بیگ بنگ: هوش یکی از  صفاتی است که بیشتر از هر صفت دیگری در انسان بررسی شده است و هوش بالاتر منجر به نتایج بهتری در زمینه‌ی سلامتی و اقتصاد زندگی فرد می‌شود. برخلاف تاثیر بالای وراثت که 45 درصد در کودکی و 80 درصد در بزرگسالی است پیش از این فقط تعداد کمی ژن مرتبط با هوش شناخته بودند و برای بیشتر این ژن‌ها یافته‌ها قابل اعتماد نبودند. دانشمندان در مطالعه جدید خود 52 ژن مرتبط با هوش را شناسایی کردند که 40 عدد از آنها کاملا جدید هستند، بیشتر این ژن‌ها عمدتا در بافت مغز توصیف شده‌اند.

به گزارش بیگ بنگ، دانیل پوستوما، محقق اصلی این مطالعه می‌گوید: « این نتایج از آنجایی که ارتباط قوی با هوش فراهم کرده‌اند بسیار هیجان‌انگیز می‌باشند. ژن‌هایی که شناسایی کرده‌ایم در تنظیم رشد سلولی درگیر بوده و به خصوص در شکل‌گیری سیناپس، هدایت آکسون و تمایز عصبی مهم می‌باشند. این یافته‌ها برای اولین بار سرنخ‌هایی واضح از مکانیزم‌های زیستی هوش فراهم کرده است.»

همچنین این مطالعه نشان داد که تاثیرات ژنتیکی بر روی هوش با تاثیرات ژنتیکی بر روی دست‌یابی به مدارج علمی بسیار مرتبط است و به میزان کمتری با حجم داخل جمجمه، ترک سیگار، دور سر در نوزادی، بیماری طیف اوتیسم و قد مرتبط می‌باشد. همبستگی معکوس ژنتیکی با بیماری آلزایمر، علائم افسردگی، تاریخچه‌ی سیگارکشیدن، اسکیزوفرنیا، نسبت کمر به باسن، شاخص توده‌ی بدن و دور گزارش شده است.

سوزان اسنیکرز نویسنده‌ی اول مقاله و دانشجوی پسا دکترا در آزمایشگاه پوستوما می‌گوید:« این همبستگی‌های ژنتیکی مسیرهای بیولوژیکی هوش و سایر صفات را مشخص کرده است. 7 ژن هوش مرتبط با اسکیزوفرنی، 9 ژن مرتبط با شاخص توده‌ی بدنی، 4 ژن مرتبط با چاقی تشخیص داده شده‌اند. این سه صفت یک همبستگی منفی با هوش را نشان می‌دهند. بنابراین ژن‌های با تاثیر مثبت بر روی هوش تاثیری منفی بر روی اسکیزوفرنی، شاخص توده‌ی بدنی و چاقی دارند.»

مطالعات بیشتر نیازمند توضیح نقش دقیق این ژن‌ها بر روی هوش به منظور مشخص کردن تصویری کامل‌تر از نحوه‌ی تاثیر تفاوت‌های ژنتیکی است که منجر به تفاوت در هوش ‌می‌شوند. دانیل پوستوما می‌گوید:« نتایج ژنتیکی کنونی حداکثر 5 درصد  واریانس کلی در هوش را توضیح می‌دهد. اگرچه این واریانس بزرگی برای صفتی همچون هوش به حساب می‌آید، هنوز مسیر طولانی پیش رو داریم. با وراثت پذیری بالای هوش انتظار می‌رود تاثیرات ژنتیکی بیشتری مهم باشند و این فقط در نمونه‌های بزرگتر قابل شناسایی است.» این مطالعه که در نشریۀ Nature Genetics‌ منتشر شده است.

ترجمه: معصومه رحیمی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sciencedaily.com