دیدن سیاه‌چاله‌ها غیرممکن است اما اخترشناسان اطمینان دارند که آْنها وجود دارند، و اکنون دانشمندان نیز با دیدن خصوصیات سیاه‌چاله‌ای برروی زمین،‌در واقع در اعماق اقیانوس اطلس به وجود آنها مطمئن‌تر شده‌اند.

Black_hole

به گزارش همشهری آنلاین، سیاه‌چاله شکافی در تاروپود فضا-زمان است که همه‌چیز را به سوی خود می‌کشاند، به شکلی که هیچ چیز توان فرار از چنگال آن را ندارد و اکنون دانشمندان نشانه‌هایی از حضور آنها را در جنوبی‌ترین بخش‌های اقیانوس اطلس به دست آورده‌اند.

به گفته دانشمندان دانشگاه‌های زوریخ و میامی، برخی از بزرگترین گرداب‌های اقیانوسی در این منطقه از نظر محاسبات ریاضی با سیاه‌چاله‌های فضایی برابر هستند. این به آن معنی است که این گرداب‌ها همان کاری را با آب می‌کنند که سیاه‌چاله‌ها با نور. گرداب‌های اقیانوسی به اندازه‌ای توسط چرخه‌های آب احاطه شده‌اند که اگر چیزی درون آنها به دام بیافتد، فروکشیده خواهد شد. تعداد این سیاه‌چاله‌های اقیانوسی در بخش‌های جنوبی اقیانوس اطلس رو به افزایش گذاشته‌ و این امر میزان انتقال آبهای گرم و شور به سوی شمال را افزایش داده‌است.

دانشمندان براین باورند این گرداب‌های اقیانوسی می‌توانند موجب تلطیف اثر منفی ذوب شدن یخ‌های قطبی در آب‌و هوایی شود که رو به گرم شدن گذاشته‌است. اما تاکنون امکان بررسی کمیت این اثر برای دانشمندان به وجود نیامده‌بود، زیرا حجم بالای آب در این گرداب‌ها حد و مرز آنها را نامشخص ساخته است. اما اکنون دانشمندان دانشگاه‌های میامی و زوریخ می‌گویند این معما را حل کرده‌اند. این دانشمندان با استفاده از مدل‌های ریاضی، این گرداب‌ها را از میان تصاویر ماهواره‌ای جدا کرده‌اند. محققان با ردیابی حاشیه‌های چرخان این گرداب‌ها موفق به جداسازی آنها از حجم آب اقیانوس شدند.

تحقیقات بیشتر موجب شگفتی دانشمندان شد زیرا آنها دریافتند این گرداب‌ها خصوصیات مشترک زیادی با سیاه‌چاله‌های فضایی دارند،‌دست کم از نظر ریاضی. برای مثال در فاصله بحرانی پرتو نور دیگر در درون سیاه‌چاله مسیر مارپیچی را طی نمی‌کند و تنها خمیده شده و به سوی موقعیت ابتدایی‌اش باز می‌گردد و مداری دایره‌شکل را ایجاد می‌کند. سطح حائلی که توسط مدارهای بسته نوری ایجاد می‌شوند در نظریه نسبیت انیشتین به کره فوتونی شهرت دارند.

محققان در اطراف گرداب‌های اقیانوسی نیز حائل‌های مشابهی را ردیابی کردند. در این حائل‌ها ذرات مایع در حلقه‌هایی بسته حرکت می‌کنند، مشابه با مسیر نور در کره فوتونی. در عین حال هیچ جسم و پدیده‌ای نمی‌تواند از نیروی کشش این گرداب جان به در ببرد، حتی آب، درست مانند رفتاری که سیاه‌چاله‌ها با ماده اطراف خود دارند.

Read More : http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2430041/Scientists-black-holes-EARTH

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

6 دیدگاه

  1. قابل تصور است که شباهت این چاله‌ها با سیاه چاله از نظر ریاضی مطابقت کند ولی‌

    سیاه چاله فضائی چیز دیگری است .

    اگر یک سیاه چاله در اقیانوس موجود بود ما و کره زمین موجود نبودیم و منظومه شمسی‌ به یک سیاه چاله تبدیل میشد.

    1. هر سیاهچاله یا چاله ای با توجه به نیروی گرانش خودش مسافت خاصی از محیط اطرافشو جذب میکنه.این گودال ها حتی اگر سیاهچاله بودن حتماً توان کشش کل زمین یا مردمش رو نداشتن که مارو به قسمت مرکزیشون نکشوندن!

      1. یه سیاه چاله به اندازه یه سکه کوچیک توانایی جذب کل کره زمین رو داره اینطوری که اول به مرکز زمین فرو می ره بعد در حالی که زمین رو به دور خودش می چرخونه زمین رو می بلعه و طبق تابش هاوگینگ عمرش خیلی کوتاهه و زود منفجر میشه ولی تاثیر زیادی رویه بقیه سیارات نمی زاره حتی تا پایان عمرش به دور خورشید می چرخه ولی اگه سیاه چاله ای به اندازه اون گرداب های عظیم باشه حتی می تونه کل منظومه شمسی رو بلعه
        شما هم اطلاعاتت رو زیاد کن بعد نظر بده واسه همین دارن می گن که این دوران، دوران پسا حقیقته

  2. درود بر شما خیلی خوب و مفید بود.بیگ بنگ بهترین سایت علمی فارسی زبانه.