بیگ بنگ: در پی اعلامیه سرن در دسامبر، فیزیکدان‌ها 150 مقاله در سایت arXiv گذاشته‌اند. فیزیکدان‌های نظری با رشد قابل توجهی به مقاله دادن در مورد تحلیل نشا‌نه‌های وسوسه برانگیزی از یک ذره جدید در داده‌های برخورد دهنده بزرگ هادرونی (LHC) روی آورده‌اند.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از انجمن فیزیک ایران، نتایج آزمایشگاهی 15 دسامبر در سرن- آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات که میزبان LHC نزدیک ژنو است- اعلام شد. از آن زمان تا به حال، با وجود اهمیت آماری کم این یافته‌ها، 150 مقاله تحقیقاتی در مورد ذره فرضی به سِرور arXiv فرستاده شده است. چنین استقبالی پیش بینی می‌شد. تیزیانو کامپورزی، از سخنگویان آزمایش CMS در LHC، درست بعد از اعلام خبر در رسانه‌ها به نیچر گفت که انتظار صدها مقاله را در دو هفته آینده دارد. او گفت بسیار مشتاقم ببینم که دوستان نظریه پرداز ما چه ایده‌هایی می‌دهند؟

پاول گینزپارگ فیزیکدان دانشگاه کرنل در ایتاکا نیویورک و بنیانگذار arXiv می‌گوید هجوم مقالات اخیر دو واقعه‌ی گذشته که موجب هیجان‌زدگی نظریه‌پردازها شده بود را تحت الشعاع قرار داده‌ است. یکی از آن‌ها موج مقالات پس از اعلام جنجال برانگیز نوترینوهایی با سرعت بیش‌تر از نور بود که توسط ایتالیایی‌ها در آزمایش اُپرا سال 2011 مطرح شد و دیگری هم پس از کشف امواج گرانشی با استفاده از تلسکوپ قطبی بایسپ۲ در 2014 بود. هیچکدام از این ادعاها پس از بررسی دقیق تائید نشد.

نکته قابل‌ توجه‌ در این مورد نسبت به دو حالت قبلی، این است که ادعای ذره جدید از طرف LHC هنوز به صورت مکتوب ارائه نشده است. گینزپارگ می‌گوید همه چیز صرفاً بر اساس گزارش زنده از رخداد سرن است. او می‌افزاید- طبق زمانبندی اپراتورهای arXiv- مقالاتی که بعد از ساعت 16 به وقت آمریکای شرقی به این سایت برسند، تا روز بعد به نمایش درنخواهند آمد و زمان ارسال مقالات نشان می‌دهد که فیزیکدان‌ها برای ایمیل کردن مقالاتشان تا قبل از اتمام این مهلت هجوم آورده‌اند.

تردید در ابر تقارن

نظریه‌پرداز سرن، جیان فرانسیسکو گودیچی و همکارانش درست همان روز اعلام خبر، مقاله‌ای 32 صفحه‌ای ارسال کرده و به تحلیل یافته‌ها پرداختند. این مقاله تا به حال بیش از 100 ارجاع داشته است. گودیچی می‌گوید که ذره‌ی فرضی را نمی‌توان به سادگی با ابرتقارن (SUSY) تطبیق داد. ابرتقارن روش مرجع فیزیکدان‌ها برای گسترش مدل موفق استاندارد برای فیزیک ذرات است و بر طبق آن هر ذره‌ی مدل استاندارد یک شریک سنگین‌تر دارد. به قول گودیچی این ذره بوی ابرتقارن نمی‌دهد. اما بسیاری از مقالات در arXiv تلاش کرده‌اند که در هر صورت ذره‌ای ابرمتقارن بسازند، شاید به این امید که ‌ابر تقارن هنوز بتواند در بخش نا امید کننده‌ی «کشف نشده‌ها» از LHC و جاهای دیگر سر بر آورد.

اگرچه ممکن است این ذره فقط یک نشانه‌ی اتفاقی باشد که با داده‌های بعدی ‌LHC ناپدید شود، اما بیشتر وقت نظریه‌پردازها هنوز هم به تحلیل آن می‌گذرد. این را لیزا راندال از دانشگاه هاروارد در کمبریج، ماساچوست می‌گوید. به گفته‌ی او «اشکالی ندارد که مردم در مورد اینکه نتیجه‌ی چنین نشانه‌ای چیست فکر کنند. حتی اگر این نشانه حذف شود، اغلب باز هم چیزهای زیادی در مورد احتمالات ممکن یاد می‌گیریم».

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: nature.com