بیگ بنگ: دانشمندان واقعی، می‌توانند سخت‌گیرترین و خشک‌ترین منتقدان فیلم‌های علمی-تخیلی باشند. اما این بدان معنا نیست که آنها از این فیلم‌ها صرفا به خاطر تخطی از قوانین علم و طبیعت، لذت نمی‌برند، در اینجا تعدادی از بهترین فیلم های علمی -تخیلی که مورد تایید دانشمندان نیز بوده، معرفی شده است.

10- جنگ دنیاها (The War of the Worlds 1953)

این فیلم، نسخه سینمایی رمانی اثر اس.جی. ولز می‌باشد که اولین بار در سال 1898 چاپ شده است. داستان درباره حمله فاجعه‌بار مریخی‌ها به زمین است. فیلم در زمان اکران که در اوج جنگ‌های تسلیحاتی ابرقدرت‌های جهان به ویژه رقابت‌های تسلیحات اتمی در جنگ جهانی دوم بود، تاثیر بسیاری بر مخاطبان گذاشت. نام فیلم نیز (جنگ دنیاها)، مناسبت جالب توجهی با دوران اکران فیلم یعنی جنگ جهانی دوم داشت. ایده امکان نابودی نسل بشر بدست بیگانگان فضایی، تماشاگران را به وحشت و قوه تخیل‌شان را به کار انداخت. “سث شوستاک” اخترشناس ارشد موسسه SETI (موسسه جستجو برای هوش فرازمینی) درباره ی تجربه‌اش از تماشای جنگ دنیاها، گفت: «من تمام شب بعد از دیدن فیلم حالم بد بود. این نشانه فیلمی است که تفاوت ایجاد می‌کند.»

9- جنگ‌ ستارگان (Star Wars)

جنگ‌ ستارگان، یک فیلم فانتزی آینده نگرانه در سبک اوپرای فضایی بود که با الهام از وسترن‌های اسپاگتی و آثار سامورایی ساخته شد. با همه این موارد، دانشمندان نیز مانند بقیه، از دیدن آن لذت بردند. آرون بلیسدل استاد دانشگاه کالیفرنیا- لس آنجلس که در رشته ی نورولوژی رفتاری فعالیت می کند گفته، برای اولین بار در سن 9 سالگی به تماشای این اثر نشسته است. وی ادامه داد:« هنوز هم چیزی به زیبایی و الهام بخشی جنگ‌ ستارگان، بر پرده نقره ای نقش نبسته است.» “سیدهِرتا سرینیواسا” از موسسه روباتیک کارنگی ملون نیز وقتی برای اولین بار جنگ‌ ستارگان را دید، یک پسربچه بود. اکنون تحقیقات او و تیمش، منجر به ساخت روبات خدمت کاری شده است که ایده‌های آن از C-3PO الهام گرفته شده است. وی می‌گوید: «قصه و داستان، با نشان دادن آینده‌ای که برای رسیدن به آن تلاش می‌کنیم، به پیشرفت علم کمک می‌کند.»

8- بلید رانر (Blade Runner 1982)

ربات‌های انسان‌نما می‌توانند ایده‌ی خوبی باشند. در این فیلم علمی تخیلی کلاسیک، روبات‌های شبه انسانی که “ریپلیکانت” نامیده می‌شوند بیش از حد به انسان‌ها شبیه‌اند تا جایی که گاها خود آنها نیز از روبات بودن خود خبر ندارند. در چنین شرایطی ریپلیکانت‌ها به کلونی‌های خارج زمین تبعید می‌گردند. در صورتی که یکی از این موجودات به زمین بازمی‌گشت، پلیس‌های ویژه‌ای به نام بلید رانر، آنها را شکار می‌کردند. متخصصان نمرات بسیار بالایی به این اثر دادند که بخشی از این بازخوردهای خوب مربوط به نمایش متفاوت و انسانی از روبات‌های پیشرفته است. آقای “دنیل نووی” از محققان دانشگاه MIT می‌گوید: « بلید رانر بیش از هر فیلم دیگری، دنیا را برای پذیرش هوش مصنوعی آماده کرد. الهام بخشی بسیار مهم است، حتی به قیمت حقیقت.»

7- پارک ژوراسیک (Jurassic Park 1993)

پارک ژوراسیک، ایده‌ای را مطرح نمود که در وهله اول به صورت یک حقیقت علمی پذیرفته شد. این ایده که می‌توان دایناسورها را از طریق استخراج DNA آنها از بدن حشراتی که درون کهربا گیر افتاده‌اند، بازسازی نمود. با این حال دانشمندان آگاه و دارای ذهن علمی فهمیده و پویا، متوجه شدند که DNA این هیولاهای ماقبل تاریخ، احتمالا مدت‌ها قبل از بین رفته است؛ مدت‌ها قبل از اینکه فیلم بازیابی آنها را نشان می‌دهد. “جک هورنر” دیرینه شناسی که مسئولیت ساخت مدل‌ دایناسورهای فیلم را بر عهده داشته می‌گوید:‌ «پارک ژوراسیک، علمی را ترسیم می‌کند که آرزو داشتیم واقعا به حقیقت می‌پیوست.» “دیوید پنی”، دیرینه شناس دانشگاه منچستر، می‌گوید که او تا الان بارها این فیلم را دیده و این باعث شده تحقیقاتش “جذاب و فریبنده” به نظر برسند.

6- وال-ای (Wall-E 2008)

با وال-ای آشنا بشوید، روباتی که روی زمین باقی مانده تا کره زمین را از زباله‌ها پاک کرده و آن را آمده بازگشت انسان‌ها کند. انسان‌هایی که زمین را به دلیل آلودگی بیش از حد ترک کرده و در ایستگاه‌های فضایی‌شان زندگی می‌کنند. هنگامی که وال-ای گیاه خود را به معشوقه‌اش EVE هدیه می‌کند، اتفاقات زنجیره‌واری رخ می‌دهد که در نهایت با بازگشت انسان‌ها به موطنشان پیوند می‌خورد.“استیون شولزمن” از مدرس دانشکده پزشکی و روان‌کاو دانشگاه هاروارد، فیلم را به خاطر اینکه فراتر از زمان خود بود، تحسین می‌کند. وی می‌گوید: «این فیلم‌ها همانند آینه‌ای هستند که تصورات و خیالات ما از آینده‌مان را به ما نشان می‌دهند.» آقای شولتزمن ادامه می‌دهد: «در وال-ای، خود را به انسان‌ها نزدیک‌تر می‌بینید یا به روبات؟ ظرفیت تحمل نسخه‌ای از خودتان که شبیه شما نیست، تبدیل به مرکز توجهات و تحقیقات علوم زیست‌شناسی اعصاب، مثل نظریه‌ی “نورون‌های ذهن و آینه”، شده است.»

5- سفر شگفت‌انگیز (Fantastic Voyage 1966)

یک سفینه ی مینیاتوری و خدمه‌اش، به بدن دانشمندی که در کماست تزریق می‌شوند. ماموریت آنها، نابودی لخته‌ای است که زندگی وی را تهدید می‌کند تا دانشمند نجات یافته و بتواند از رازی مهم و حیاتی، پرده بردارد. این فیلم که شرح و توضیحات بسیار زیادی از سیستم‌ها و کارکرد ساختارهای مختلف بدن ارائه می‌کند، توانست در دو رشته از جوایز اسکار برنده و سه نامزدی دیگر اسکار را نیز بدست آورد. سفر شگفت‌انگیز باعث شد تا شخصی مثل “جیمز جیوردانو” درباره ایده داروسازی در کوچکترین مقیاس‌ها فکر کند. اکنون آقای جیوردانو، استاد علوم اعصاب دانشگاه جرج تاون، سال‌هاست تحقیقاتی در باب مکانیزم‌های پاسخ مغز به پیام درد انجام می‌دهد. او می‌گوید: «این فیلم در طول زندگی ، الهام بخش من برای کار بر روی توسعه‌ی علم نوروتکنولوژی (فناوری اعصاب) بوده است.»

همچنین “دیوید کرول”، مسئول مرکز نانوتکنولوژی و مواد مولکلولی دانشگاه وِیک فارِست نیز می‌گوید که تکنولوژی کوچک کردن اجسام که در فیلم استفاده شده و نیز از لحاظ فیزیکی غیرممکن می‌باشد، در زمینه کاری فعلی من طنین‌افکن شده است. او می‌گوید: «این دقیقا چیزی است که ما درصدد انجام آن هستیم؛ تزریق روبات‌هایی در ابعاد نانو (نانوبات) که بدنبال سلول‌های سرطانی بگردند و وقتی آنها را یافتنند نابودشان کنند. در واقع این چیزی است که می‌توان به آن گفت “شگفت‌انگیز”! »

4- بیگانه ( Alien 1979)

“سوگورنی ویور” ثابت کرد که یک زن می‌تواند یک قهرمان بدقلق فیلم‌های اکشن باشد. اما چیزی که کارشناسان آن را پیشروی داستان پردازی‌های علمی- تخیلی زیستی می‌دانند، موجودی است پلید و چسب‌ناک با اسکلت خارجی که از بدن انسان‌های زنده به عنوان میزبان جنین خود استفاده می‌کرد. آقای “تری جانسون”،محقق مهندسی زیستی دانشگاه کالیفرنیا در این باره می‌گوید: « فرنچایز بیگانه، پایه‌های چرخه زندگی آن موجود را بر پایه زندگی انگل‌وار نوعی زنبور روی زمین قرار داده است.” وی ادامه می‌دهد: “این باعث افتخار است که فیلمی را تماشا کنی که تصدیق می‌کند زندگی تا چه حد می‌تواند عجیب و متفاوت باشد.»

3- میان ستاره ای(Interstellar 2014)

میان‌ستاره‌ای یک فیلمی حماسی علمی–تخیلی به کارگردانی کریستوفر نولان است. متیو مک‌کانهی، ان هتوی، جسیکا چستین و مایکل کین در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. ماجرای این فیلم دربارهٔ فضانوردانی است که از طریق کرم‌چاله‌ای سفر می‌کنند تا سیاره‌ای قابل سکنی در کهکشان دیگری را بیابند، موضوع فیلم میان ستاره ای حول محور (زمان) است. البته داستان این فیلم نسبتا طولانی درباره خیلی چیزهاست اما مقوله ای که دقیقا ذهن مخاطب را درگیر می کند را شاید بتوان تم زمان٬ دانست.

حیرت برانگیز بودن صحنه های این فیلم به این مساله باز می گردد که دو مبحث مهم فیزیک جدید؛ یعنی نسبیت و کوانتوم در تجربیات روزمره زندگی انسان ظاهر نمی شوند. دقیقا در یکی از صحنه های فیلم مخاطب با چنین رویداد نسبیتی روبرو می شود. بر طبق معادلات نسبیت اینشتین خوب می دانیم که زمان در تکینگی و نزدیک سیاهچاله کندتر می گذرد. در فیلم نیز به این نکته اشاره می شود که بدلیل نسبی بودن زمان و موقعیت سیاره ی بیگانه نسبت به سیاهچاله هر یک ساعت در این سیاره، ۷ سال در زمین سپری می شود. بهتر است این فیلم را ببینید تا با جذابیت های بیشتری روبرو شوید. الیور گتل در لس‌آنجلس تایمز نوشت: «منتقدان فیلم در این نکته اجماع دارند که میان ستاره ای یک داستان علمی‌تخیلی سرگرم‌کننده، احساسی و تفکربرانگیز است، هرچند در برخی جاها بیش از حد سنگین و احساسی می‌شود.»

2- ماتریکس (Matrix 1999)

این فوق‌العاده نیست که قهرمان یک فیلم اکشن و پر زد و خورد، قوانین فیزیک را بشکند؟ داستان فیلم ماتریکس درباره هکری به نام “نئو” است که در می یابد دنیایی که در آن زندگی می‌کند، یک جهان مجازی است که توسط ماشین‌هایی که از انرژی بدن انسان‌ها تغذیه می‌کنند به وجود آمده است. “ماتریکس واقعیت مجازی را به عامه مردم نشان داد.” این حرفی است که آقای “جرمی بلنسون”، یکی از موسسین آزمایشگاه‌ برهمکنش‌های مجازی انسانی دانشگاه استنفورد می‌گوید. او ادامه می‌دهد: «ماتریکس کار من را برای ارتباط برقرار کردن با عامه مردم وقتی می‌خواهم درباره آواتارها، ایجنت‌ها و در کل واقعیت مجازی با آنها صحبت کنم، بسیار راحت کرده است.» آقای بلنسون در پاسخ به این سوال که آیا انسان روزی می‌تواند دنیایی مجازی به شکل چیزی که در ماتریکس شاهد آن بودیم بسازد، تنها یک کلمه گفت: “بله”!

1- 2001: ادیسه ی فضایی(2001: A Space Odyssey)

ادیسه، فیلم‌های علمی- تخیلی را از آثاری که در آنها فردی با پوشیدن لباس هیولا، تکان تکان می خورد، به آثار بزرگی که درصدد کشف فضای ناشناخته و بی‌کران بودند، ارتقا داد. داستان فیلم و نیز رمانی که فیلم از روی آن ساخته شده، پیرامون ماموریتی فضایی به مشتری است که در آن نوعی تکنولوژی باستانی کشف می‌شود که می‌تواند کلید تحول بشریت باشد. آقای “آندرس سندبرگ”، محقق موسسه “آینده انسان” دانشگاه آکسفورد می گوید: « وقتی برای اولین بار در نوجوانی این اثر را دیدم،کلیات آن را می‌دانستم اما وقتی آن را دیدم، بیش از پیش تحت تاثیر قرار گرفتم. من همیشه به دنبال یک نمای کیهانی بودم.»

تصویری که ادیسه از سفرهای فضایی، ابزارهای مورد استفاده در آن و شرایط زندگی در فضا ارائه می‌کند، بهترین چیزی است که ساخته شده است. “حق با او (استنلی کوبریک) است، بی‌نظیره!” این سخن آقای “لروی شیائو”، فضانوردی است که تا کنون سه پرواز با شاتل فضایی ناسا داشته و هفت ماه بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی اقامت داشته است. با این حال سکانسی که در آن فرمانده “دیو بومن” وارد فضاپیما می‌شود، در ابتدا شیائو را گیج کرده بوده است. او می‌گوید: «من در ابتدا بسیار متحیر و شگفت‌زده شدم چرا که کتاب (رمان 2001: یک ادیسه فضایی) را نخوانده بودم. اما بعد از آنکه رمان را خواندم بود که معنا و حس بیشتری به من منتقل شد.»

سایت علمی بیگ بنگ / منابع: latimes.com , popularmechanics.com