بیگ بنگ: بر اساس تحقیقات جدید، قرار گرفتن در محیطی با نور کم به مدت زیاد می ­تواند ساختار مغز را تغییر داده و تاثیر منفی بر حافظه و یادگیری ما داشته باشد.

به گزارش بیگ بنگ، تیم تحقیقاتی دانشگاه میشیگان به رهبری دکتر لیلی یان، پس از قراردادن این موش­‌ها در نور کم به مدت 4 هفته، به بررسی مغز آنها پرداختند. موش­‌هایی که در نور کم قرار داده شده بودند با کاهش 30 درصدی ظرفیت هیپوکامپ(قسمتی از مغز که یادگیری و حافظه به آن مربوط است) مواجه شده و عملکرد ضعیفی در آزمایش مکانی از خود نشان دادند که قبلا آن را گذرانده بودند.

از سویی موش‌­هایی که در نور زیاد بودند عملکرد چشمگیری در این آزمایش داشتند. علاوه بر آن، موش‌­های گروه اول به مدت 4 هفته در معرض نور زیاد قرار گرفتند که در نتیجه عملکرد ذهنی خود را به طور کامل بازیافتند. دیگر پژوهشگر این تحقیقات، پروفسور آنتونیو تونی نونِز در این باره گفت: «وقتی ما با قراردادن موش‌­ها در نور کم، شرایط آب و هوای ابری در زمستان­‌های میانۀ غربی یا نور فصای بسته را برای آنها به وجود آوردیم، متوجه اختلالاتی در توانایی مسیریابی و مکان­یابی موش‌­ها شدیم.»

وی افزود: «این مورد را می­ توان اینگونه توضیح داد که افراد در پیدا کردن خودروی خود در پارکینگ­‌های شلوغ فروشگاه یا سینما دچار مشکل می­ شوند. قرار گرفتن در نور کم به مدت زیاد، باعث کاهش ماده‌­ای با نام فاکتور نوروتروفیک مغز(نوعی پپتید که به اتصالات عصبی و سلامت نورون­‌های هیپوکامپ کمک می­ کند)، خارهای دندریتی و یا اتصالات بین ­نورونی می­ شود. با کاهش اتصالات، عملکرد حافظه و یادگیری که به هیپوکامپ وابسته است کاهش می­ یابد. به بیانی دیگر، نور کم باعث  کندی ذهن افراد می­ شود.»

جالب اینکه نور مستقیما بر روی هیپوکامپ اثر نمی­گذارد؛ این یعنی قبل از آنکه بر روی هیپوکامپ تاثیر بگذارد، در دیگر نواحی مغز تغییراتی ایجاد می­ کند. دکتر یان در این باره گفت: «ما مشغول بررسی ناحیه­ بخصوصی در مغز این موش­‌ها هستیم. در این ناحیه، گروهی از نورون­‌های هیپوتالاموس هستند که وظیفۀ تولید پپتیدی با نام اورکسین را دارند. این پپتید تاثیرات زیادی بر عملکرد مغز می­ گذارد. یکی از مهمترین پرسش­‌های تحقیقات ما این است: اگر اورکسین به موش‌­هایی که در نور کم بوده‌­اند تزریق شود، مغز آنها بدون نیاز به قرار گرفتن در نور زیاد بهبود می­ یابد؟» این تحقیقات می­ تواند به افراد مبتلا به آب سیاه، تحلیل شبکیه و مشکلات شناختی کمک کند.

دکتر یان اظهار داشت: «آیا می توان در افرادی که مبتلا به بیماری­‌های چشمی هستند و نور زیادی دریافت نمی­ کنند، مستقیما این گروه از نورون­‌های مغزی که به چشم می­ رسند را اصلاح کرد و مشکل آنها را برطرف نمود؟ احتمال بهبود توانایی شناختی در افراد سالخورده و افراد مبتلا به اختلالات عصبی وجود دارد. آیا می­ توانیم به بهبود آنها کمک کرده و یا حتی از پیشرفت بیماری­ آنها جلوگیری کنیم؟» جزئیات بیشتر این پژوهش در مجلۀ Hippocampus منتشر شده است.

ترجمه: رضا کاظمی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sci-news.com

پاسخ دادن به امین لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه