راهکاری برای افزایش دقت در مدل های تغییر اقلیمی

بیگ بنگ: بیشتر مدل ها، در تخمین اینکه تغییر اقلیمی چگونه باعث افزایش بارش و سایر نزولات جوی می شود دچار اشتباه شده و آن را بیشتر از حد معمولی برآورد کرده اند. حال محققان اقلیم شناس دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس(UCLA) یک روش برای کاهش عدم قطعیت در پیش بینی های مدل های آب و هوایی ارائه دادند که نشان می دهد چگونه تغییر اقلیم موجب تغییر در بارش باران و سایر نزولات جوی می شود.

به گزارش بیگ بنگ، مدل های تغییر اقلیم(تغییرات آب و هوایی) جهانی بیان می کنند که در پدیده تغییر اقلیمی بارش های جوی به صورت میانگین در مناطق مرطوب افزایش یافته و سبب مرطوب تر شدن این نواحی و خشک تر شدن نواحی خشک می شود. نتایج این تحقیق جدید که کاری مشترک بین دانشگاه دانشگاه کالیفرنیا و آزمایشگاه ملی لارنس لیورمورن است، نشان می دهد؛ میانگین بارش جهانی افزایش خواهد یافت اما این افزایش در حدود 40 درصد کمتر از تخمین فعلی مدل های تغییر اقلیمی می باشد. نتایج این تحقیق نه تنها موجب دقیق تر شدن مدل های تغییر آب و هوایی شده بلکه باعث می شود اختلافی که بین سایر مدل ها در شبیه سازی تغییرات اقلیمی رخ می دهد به میزان 35 درصد کاهش یابد. این امر موجب می شود که سیاست های جهانی که بر پایه تغییرات اقلیمی به مدلسازی طرح ها مبتنی بر پدیده گرمایش زمین می پرداختند، وضوح بیشتری کسب نمایند.

بر طبق گفته های الکس هیل: تغییرات تصویر سازی شده در چرخه هیدرولوژیکی یا همان چرخه آب مهم ترین نقش را در ابعاد مختلف تغییر اقلیم در کنار پدید گرمایش جهانی بازی می کنند، این امر در درک آینده منابع با ارزشی همچون آب، کشاورزی و سلامت اکوسیستم نقش مهمی، ایفا می کنند. آنتونی دی آنجلیس محقق پسا دکتری مرکز تحقیقات اتمسفری و اقیانوسی دانشگاه کالیفرنیا معتقد است که یکی از اهداف محققین افزایش دقت در مدل سازی و کاهش تنوع بین مدل هایی است که به تغییرات اقلیم می پردازد. اگرچه مدل های تغییر اقلیمی در بسیاری از موارد با یکدیگر اتحاد نظر دارند اما تغییرات گسترده ای که در بارش های جوی رخ می داد نظر محققین این مرکز را به خود جلب نموده است.

دی آنجلیس معتقد است: هر اندازه که مدل های تغییر اقلیمی بیشتر به یک دیگر نزدیک باشند، اعتماد ما به نتایج آنها بالاتر خواهد رفت. قوانین فیزیکی در پشت فاکتور های کنترل کننده بارش های جوی وجود دارد که در نتیجه موجب می شود این فاکتورها قابل پیش بینی باشند. دانشمندان در بررسی پتانسیل تنوعی که موجب این تغییرات می شود دریافتند؛ مدل های مختلف تغییر اقلیم در این قضیه که انرژی خورشیدی چگونه در اتمسفر جذب می شود، با یکدیگر تفاوت دارند. در واقع این امر موجب تفاوت در پیش بینی بارش ها می شود. این محققان نتایج مدل ها را با مشاهدات ماهواره ای مقایسه کردند و دریافتند که مدل ها، جذب انرژی خورشیدی را پایین تر از حد واقعی آن تخمین می زنند. نور خورشید- به صورت تابش های کوتاه موج- توسط بخار آب در اتمسفر جذب می شوند و هر اندازه که انرژی بیشتری جذب شود اتمسفر گرم تر شده و مقدار بارش کاهش می یابد.

به گفته دی آنجلیس محاسبات قابل ملاحظه ای برای تصویر سازی پیچیده بین تعامل انرژی خورشیدی و بخار آب در هوا، صورت گرفته است. آنجلیس همچنین بیان کرد که، تئوری جذب انرژی خورشیدی مستدل است اما پیاده سازی این تئوری در مدل های تغییر اقلیمی به صورت قابل ملاحظه ای متغییر می باشد. وی دلیل این امر را در بکارگیری محاسبات بسیار ساده و بروز نشده توسط برخی مدل ها نام برد.

محققین این دانشگاه اعتماد خود مبتنی بر اثر بخشی این مدل در رمزگشایی یکی از وِیژگی هایی که به پیش بینی آینده زمین می پردازد اعلام نمودند. گرچه این مدل ها درجه عالی را به خود اختصاص نمی دهند اما این تحقیق بخشی از یک فرایند دست یابی به مدلی کامل در پیش بینی تغییرات اقلیمی خواهد بود. پیامدهای این یافته ها نشان می دهد که تغییرات اقلیمی موجب افزایش بارشهای جوی و سایر عناصر چرخه هیدرولوژیکی با شیب کندتری خواهد شد. هالبیان گفت: بهتر است قبل از اینکه در یک تصویر زوم کنیم، نقاشی بزرگتری ترسیم نماییم، ما هنوز نمیدانیم که چه تغییراتی قطعی در چرخه هیدرولوژیکی رخ می دهد. فقط می دانیم که افزایش سیلاب و خشکسالی از موارد قطعی بین سایر تاثیرات تغییرات اقلیمی خواهد بود. گرچه نتایج نشان می دهد که نزولات جوی 40 درصد کمتر از پیش بینی ها افزایش خواهد یافت، اما این به معنای کاهش 40 درصدی سیل و خشکسالی نخواهد بود!!!! جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه ی Nature منتشر شده است.