بیگ بنگ: اولین حیواناتی که می‌توانستند حرکت کنند، ممکن است از تحرک در زیر آب فرگشت(تکامل) یافته باشند. در واقع فرگشت اندام‌های حرکتی و توانایی حرکت، به طور سنتی مقارن با انتقال زندگی از دریاها به سوی خشکی است. اما تحقیقات جدید، که در مجله cell منتشر شده، نشان می‌دهد اولین گونه‌های فرگشت یافته تصمیم گرفتند همچنان در دریاها زندگی کنند.

به گزارش بیگ بنگ، همچنین، این یافته‌ها نشان می‌دهد که اولین موجوداتی که قادر به حرکت بودند اندام‌های حرکتی خود را زودتر از آنچه که قبلا تصور می‌شد، به دست آورده‌اند. جرمی داسن، متخصص نورولوژیست دانشکده پزشکی نیویورک، گفت: «ما از اینکه برخی از گونه‌های ماهی نیز می‌توانند راه بروند واقعا شگفت زده شده‌ایم.» علاوه بر این، ما دریافتیم این ماهی‌ها از برنامه تکامل یافته عصبی و ژنتیکی استفاده می‌کنند که تقریبا مشابه آن چیزی است که در مهره‌داران فرگشت یافته نظیر انسانها قابل مشاهده است.

برای درک بهتر پروسه‌های عصبی مرتبط با تحرک گونه‌های فرگشت یافته، داسن و همکارانش، توانایی‌های حرکتی ماهی اسکات کوچک، با نام علمی Leucoraja erinacea را مورد بررسی قرار دادند. این ماهی ِ غضروفی، دارای ویژگی‌هایی بسیار شبیه به کوسه‌ و پرتوماهیان است و یکی از اولین حیوانات موجود در دریا محسوب می‌شود. ماهی اسکات کوچک از زمانی که برای اولین بار در میلیون‌ها سال پیش، به وجود آمده، حداقل ِ فرگشت را تجربه نموده و به نظر می‌رسد بسیار شبیه به پیشینیان خود که چند میلیون سال پیش میزیسته‌اند، می باشد. در حالی که باله‌های بزرگتر اسکات برای شنا استفاده می‌شود، این گونه می‌تواند در طول کف اقیانوس با استفاده از جفت باله‌های پایینی خود حرکت کند.

اسکات‌ها در الگویی شبیه به الگوی استفاده شده توسط حیواناتی که بر روی زمین راه می‌روند، به سوی چپ و راست حرکت می‌کنند. هنگامی که دانشمندان ژن‌های بیان شده توسط نورون‌های کنترل حرکتی اسکات را تجزیه و تحلیل نمودند، دریافتند که بسیاری از ژن‌های این گونه آبزی مشابه ژن‌های بیان شده توسط نورون‌های کنترل حرکتی پستانداران است. همچنین تشابهاتی نیز در میان ژن‌های عصبی موجود در پستانداران و اسکات کوچک وجود داشت که برای کنترل عضلات به کار می‌روند و این جانوران می‌توانند به واسطه آن‌ها، اندام‌های خود را خم و راست کنند.

داسن در این خصوص بیان داشت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد، عامل ژنتیکی که توانایی اعصاب نخاعی را برای به کارگیری عضلات تعیین می‌کند در واقع میلیون‌ها سال قبل از آنچه پیش بینی می‌شده به وجود آمده است. در واقع  حرکت با باله‌ها و حرکت با پاها از یک برنامه رشد مشابه بهره برده‌اند.» علاوه بر این، محققان، نورون‌های رابط  اسکات را که نورون‌های کنترل حرکتی را به سیستم عصبی مرکزی مرتبط می‌کنند مورد تحلیل قرار دادند. نتایج بدست آمده حاکی از وجود تولیدکننده‌هایی با الگوی مرکزی است که توالی‌ای را دنبال می‌کنند که در آن نورون‌ها فعال‌سازی عضلات را تحریک می‌نمایند.

داسن میگوید:«ما متوجه شدیم که نورون‌های ِ رابط، تقریبا دوازده گونه دارند که بسیاری از آنها بین اسکات و پستانداران موجود بر روی زمین مشابه هستند. بر خلاف مدل‌های پستانداران مانند موش و جوجه‌ها که دارای شبکه‌های عصبی پیچیده‌تر و انواع مختلفی از عضلات هستند، مدل اسکات کوچک نسبتا ساده است و لذا مدل ایده‌آلی برای مطالعه حرکت به شمار می‌آید. داسن امیدوار است مطالعات آینده به درک بهتر این موضوع که چگونه نورون‌های حرکتی اسکات با دیگر نورون‌ها هماهنگ می‌شوند و همچنین نحوه تنظیم ژن‌های عصبی کمک نمایند.

ترجمه: سهیلا دوست پژوه/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: upi.com