گوگل در حال نابودی “خاطرات” ماست!
بیگ بنگ: اتکای بیش از اندازه به گوگل و تلفن های هوشمند باعث فراموشی دیجیتالی در سرتاسر بریتانیا است چرا که مردم برای به یادآوردن شماره تلفن های ضروری نیز تقلا می کنند.
به گزارش بیگ بنگ، مردم بریتانیا از فراموشی دیجیتالی رنج می برند که مسبب آن اتکای بیش از اندازه به گوگل و تلفن های هوشمند برای به خاطر آوردن اطلاعاتی است که مردم، دیگر به عنوان خاطرات در ذهنشان نگه نمی دارند. پژوهشی در کاسپرسکی لُب به این نتیجه رسیده است که تنها حدود نیمی از بزرگسالان متصل به اینترنت شماره ی تلفن والدینشان را به خاطر نمی آورند و این درحالی است که 71 درصد، شماره تلفن فرزاندانشان را نیز به یاد ندارند.
بیش از نیمی از 16 تا 24 ساله هایی که در نظر سنجی شرکت کردند گفتند که تلفن های هوشمندشان تقریبا هرچیزی را که نیاز دارند بدانند و یا به خاطر بسپارند در خود جای داده است چرا که مردم به شکل فزاینده ای اطلاعات تماس و نکات مهم را تنها بر روی دستگاه های دیجیتالی خود ذخیره می کنند. دیوید اِم مدیر پژوهش امنیتی در کمپانی کاسپرسکی لَب می گوید: « باید پیامدهایی که این کار در دراز مدت بر چگونگی به یاد آوری و چگونگی حفاظت از خاطراتمان به همراه دارد را درک کنیم. شماره تلفن های افرادی که برای ما اهمیت بسیار دارند تنها یک کلیک با ما فاصله دارند و بنابراین ما زحمت به خاطر سپردن جزئیات را به خود نمی دهیم.»
دکتر کاترین میلز از موسسه ی عصب شناسیِ شناختی یو سی اِل دسترسی به اینترنت را برابر با دسترسی به برق و آب لوله کشی در سرتاسر بسیاری از جوامع تشبیه کرد. او گفت فراموش کردن به خودی خود بد نیست. ما موجوداتی بسیار سازگارپذیر هستیم و از این رو که به سودمان نیست تا هرچیزی را به خاطر بسپاریم این کار را نمی کنیم. دکتر میلز باور دارد که اعتماد عمیق به دستگاه های متصل به اینترنت به کم اهمیت شمردنِ به خاطر سپاری اطلاعات کمک کرده است. پیشتر در سال جاری کمپانی مایکروسافت در پژوهشی پی برد که میانگین حفظ حواس در بشر از 12 ثانیه در سال 2000 یا همزمان با شروع انقلاب تلفن همراه، به 8 ثانیه کاهش یافته است.
این پژوهش پی برد که مصرف کننده هایی که از رسانه های بیشتری استفاده می کنند، کسانی هستند که خیلی زود خود را با تکنولوژی تطبیق داده اند و برای تمرکز در محیط هایی که نیازمند حفظ طولانی مدت حواس است، تقلا می کنند. پژوهشی که در سال 2012 انجام گرفت دریافت که بسیاری از مدارس از کوتاهی زمانِ حفظ حواس در کودکان و ترجیح آنان به گذراندن وقت روی اینترنت به جای مطالعه ی رمان نگرانند. سه چهارم از 400 معلم دوره ی متوسطه گفتند که مدت زمان حفظ حواس در نوجوانان از همیشه کمتر شده است. در حالی که 94 درصد آن ها مدعی بودند که دانشجویان بیش از مطالعه مایل به استفاده از اینترنت هستند.
ترجمه: حسین طریقی / سایت علمی بیگ بنگ
منبع: telegraph
خب این چه اشکالی داره؟ یه زمانی ما اطلاعاتمون رو حفظ میکردیم، بعد تو دفتر تلفن نوشتیم و حالا خود تلفنمون حفظ میکنه. مگه شماره تلفن پدر و مادر از ضروریات زندگی انسان امروزی ه؟
البته اگر کار به اونجا بکشه که اسم همدیگه رو فراموش کنیم یا حتی قیافه خانواده رو، دیگه اونموقع قضیه جدی ه!
پس چه بهتر که همین اطلاعات رو بریزیم تو مغز.مثل یه ارتباط بین مغز و گوگل.