بیگ بنگ: مشاهدات تاریخی نشان می دهند که محدوده های پایین ترِ کمربندهای تشعشعی وان آلن، نسبت به دهه‌ی 1960 که ارتباطات VLF چندان رایج نبودند از زمین دورتر شده اند.

به گزارش بیگ بنگ، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که انسان‌ تاثیری قابل توجه ای بر محیط نزدیک به فضای زمین گذاشته که قابل اندازه گیری هستند. ارتباطات رادیویی با فرکانس بسیار پایین(VLF)، با ذرات موجود در فضا تعامل دارند و بر آنها تاثیر می‌گذارند. گاهی اوقات این تعاملات می‌تواند مانع محافظی را ایجاد کند که از ورود ذرات پرانرژی جلوگیری می‌کند. این مانع به وسیله‌ی کاوشگرهای وان آلن ناسا شناسایی شده است؛ فضاپیمای رباتیکی که وظیفه‌ی آن بررسی کمربند تشعشعی وان آلن در اطراف زمین است.

فیل اریکسون، دستیار مدیر در رصدخانه‌ی هی‌استاک MIT، در مصاحبه‌ی خبری گفت: «تعدادی از آزمایشات و مشاهدات دریافته‌اند که تحت شرایط مناسب، در واقع سیگنال‌های ارتباط رادیویی در طیف فرکانس VLF می‌توانند بر خواص محیط تشعشعی پرانرژی دور زمین، تاثیر بگذارند.» ارتباط رادیویی VLF، فرکانس‌هایی بین 3 تا 30 کیلوهرتز را نشان می‌دهد. پهنای باند محدوده VLF برای انتقال‌های صوتی مناسب نیست؛ و معمولا برای انتقال از راه دور سیگنال‌های رمزگذاری‌شده توسط ارتش به کار می‌روند.

تشعشع VLF ارتباطات بین پایگاه‌ها و زیردریایی‌ها را قادر می‌سازد اما امواج، از جو هم فراتر می‌روند. دانشمندان ضمن تجزیه و تحلیل داده‌های کاوشگرهای وان آلن دریافتند که حبابVLF اغلب به حد پایینی کمربندهای تشعشعی زمین، یعنی جریاناتی از ذرات بارداری که به وسیله‌ی میدان مغناطیسی زمین در محل قرار گرفته‌اند، مربوط هستند.

یافته‌های این پژوهش – که در مجله بررسی علوم فضایی به تفصیل آمده است- نشان می‌دهد که امواج VLF در حال دورتر بردن کمربند وان آلن هستند. محققان در حال آزمایش و بررسی این امر هستند که آیا می‌توان از تشعشع VLF برای خلاص شدن از فضای فوقانی تشعشع اضافی استفاده کرد یا خیر. آب و هوای فضا می‌تواند فضای فوقانی را غرق در ذرات باردار کند؛ که این امر، سیستم‌های ارتباطی مهم را قطع می‌کند.

ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: upi.com