بیگ بنگ: ردپاهای فراوانی که در جنگل‌های بارانی آمازون دیده می‌شود فقط یکی از عجایب طبیعی نیست بلکه منزلگاه اسرار و افسانه‌ها است – پشت ‌صحنه‌ی خارق‌العاده‌ای از تاریخ غنی جوامع باستان که اکوسیستم باارزششان اکنون در اثر انفجار مرگبار معدنکاری به خطر افتاده است.

به گزارش بیگ بنگ، در حال‌حاضر، این تاریخ غنی هنوز در حال رشد است. یک مطالعه‌ جدید فرض می‌کند که بخش‌های کاوش نشدۀ آمازون که قبل از رسیدن “کریستوف کلمب” خالی از سکنه بودند در واقع منزل شبکه‌ی گسترده‌ای از انسان‌ها بالغ بر یک میلیون نفر را تشکیل می‌دادند که در گستره‌ی 1800 کیلومتر از لبه‌ی جنوبی جنگل بارانی زندگی می‌کردند.

این فرضیه‌ی باستان‌شناسان دانشگاه اکستر انگلیس است؛ آنها از تصاویر ماهواره‌ای برای بررسی حوضه‌ تاپاجوس بالایی در برزیل استفاده کردند و 81 محل باستان‌شناختی جدید با 104 زمین‌کاری را کشف کردند – شواهد تاریخی مبنی‌بر مهندسی در چشم‌انداز جنوبی آمازون. این نوع زمین‌کاری‌ها که گاهی‌اوقات به شکل ژئوگلیف (geoglyphs) هستند قبلأ در آمازون کشف شده‌اند و وقتی آنها را پیدا کنیم، وجود فعالیت‌های انسانی که برای مدت‌های طولانی در میان شاخ و برگ جنگل‌های انبوه پنهان شده بود را آشکار می‌کنند.

در بررسی جدید، تیم تحقیقاتی شواهدی مبنی‌بر روستاهای مستحکم شدۀ بیشماری پیدا کردند که به سال‌های 1250-1500 میلادی تعلق داشتند. آنها با انجام بررسی‌هایی بر روی زمین 24 منطقه، سرامیک، سنگ‌های جلا خورده، زمین تاریک انسانی (خاکِ بارور شده) و توده فضله (دفع زباله‌های خانگی) را پیدا کردند. محل‌هایی که این تیم پیدا کردند از محوطه‌های کوچک و محکم به قطر تقریبأ 30 متر تا  استحکامات بزرگتر به قطر 400 متر شامل تپه‌های بیشمار متصل به میدان‌های عمومی و جاده‌های غرق شده را تشکیل می‌دادند.

نکته‌ جالب در مورد تمام آنها این است که جدا از مقیاس برشیِ برخی از سازه‌های پنهان شده، حوضه‌ی تاپاجوس است که محققان تمدن‌های آمریکای جنوبیِ پیش‌کلمبیایی آنجا را خالی از سکنه تصور می‌کردند. آنها همیشه فرض می‌کردند که جمعیت‌ها در دشت‌های سیلابیِ غنی از منبع و ساحل رودخانه‌ها در بخش‌های دیگر آمازون ساکن بودند. یکی از اعضای تیم، باستان‌شناس جوناس گرگوریو دسوزا گفت: «یک سوء برداشت مشترک وجود دارد که می‌گوید آمازون منطقه‌ی بکر و دست‌نخورده‌ای است که منزل جوامع عشایریِ پراکنده می‌باشد.»

«کشف کردیم که برخی از جمعیت‌ها خارج از رودخانه‌های اصلی خیلی بزرگتر از آن چیزی هستند که قبلأ تصور می‌کردیم و این افراد بر محیطی که امروزه نیز یافت می‌شود تأثیر گذاشتند.» نکته‌ی جالب‌تر حیطه‌ی بالقوه‌ی این جمعیتِ کشف نشده است. برآوردهای محققان بر اساس توزیع و اندازه‌ی زمین‌کاری‌ها که تاکنون کشف شده  نشان می‌دهد که جمعیت کلی آنها بین 500 هزار تا 1 میلیون نفر بود که در این بخش‌های «خالی از سکنه» از آمازون زندگی می‌کردند.

آنها در جغرافیای بزرگی به میزان تقریبأ 400 هزار کیلومتر مربع در 1500 بخش جداگانه پراکنده شده بودند. البته این فقط یک برون‌یابی فرضی است، اما اگر درست باشد، به این معنا است که کل جمعیت آمازونِ پیش کلمبیایی خیلی بیشتر از آن چیزی است که می‌دانستیم – دارای ترکیب غنی‌تر و متنوع‌تری از فرهنگ‌ها و سنت‌هایی که هنوز نیز در انتظار کشف بسر می‌برند. یافته‌ها در مجله‌ی ارتباطات طبیعت گزارش شده است.

ترجمه: سحر  الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sciencealert.com