بیگ بنگ: با تزریق سلولهای انسان به بچه موشها، دانشمندان موشهایی ساختند که قسمتی از مغز انسان را دارند. این موشهای جدید نسبت به نسل قبلی خودشان باهوش تر هستند و در تستهای حافظه و ادراکی توانایی بسیار بهتری نسبت به نسل قبلی خود نشان دادند.

BG7P6G_2342407bبه گزارش بیگ بنگ، هرچند این تحقیق ممکن است مثل فیلمهای علمی تخیلی وحشتناک باشد، اما دانشمندان امید دارند که با این آزمایشها به یافته های علمی زیادی برسند. از جمله تحقیق بر روی تاثیر امراض مغزی در تک تک ارگانها با این روش خیلی بهتر از آزمایش کردن سلولها بر روی ظرف آزمایشگاهی است و محققان درک بهتری از شرایط بیماری خواهند داشت.

برای این پژوهش که در ژورنال نروساینس چاپ شده، محققان از مرکز پزشکی دانشگاه روچستر ابتدا توسط ایزوله کردن سلولهای گلیال از جنین های انسان بخشنده،  کار را شروع کردند. سلول های گلیال یکی از دو نوع اصلی سلولهای بدن هستند که سیستم عصبی را می سازند، نوع دیگر سلولهای عصبی  نورون ها هستند. گلیال ها کارهای مختلفی را در سیستم عصبی انجام می دهند، مانند نگهداری و حمایت از نورونها، اما بر خلاف سلولهای عصبی آنها به صورت مستقیم در پخش سیگنال الکتریکی نقشی ندارند، سیگنالهای الکتریکی مغز نوعی ارتباط و انتقال اطلاعات بین سلولهاست.

دانشمندان سپس این سلولها را به مغز بچه موشها، جایی که تمایز سلولهای ستاره-مانند آستروسیتها وجود داشتند، تزریق کردند. این سلول های بزرگ که نوع مشترک بین سلول های گلیال هستند، پیچکهای انبوهشان را  به دور سیناپس می پیجانند تا اتصالی فعال بین نورونها از میان سیگنالهای شیمیایی(جریان الکتریکی) به وجود آید. در حین این کار، آستروسیت ها برای نورونهای همسایه حمایت به وجود می آورند و همچنین اتصالات سیناپسی را تقویت می کنند، این بدان معنی است که آنها نقش محوری در تفکر آگاهانه بازی می کنند. در خلال یک سال، آستروسیت ها به اندازه ای تکثیر می شوند که قسمتهای زیادی جایگزین سلول اصلی می شوند و یا حتی به طور کامل سلول انسانی جایگزین آن می شود. سرانجام تعداد سلولها به 12 میلیون می رسد اما عمل جایگزینی فقط زمانی متوقف می شود که آنها به محدودیت فیزیکی مغز خودشان برسند.

human-glial-cellsاستیون گلدمن محقق اصلی این طرح به نیوساینتیست گفت: “ما می توانیم ببینیم که سلولهای انسان تمام فضای مغز را پر می کنند”. به نظر می رسد که سلولهای موش به حاشیه ها فرار می کنند. نظربه این است که آستروسیت های انسان از آستروسیت های موش بزرگتر هستند، یعنی سلولهای پیوند زده شده موثرتر از سلولهای اولیه موش در ساخت سیگنال ِ شبکه عصبی نقش دارند. این باعث می شود که کارایی مغز آنها بالاتر رود اما آنها را به انسان تبدیل نمی کند.

سپس محققان تست های مختلف حافظه و درک را بر روی این موشها انجام دادند و نتایج را با گروه موش های کنترل مقایسه کردند و نتیجه گیری کردند که موش های با سلول انسان هوش کاملا بالاتری نسبت به موش های معمولی دارند. در یک تست حتی نتیجه به این صورت بود که موش های با سلول انسان، چهار برابر در تست حافظه نسبت به گروه کنترل بهتر بودند. که این تاثیر بزرگی بود. در این مرحله، هنوز محققان نمی دانند که آیا سلول های جدید به همان صورتی که در انسان کار می کند هستند یا نه،  اما این محققان  بیشتر روی کارکرد این سلول ها در یادگیری و حافظه تاکید دارند. آنها قبلا بر روی پیوند زدن سلول های انسان با موش کار کرده بودند اما اجازه انجام این کار را به علت معذورات اخلاقی نداشتند.

 ترجمه: ثاقب کوهپایه عراقی- سایت علمی بیگ بنگ

منابع: iflscience , newscientist

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

2 دیدگاه

  1. سلام و شب بخیر
    معمولا چه نوع آزمایشی برای تست هوش در موشها به کار گرفته می شود؟

  2. آخه سیستم ایمنی چجوری سرکوب نمی کنه بافت پیوندی رو؟ یا با دارو نگه می دارن؟