بیگ بنگ: تقریبا همه “ایلان ماسک” کارآفرین محبوب و مشهور را میشناسیم. شهرت آقای ماسک تنها به دلیل ثروت او نیست و بیشتر مربوط به عملی کردن ایدههای جاهطلبانه است. جسارت این مرد موفق در شرکت تسلا و اسپیس ایکس خلاصه نمیشود و اینبار به دنبال تولید فرا انسان و شاید دستیابی به ابدیت باشد.
به گزارش بیگ بنگ، شرکت نورالینک در سال ۲۰۱۶ توسط ایلان ماسک و ۸ شریک دیگر تأسیس شد. نورالینک در ابتدا قرار بود فناوریهای عصبی مربوط به درمان بیماریهای مغزی را گسترش دهد. در سال ۲۰۱۷ نورالینک پروتزهایی را معرفی کرد که روی مغز نصب میشد و سیگنالهای مغزی افراد معلول را ترجمه میکرد، اینکار در نهایت منجر به تکان دادن دست و پای مصنوعی توسط افراد میشد.
ماجرای مهم از جایی شروع شد که در آوریل ۲۰۱۷ مجله waitbutwhy مطلبی منتشر کرد و در آن هدف نهایی نورالینک را تولید فرا انسان عنوان کرد. یک سال بعد MIT technology review اعلام کرد ۸۰ درصد فعالیتهای نورالینک محرمانه و تحت حمایت وزارت دفاع است.
ایلان ماسک: « پیشرفت انسلان در مقابل پیشرفت هوش مصنوعی مضحک است. اگر انسان نتواند با هوش مصنوعی همزیستی کند به زودی توسط آن منقرض میشود.» البته باید به این نکته توجه داشت کاشت ایمپلنت مغزی برای درمان بیماریهای مرتبط با نورون ابداع نورالینک نبوده و تا به امروز حدود ۵۰ هزار ایمپلنت مغزی برای درمان بیماریهایی همچون معلولیت حرکتی، پارکینسون، صرع اسکیزوفرنی و افسردگی به کار رفته است.
اینکه تولید فرا انسانها یا در نهایت رسیدن به ابدیت کار خوبی است یا بد در حوصله بحث ما نیست، اما از منظر علمی اتصال انسان به هوش مصنوعی میتواند آغاز دوره جدیدی از وجود برای انسان باشد که طبیعتا بحرانهایی هم به همراه دارد. شاید با این تکنولوژی بتوانیم پاسخ یکی از سوالهای مهم بشر که آن خاستگاه آگاهی هست را بیابیم.
هنوز اطلاعات دقیقی از نوع ایمپلنتهای نورالینک نداریم، اما احتمالا اسمش « توری عصبی » است. برای پاسخ پرسشهایی مثل چگونگی انتقال آگاهی به هوش مصنوعی یا حتی امکان تحلیل رفتن آن در طولانی مدت باید منتظر ماند تا نورالینک نتیجه فاز انسانی آزمایشات خود را منتشر کند.
نویسنده: محمد امین نصیری/ سایت علمی بیگ بنگ
منابع بیشتر: technologyreview.com , bloomberg.com
اگه پیشرفت و تکنولوژی و خفن بودن و بی نهایت باهوش بودن شکل انسانی داشت، ایلان ماسک بود!
مرسی از مطالب خوبتون
نگران نیستم.
تا زمانی که ریشه لذت در محبت کردن باشد، تکنولوژی آشکار کننده عظمت خلقت است.
ترس آنجا است که ریشه لذت را تکنولوژی تغییر دهد. آن زمان، آن موجود،دیگر انسان نیست. مانند سیبی که شکل و طعم پرتقال داشته باشد، دیگر سیب نیست.