بیگ بنگ: زمانی فیزیک‌دانان تصمیم گرفتند تمام ذرات بنیادی را ریسمان‌های تک بعدی تصور کنند. ریسمان‌هایی که به دور خود پیچیده شده و تفاوت آنها در فرکانس متفاوت ارتعاشات آن‌ها است. با به وجود آمدن این نظریه علم فیزیک بسیار ساده‌تر شد؛ با نظریه‌ی ریسمان فیزیک‌دانان توانستند قوانین فیزیک کوانتوم را با قوانین حاکم بر فضا-زمان یعنی نسبیت عام آشتی دهند و چهار نیروی طبیعت را در قالب یک چارچوب و نظریه‌ی واحد جای دهند.

اما مشکل از آن جایی شروع می‌شود که نظریه‌ی ریسمان فقط در فضایی ۱۰ یا ۱۱ بعدی می‌تواند کار کند، ۳ بعد فضای بزرگ که آن را می‌توانیم ببینیم به علاوه‌ی ۶ یا ۷ بعد فضای فشرده و بسیار ریز و بُعد زمان. اندازه‌ی فضاهای فشرده همانند خود این ریسمان‌های لرزنده چیزی حدود یک میلیاردم اندازه‌ی هسته‌ی اتم هستند‌که در حال حاضر هیچ راه شناخته شده و یا حتی قابل تصوری برای بررسی اندازه‌ای به این کوچکی وجود ندارد. [منبع: livescience]

اما برخی فیزیکدانان از جمله برایان گرین معتقدند پنج راه می تواند نظریه ی ریسمان را تایید یا دست کم به آن اعتبار بدهد:1- جرم ناچیز نوترینوی گریزپا و شبح گون به طور تجربی اندازه گیری شده و نظریه ی ریسمان بتواند آن را توضیح دهد.2- انحرافات کوچکی از مدل استاندارد،مثلا واپاشی ذرات معینی،فیزیک ذرات نقطه ای را به چالش بکشد.3- نیرویی موثر در فواصل بزرگ کشف شود(غیر از نیروی گرانش و الکترومغناطیسی)که نشانی از یک چند لایه ی معین کلابی – یائو(calabi-yau) باشد.4- ذرات ماده ی تاریک در آزمایشگاه شکار شوند و با پیش بینی های نظریه ی ریسمان مقایسه شوند.5- نظریه ی ریسمان مقدار انرژی تاریک در جهان را محاسبه کند.

اطلاعات بیشتر در این خصوص را در کتاب « ذرات بنیادی یا نظریه ریسمان ها» که از سایت بیگ بنگ منتشر شده است، بخوانید.

سایت علمی بیگ بنگ:bigbangpage.com