری رید» سناتور سابق آمریکا، این برنامه‌ها در سازماندهی به آن نقش داشته و میلیون‌ها دلار پول در تامین مالی کارهای محرمانه دولتی، را تضمین کردند. گاهی اوقات این منابع مالی را «پول سیاه» می نامند.

قسمت اعظمی از این پول به «رابرت بیگلو» پرداخت شد، شخص بانفوذی که در حال ساخت ایستگاه‌های فضایی خصوصی از طریق «هوافضای بیگلو» می باشد. بیگلو بعنوان یکی از دوستان نزدیک هری رید، برای سالها تحقیقاتش در زمینه اشیای ناشناس پرنده را به لحاظ مالی مورد حمایت قرار داده است. این میلیاردر نهاد مجزایی تحت عنوان «مطالعات فضایی پیشرفته بیگلو» راه‌اندازی کرده تا حمایت مالی دولت را تضمین کند. همچنین در این راستا، 46 محقق و چندین پرسنل پشتیبان را استخدام کرده است. یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی به «Politico» گفت که “برنامه شناسایی تهدیدات هوایی پیشرفته” کار خود را برای بررسی وجود فناوری‌های نظامی روسیه و چین آغاز کرده‌اند. اما پس از گذشت چند سال، این توافق جمعی مطرح شد که ما واقعا نمی توانیم چیز درخوری پیدا کنیم.

این فرد اطلاعاتی گفت: «آنها کاغذبازی و تشریفات اداری زیادی به راه انداختند. با این همه، هیچ چیزی وجود نداشت که ما بتوانیم آن را پیدا کنیم. گزارشها حاکی از آن است که AAWSAP و AATIP در سال 2011 یا 2012 دیگر حمایت مالی دریافت نکردند.» دانشمندان دیدگاه تردیدآمیزی درباره اشیای پرنده ناشناس دارند، حتی پس از دیدن ویدئوهای متعددی که دست به دست می شود. در یکی از موارد، فردی با دوربین خود صحنه‌ای را ضبط کرده است که طی آن، یک فضاپیما که نورهای درخشانی آن را احاطه کرده با سرعتی بسیار بالا حرکت می کند.

«ست شوستاک» اخترشناس ارشد در موسسه ستی یا همان «جستجوی هوش فرازمینی» قبلا به سایت «Business Insider» گفته بود که پس از 50 سال گزارش‌های مختلف درباره مشاهده موجودات فرازمینی، همچنان شواهدی قوی که نشان بدهد واقعا آن موجودات از ما دیدن کرده‌اند، در دست نیست. عجیب است است که موجودات فرازمینی صدها سال نوری را برای رسیدن به زمین بپیمایند و هیچ کاری انجام ندهند. در برنامه بزرگی که به بررسی امکان ماشین وارپ، کرمچاله‌ها و استارگیت پرداخت، کارشناسان خبره بررسی‌های دقیقی انجام دادند.

فیزیک ماشین وارپ

در مطالعه ماشین وارپ، محققان ایده‌های متعددی را در فیزیک مطرح کردند. آن مفاهیم عبارتند از انرژی تاریک، نسبیت عام آلبرت اینشتین که پدیده‌های عجیب اما واقعی را در جهان پیش‌بینی می کنند، مثل خمیدگی فضا – زمان و امواج گرانشی، نظریه «M». در نهایت این نتیجه بدست می آید که هیچ چیز نمی تواند در خلاء سریع‌تر از نور حرکت کند. گزارش مورد نظر که مدعی شده ماشین وارپ می تواند امکان‌پذیر باشد، در این گزارش آمده: «اگر قرار باشد واقعا مفهوم کاوش‌های میان ستاره‌ای در طول عمر یک انسان تحقق بپذیرد، باید یک تغییر اساسی در رویکرد سنتی ایجاد نموده و به سمت پیشران فضاپیما گام برداشت.»

در مطالعه انجام شده، جدولی از مقاصد گوناگون ذکر شده و آمده است که در چه زمانی می توان با خم کردن فضا-زمان برای سفر با سرعت 100 برابر سرعت نور به آن مقاصد رسید. این عمل می تواند با استفاده از مقدار قابل توجهی انرژی تاریک برای منبسط کردن بعد اضافی در یک حباب میسر گردد. چنین حبابی آنقدر بزرگ می شود تا در فضاپیمایی به اندازه 100 متر مکعب جای بگیرد، ناحیه‌ای از فضا-زمان در جلوی فضاپیما، به اضافه یک ناحیه در حال بسط در پشت آن که حباب را به پیش می راند و بدون تخطی از سرعت نور، نوعی لوله فضا-زمان ایجاد می کند.

کارول بیان کرد: «نمی توان فراتر از سرعت نور حرکت کرد، اما می توان خمش موثر فضا-زمان را تصور کرد. برای مثال، اگر می خواهید به ستارۀ آلفا قنطورس بروید، این سوال را می توانید از خود بپرسید: خب، آیا می توانم فضا-زمان را دچار خمش کنم تا فاصله با آلفا قنطورس در مدت زمان کوتاهی طی شود؟ آیا می توانم کاری با خمش فضا-زمان انجام دهم تا چنین امری به تحقق بپیوندد؟ خب جواب این است که بله می توانید. اما چیزهایی به نام ماشین وارپ، ابعاد اضافی، اثر کاسیمیر، انرژی تاریک و … نیز وجود دارند. همه اینها هم واقعیت دارند. اما احتمالش صفر است که کسی در عصر حاضر یا هزار سال بعد بتواند چیزی درست کند تا از این ایده‌ها بهره‌برداری‌های لازم به عمل آید؛ چه برای اهداف دفاعی یا هر چیزی دیگری.»

مشکلات و خطرات سفر سریع‌تر از نور

حالا بگذارید به مشکلات و خطرات سفر سریع‌تر از نور هم بپردازیم. کارول در ادامه گفت: «ماشین وارپ از واقعیتِ محتمل کنار گذاشته شد، زیرا هیچکس نمی داند انرژی منفی چیست، چطور می توان آن را ساخت، چطور می توان آن را ذخیره کرد، چه برسد از آن استفاده کرد. علاوه بر این، مقدار انرژی مورد نیاز برای رسیدن به جایی مثل آلفا قنطورس که نزدیکترین منظومه ستاره‌ای به زمین بوده و در فاصله 4.367 سال نوری قرار دارد، با یک فضاپیمایی 100 متر مکعبی واقعا نجومی است. کل زمین را گرفته و آن را به انرژی تبدیل کنید.

این همان مقدار انرژی است که به آن نیاز دارید تا سفر فوق میسر گردد؛ البته با این استثنا که به مقدار منفی آن احتیاج دارید و هیچ کس از نحوه ساخت آن آگاهی ندارد. باید این انرژی را ذخیره نموده و با 100 درصد بازده مورد استفاده قرار داد. واقعا دیوانه‌کننده است. اینطور نیست که به سادگی بگویید با ترانزیستورهای بهتر این عمل می تواند انجام پذیرد. چیزی نیست که به سادگی به دست آید.»

البته دستاوردهای آزمایشی در برخورد دهنده هادرونی بزرگ یا پیشرفت‌ها در زمینه نظریه M می تواند درک ما را از این نوع عجیب انرژی ارتقا بخشیده و ما را به سمت ابداعات فناوری مهم هدایت کند. برخورد دهنده هادرونی بزرگ هنوز شواهدی از ذراتی را که بتوانند از راز انرژی تاریک پرده بردارند، پیدا نکرده است و آزمایش‌های انجام شده تاکنون پیشرفتی در نظریه M به وجود نیاورده است. احتمال دارد مسافران میان ستاره‌ای بلافاصله پس از آغاز سفرشان به دلیل خمیدگی فضا زمان، کنترل فضاپیمای خود را از دست بدهند و نابود شوند.

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sciencealert.com

پاسخ دادن به علی لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

10 دیدگاه

  1. اينده قابل پيشبيني نيست شايد روزي ادمي بتونه همچين ماشني را بسازه

  2. خیال انسان خیلی سرعت ش بیشتر از نور است. یک جهانی،یک دستگاهی درست کنید که این مرز ها را نداشته باشد، همه با هم بپریم توش!

  3. در هر محیطی محدودیت های منطقی وجود دارد که از قوانین ریاضی و فیزیک استنباط می شود به عنوان مثال : سرعت حرکت یک خودرو روی زمین (جاده) در بهترین حالت ممکن به 500 کیلومتر در ساعت می رسد که توانایی کنترل وسیله مقدور باشد ، حال توانایی حرکت یک وسیله نقلیه در هوا می تواند به مراتب بیشتر از مسیر زمینی باشد .
    بنابراین محدوده سرعت حرکت در فضای مادی (خلاء) همان سرعت نور است اما در ابرفضا (کرمچاله) ممکن است محدوده سرعت حرکت بسیار بیشتر باشد و همانگونه که 500 کیلومتر جاده با 500 کیلومتر مسیر هوایی متفاوت است مقدار فاصله طی شده در کرم چاله همانند مسیر هوایی واقعی تر از مسیر زمینی (جاده ) است.
    استفاده از ابر فضا و باز کردن کرمچاله به مقدار قابل توجهی انرژی نیاز داره که در حال حاضر دسترسی بشر به این مقدار انرژی مقدور نیست و فعلاً باید به فضاپیما های هیدروکربنی و هسته ای جهت کاوش سیارات منظومه شمسی دلخوش باشیم.
    با سپاس

  4. اول ما رو تا مریخ ببرید بعد به این موضوعات فکر کنین!
    مثه کسی که شنا بلد نیس بعد می گه چجوری میشه قهرمان ۱۰۰ متر شنا المپیک شد !!!

  5. “احتمالش صفر است که کسی در عصر حاضر یا هزار سال بعد بتواند چیزی درست کند تا از این ایده‌ها بهره‌برداری‌های لازم به عمل آید”
    ۱۰۰ سال پیش هیچ تصوری از پیشرفتهای امروز نداشتن انوقت شما برای هزار سال دیگه با احتمال صفر قضاوت میکنید؟

    1. آخه مسائل بنیادی در فیزیک که به همین راحتی نمیشه مرزها علم تغییر داد

    2. بهترین پاسخ و دادی ،حتی چهل سال پیش به اختراع موبایلم مردم فکر نمیکردن