بیگ بنگ: یک گروه بین‌المللی از دانشمندان به سرپرستی محققان سوئدی وجود عنصر ناشناخته‌ای با عدد اتمی 115 را تایید کردند. در ماه آگوست سال گذشته عنصر فوق سنگین “اونانپنتیوم” واقع در جایگاه 115 جدول تناوبی، تایید شد.این عنصر دارای قابلیت پرتوزایی و عمر آن کمتر از یک ثانیه است و سپس به اتم های سبک تر تجزیه می شود.

element115_ftr

این عنصر با عدد اتمی 115 یکی از سنگین ترین عناصر شیمیایی هست که تا به حال کشف شده ، قرار شده سه عنصر دیگر هم به جدول تناوبی اضافه شوند. این سه عنصر شماره های 110، 111 و 112  هستند که به ترتیب دارمشتادتیوم، رونتگنیوم, کپرنیسیوم نامیده شده اند.

حالا این تغییرات را معلمهای شیمی باید فرا بگیرند زیرا عناصر جدیدی به جدول تناوبی اضافه می شوند.محققان دانشگاه لوند در سوئد، شواهد جدیدی برای تایید وجود عنصر فوق سنگین با عدد اتمی 115 یافته اند. عدد اتمی نشان دهنده تعداد پروتونها در هسته اتم است. محققان روس در سال 2004 این عنصر را برای اولین بار کشف کرده بودند اما این آزمایش اثباتی برای وجود این عنصر هست. این نوع عناصر در طبیعت وجود ندارند و در آزمایشگاه ساخته می شوند و البته پایداری بالایی هم ندارند. در وب سایت این تحقیق اعلام شده است که کاربرد عملی این عنصر تقریبا غیرممکن است. ولی مطالعه آن، ممکن است  دانش بیشتری از ابتدای خلقت را آشکار کند. دانشمندان سوئدی در مرکز تحقیقات یونهای سنگین هلمهولتز در آلمان موفق به این کشف شدند.

این عنصر رادیواکتیو هنوز به صورت رسمی نامگذاری نشده و فعلا به صورت “اونانپنتیوم” (یک-یک- پنج) – ترکیبی از لغات لاتین و یونانی- نامیده می شود. این عنصر بی ثبات هست و کمتر از یک ثانیه طول می کشد که به اتمهای سبک تر تجزیه شود. برای ساختن اونانپنتیوم، در محیط آزمایشگاهی، محققان یک پرتو خیلی سریع از کلسیم -که دارای 20 پروتون می باشد -را به یک لایه فیلم از امرسیوم -که دارای 95 پروتون هست- برخورد می دهند. وقتی که هسته اتمهای عناصر بهم خوردند، تعداد کمی از آنها درهم آمیخته می شوند و اتمهایی با طول عمر بسیار کم تولید می کنند که 115 پروتون دارند.

science_elements_periodic_tableجدول تناوبی یزرگ با توضیحات – برای بزرگ شدن عکس روی آن کلیک کنید

دیرک رودولف محقق و پروفسور فیزیک اتمی دانشگاه لوند گفته که در طول این آزمایش سه هفته ای 30 عدد از آنها را مشاهده کرده اند. بیشترین عدد اتمی از عنصری که در طبیعت وجود دارد مربوط می شود به اورانیوم که 92 پروتون در هسته اش دارد، هرچند که مقادیری از پلوتونیوم و نپتونیوم هم به صورت طبیعی مشاهده شده است.

برای مشاهده این اتمهای فوق سنگین، دانشمندان باید از آشکارسازهایی مخصوص شبیه به امواج اشعه ایکس استفاده کنند که فرم پاشندگی آنها را مشخص کند. تمام عناصر با تعداد پروتون بالا به صورت مصنوعی در فرایندهای هسته ای ساخته شده اند.  دانشمندان امیدوارند که روزی بتوانند عنصری با طول عمر بالاتر در آزمایشگاه بسازند حالا نظر تیمی از کمیته جهانی شیمی محض و کاربری (آیوپاک) و کمیته جهانی فیزیک محض و کاربردی  است که در ماههای آینده بررسی کند که عنصر 115 شایسته چه نامی هست. آزمایشهای باید انجام شود تا به طور رسمی این عنصر دارای نام  شود.

مراجع:

  1. IBTtimes, Treye Green on August 27 2013
  2. Edition.cnn.com Ben Brumfield, CNN on August 29, 2013
  3. http://www.nuclear.lu.se/. On 2013-08-28

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه