بیگ بنگ: در نواحی گرمسیری سرتاسر جهان طوفان های عظیمی بر روی آب های گرم اقیانوسی شکل می گیرند. این هیولا های پرپیچ و تاب نام های متفاوتی دارند. در مناطق وابسته به اقیانوس اطلس با نام توفند¹ شناخته می شوند و در مناطق وابسته به اقیانوس آرام تیفون² یا چرخند حارّه ای³ نامیده می شوند. احتمال دارد هنگامی که این طوفان ها مسیر خشکی را می پیمایند خسارات سنگینی به بار آورند.

به گزارش بیگ بنگ، همینک پژوهشی تازه پیش بینی می کند که تیفون ها در منطقه ی اقیانوس آرام ویرانگرتر خواهند شد و دلیل این رویداد گرمایش آب های اقیانوسی خواهد بود. گروهی به راهبری وی مِی⁴ این پیش بینی را کرده اند. او دانشمند اقلیم شناس بنیان اقیانوس شناسی اسکریپس⁵ در لاجولایِ⁶ کالیفورنیا می باشد. تیم مِی، شکل گیری بیش از 850 مورد از تیفون های پیشین را مقایسه کردند که در یک دوره ی 60 ساله در بخش غربی اقیانوس آرام روی داده اند.

پیرو آن روندی مشخص پدیدار شد. شدت نهایی یک تیفون عمدتا وابسته به دمای بخش های عمیق آب دریا است. همزمان با گذر طوفان از روی آب، آب دریا به سمت بالا حرکت می کند. آب هایی که در عمق 50 تا 150 متری اندکی گرمتر بودند قویترین طوفان های فصلی را تقویت کرده اند. پژوهشگران با بسط دادن این یافته ها به آینده پیش بینی می کنند که گرمایش اقیانوس آرام طوفان های آینده را قوت بخشد. تا پایان قرن حاضر میانگین اوج سرعت باد در طوفان ها به میزان 14 درصد افزایش خواهد داشت. گروه مِی یافته هایش را 8 خرداد⁷ در نشریه ی ساینس اَدوَنسِز⁸ به صورت آنلاین منتشر کرد.

توفندها و تیفون ها بر مبنای سرعت بادهایشان درجه بندی می شوند. به نظر مِی، پیش بینی های انجام گرفته در رابطه با بادها برای تبدیل طوفان نوع سوم به نوع چهارم کفایت می کند. و همین تغییر وجه تمایز مابین طوفانی ویرانگر و طوفانی فاجعه آمیز است. به گفته ی کِری ایمانوئل⁹ بادهایی سریعتر به مفهوم دردسر برای هرکسی است که در مسیر طوفان قرار دارد. او دانشمند علوم جوّی در بنیان فناوری ماساچوست¹⁰ در شهر کمبریج است و نقشی در این پژوهش نداشته است. به نظر کِری ایمانوئل افزایشی 14 درصدی در سرعت باد تقریبا برابر با افزایشی 50 درصدی در ویرانگری اش می باشد.

طوفان های عظیم، سطح بالای اقیانوس را خروشان می کنند که منجر به تلاطم آب های عمق اقیانوس می شود. عمدتا هنگامی که آب های عمق اقیانوس به سطح می رسند، اینکه چه میزان گرما برای حرکت بخشیدن به طوفان مهیّا است را تحت کنترل می گیرند. از اواسط دهه ی 1970 میانگین شدت تیفون افزایشی 10 درصدی داشته است. آب های زیر سطحی از آن زمان به طور میانگین حدود 0.75 سانتیگراد گرم شده اند. به نظر پژوهشگران، انتظار می رود تغییرات اقلیمی این آب های زیر سطحی را تا سال 2100 حدود 1.3 سانتیگراد گرمتر کند. به پیش بینی مِی و همکارانش در نتیجه ی این گرمایش، میانگین اوج سرعت باد در تیفون از 198 به 225 کیلومتر در ساعت افزایش پیدا می کند.

به گفته توماس ناتسِن¹¹ دانشمند اقلیم شناس¹² NOAA/GFDL (که در پرینستونِ نیوجرسی است) یافته های این تحقیق حرف آخر را در مورد شدت تیفون ها در آینده نمی زند. پژوهش ها در ابتدا پیش بینی کردند که تغییرات اقلیمی محرک توفندهای قویتری در مناطق وابسته به اقیانوس اطلس می شود اما پژوهش های بعدی ابهاماتی را در مورد آن پیش بینی ها ایجاد کرد. برهمکنش های مابین هوا و اقیانوس که طی دهه های گذشته اهمیت نداشتند در جهانی گرمتر در خور توجه بیشتری می گردند. به گفته ی ناتسِن در صورت روی دادن این حالت شاید شدت تیفون ها به جای افزایش، کاهش یابد.

ترجمه: حسین طریقی / سایت علمی بیگ بنگ

منبع: student.societyforscience

پی نوشت:
1- hurricane
2- typhoons
3- tropical cyclones
4- Wei Mei
5- Scripps Institution of Oceanography
6- La Jolla
7- May 29
8- Science Advances
9- Kerry Emanuel
10- the Massachusetts Institute of Technology
11- Thomas Knutson
12- National Oceanic and Atmospheric Administration’s Geophysical Fluid Dynamics Laboratory