به گزارش مهر، این طرح، یک سفر سه نفره را به مریخ با استفاده از یک فضاپیمای دو قسمتی کوچک پیش بینی می کند. ناسا می گوید سال 2033 زودترین زمانی است که می توان برای سفر انسان به مریخ در نظر گرفت اما دانشمندان کالج امپریال لندن ماموریتی را توصیف می کند که طی آن انسان تا هشت سال دیگر روی مریخ فرود خواهد آمد.

پروفسور تام پایک سرپرست محققان انگلیسی می گوید این سفر می تواند گام مهم بعدی برای بشر در فضا باشد. به گفته وی چنین سفری به مریخ می تواند مشابه ماموریت نیل آرمسترانگ و باز آلدرین به ماه، البته این بار در قرن بیست و یکم و به مریخ باشد. اکنون ماموریت مفهومی را طراحی کرده ایم که از روبات و انسان برای رفتن به مریخ و بازگشت به خانه استفاده می کند. این روبات ها به دشت های شمالی مریخ اعزام می شوند و با یک موشک بدون سوخت به زمین باز می گردند.

این دانشمند معتقد است، ارسال مخازن خالی میزان زیادی از جرم را در زمان پرتاب حفظ می کند. در عوض این روبات ها می توانند یخ مریخ را حفاری کنند. وقتی یخ ذوب شود می توانیم از برق خورشیدی برای تولید هیدروژن و اکسیژن برای پر کردن مخازن سوخت استفاده کنیم. ترکیب هیدروژن با اتمسفر می تواند متان قدرتمند بسازد. به گفته پایک سپس سه خدمه به این ماموریت اعزام می شوند و 9 ماه طول می کشد تا از زمین به مریخ برسند. بدون جاذبه، عضلات ضعیف و استخوانها شکننده می شوند از این رو فضانوردان به گرانش مصنوعی نیاز دارند.

به گفته وی تقسیم فضاپیما به دو بخش که توسط یک افسار به هم متصل می شوند و  چرخیدن این دو بخش به دور یکدیگر، مشکل گرانش را حل می کند. با سرعت چرخش مناسب، فضانوردان تصور می کنند که گرانش را حس می کنند. فرود بر روی مریخ فقط چند دقیقه طول می کشد و مودول فرود با سرعت بسیار بالای 22530.8 کیلومتر بر سرعت به مریخ نزدیک می شود.

به گفته پایک اتمسفر مریخ سرعت فرود را به 1126.5 کیلومتر بر ساعت کاهش می دهد سپس چترها و موشک سرعت مودول را بیشتر کاهش داده و فضاپیما در گرم ترین نقطه بر روی مریخ در نزدیکی استوا فرود خواهد آمد. این پژوهشگر اظهار داشت برای بازگشت، خدمه باید یک سفر هزار و 600 کیلومتری را از استوا به شمال مریخ انجام دهند تا به موشک بازگشت برسند.

Read More : http://www.thehindu.com/sci-tech/science/man-could-set-foot-on-mars-by-2021/article4952726.ece