استاد ایرانی فیزیک و نجوم رصدی دانشگاه «ریورساید» کالیفرنیا با بیان اینکه از Big bang بیگ بنگ (انفجار بزرگ) و ابتدای پیدایش جهان، حدود ۱۳.۷ میلیارد سال گذشته است، گفت: طبق محاسبات، جهان ۳۵ میلیارد سال پس از پیدایش یعنی تا حدود ۲۱ میلیارد سال دیگر نابود خواهد شد.
دکتر بهرام مبشر، کیهان‌شناس بزرگ ایرانی دانشگاه «ریورساید» کالیفرنیا و کاشف دورترین خوشه کهکشانی جهان که در دومین همایش عظمت کائنات در دانشگاه صنعتی امیرکبیر سخن می‌گفت، اظهار کرد: هدف من این است که برای شما دانشجویان، سوال ایجاد کنم تا متوجه شوید که این مسائل قابل تفکر است.
وی با بیان این که آینده رشته کیهان شناسی، پاسخ‌های داده شده به سوالات این حوزه را تضمین می کند، افزود: تمام افراد متفکر علاقه‌مند به فهم این مساله هستند که جهان از کجا آمده و به کجا می رود.
افلاطون به عنوان اولین کسی که این علم را شروع کرد، معتقد بود، زمین محور همه کهکشان‌هاست و دیگر سیارات به دور او می‌گردند اما امروزه کیهانشناسی صورت علمی پیدا کرده است.
مبشر ادامه داد: پس از گذشت یک‌هزار و ۷۰۰ سال از مطرح شدن این اندیشه، کوپرنیک، زمین را از محوریت برداشت و خورشید را جایگزین آن کرد و با وجود این که تصور کوپرنیک از اساس اشتباه بود با شجاعت خود توانست با عقیده یک‌هزار و ۷۰۰ ساله مردم بجنگد و آن را تغییر دهد.
استاد فیزیک و نجوم رصدی دانشگاه ریورساید کالیفرنیا با بیان این که این موضوع به جایی رسید که گالیله به عنوان اولین فرد، تلسکوپ را اختراع کرد، تصریح کرد: گالیله به وسیله تلسکوپ توانست ژوپیتر را مشاهده کرده و از حرکت آن متوجه گردش زمین به دور خورشید شود؛ اما کیهان شناسی به عنوان یک علم از اوایل قرن بیستم و در حدود سال ۱۹۲۰ آغاز شد که نهایتا به این نتیجه رسیدیم که جهان ۱۳.۷ میلیارد سال پیش در اثر یک انفجار بزرگ به نام Big bang بیگ بنگ به وجود آمد که پس از آن تاکنون جهان در حال انبساط است؛ به این معنا که همه کهکشانها و هر چیزی که در جهان وجود دارد، در حال دور شدن از یکدیگر هستند.
وی با طرح این سوال که چگونه لحظه Big bang بیگ بنگ به وجود آمد، عنوان کرد: اطلاعات موجود از جهان و چگونگی شکل گیری آن از ۱۰ به توان منهای ۴۳ ثانیه پس از شکل گیری جهان در دسترس است که با فیزیکی که می‌شناسیم قادر به توضیح دادن آن نیستیم؛ اما نیروهایی که در طبیعت در ابتدای Big bang بیگ بنگ وجود داشت یکی بودند که در این زمان به چهار نیروی جاذبه، الکترومغناطیس یا همان نور، نیروی قوی که هسته اتم را نگه می‌دارد و نیروی ضعیف تقسیم شدند.
وی تصریح کرد: نیروی جاذبه در ۱۰ به توان منهای ۳۸ ثانیه پس از پیدایش جهان از نیروهای دیگر جدا شد که در این زمان درجه حرارت جهان بسیار بالا و در حدود چندین میلیارد درجه (۱۰ به توان ۲۹ درجه) کلوین بود که از آن هنگام هر چه جهان انبساط پیدا می‌کرد درجه حرارت کاهش پیدا می‌کرد و نهایتا در ۱۰ به توان منهای ۱۰ ثانیه پس از پیدایش جهان تمام نیروهایی که در طبیعت وجود داشتند به صورت نیروهای مستقل از یکدیگر جدا شدند.
مبشر در ادامه با اشاره به سیر انبساطی جهان پس از Big bang بیگ بنگ تاکنون اظهار کرد: یک هزارم ثانیه پس از پیدایش جهان، موادی که هسته اتم (پروتون و نوترون) را تشکیل می‌دهند، فرم پیدا کردند به گونه‌ای که کوارک‌ها اولین موادی بودند که در این زمان ایجاد و با جمع شدن دور هم پروتون را تشکیل دادند، اما بلافاصله پس از این زمان، پروتون‌ها بر اثر تابش نور متلاشی شدند و این روند تا آنجا ادامه پیدا کرد و شدت نور به حدی کاهش یافت که قادر به متلاشی کردن پروتون‌ها نبود و پروتون‌ها به وجود آمدند.
وی با بیان این که دمای جهان در زمان تشکیل پروتون‌ها ۱۰ به توان ۱۲ درجه کلوین بود، خاطرنشان کرد: پس از تشکیل هسته اتم که حاوی پروتون‌ها و نوترون‌ها است، ماده به وجود آمد و تقریبا سه دقیقه پس از پیدایش جهان، هسته ساده‌ترین اتم که هیدروژن است، به وجود آمد. در واقع میتوان گفت هیدروژنی که در اتمسفر و یا آب وجود دارد بازمانده‌ای از سه دقیقه پس از پیدایش جهان است.
دکتر مبشر اظهار کرد: در واقع بین سه دقیقه تا ۳۰۰ هزار سال پس از پیدایش جهان، هسته اتم‌ها از ساده‌ترین آنها تا سنگین‌ترین اتم شکل گرفته و حدود ۳۸۰ هزار سال پس از پیدایش جهان الکترون‌ها دور هسته‌های اتم جمع شده و نهایتا باعث به وجود آمدن اتم‌ها که تشکیل دهنده کهکشانها، سیارات و انسانها هستند، شدند.
استاد دانشگاه «ریورساید» با اشاره به این که دمای جهان ۳۰۰ هزار سال پس از Big bang بیگ بنگ، سه هزار درجه کلوین بوده است، ادامه داد: از آن زمان تاکنون کهکشانها و ستاره‌ها به وجود آمدند.
وی گفت: در ابتدای جهان، هیچ چیز جز نور وجود نداشت، به صورتی که اگر شما با یک موشک از منظومه شمسی خارج شده و وارد کهکشان راه شیری شوید و از آنجا به جهان بیرون از این کهکشان بروید و دمای جهان را اندازه بگیرید به عددی حدود منهای ۲۷۰ درجه سانتیگراد که نزدیک به صفر مطلق است، می‌رسید که این دما از لحظه پیدایش جهان و تابش زمینه‌یی که مبنای کیهانی دارد، باقی مانده؛ چرا که اگر در تمام جهات آن را اندازه‌گیری کنید، یکسان است.
مبشر با تاکید بر این که ۳۰۰هزار سال تا یک میلیارد سال پس از پیدایش جهان، ستارگان و کهکشانها به وجود آمدند، تصریح کرد: در کهکشان راه شیری حدود یکصد هزار میلیون ستاره وجود دارد که دائما در حال تحول و کاهش نور هستند تا در نهایت به «ابرنواخترها» تبدیل شوند؛ بنابراین به طور متوسط یکصد هزار میلیون ستاره لازم است تا یک کهکشان به وجود بیاید، اما همه این جهان مرئی تنها چهار درصد جهان را تشکیل میدهد.
وی در ادامه با اشاره به این که مساله انبساط جهان نخستین بار در سال ۱۹۲۲ توسط ادوین هابل مطرح شد، اضافه کرد: سرعت کهکشانها و فاصله آنها با هم متناسب هستند و با ثابت هابل میتوان فاصله آنها را از یکدیگر محاسبه کرد و در واقع زمین جزء کوچکی از منظومه شمسی بوده که منظومه شمسی هم جزء کوچکی از کهکشان راه شیری و کهکشان راه شیری یکی از صدها کهکشانی است که گروه محلی کهکشان را تشکیل می‌دهند که این گروه یک گروه از صدها هزار گروه دیگر است که ابرخوشه کهکشانها را تشکیل می‌دهند.
البته انبساط جهان را می توان با گذاشتن نقطه هایی بروی سطح بادکنک و باد کردن آن توجیه کرد که دورشدن کهکشان هم به این صورت انجام می شود.
مبشر افزود: به واسطه جاذبه ابرخوشه کهکشانی، تمام کهکشان‌هایی که در اطراف کهکشان راه شیری هستند به همراه کهکشان راه شیری به سمت ابرخوشه کهکشانی در حال حرکت هستند به گونه‌ای که کهکشان ما با سرعت حدود ۵۰۰ کیلومتر در ثانیه به سمت مرکز ابرخوشه کهکشانی در حال حرکت است و این ابرخوشه به همراه تمامی کهکشان‌هایی که به همراه دارد با سرعت ۴۸۰ کیلومتر در ثانیه به سمت ابرخوشه‌ای بزرگتر از خودش در حال حرکت است.
وی با یبان اینکه مسائل مطرح شده توصیفی از وسعت کائنات و هستی است که انسان به عنوان موجودی کوچک و در سیاره‌ا‌ی کوچک از این کائنات زندگی می‌کند، اظهار کرد: برای به وجود آمدن حیات نیاز به کربن، نیتروژن و اکسیژن داریم که این عناصر پس از سه دقیقه از پیدایش جهان به وجود آمده و شروع به شکل گیری کردند.
این لازمه های حیات در اثر تحولات درون ستاره‌ها به وجود آمده، نهایتا پس از اتمام عمر ستاره‌ها منفجر می‌شوند، به صورت یک ابر نواختر به وجود می‌آیند و بر اثر انفجار این عنصرها در جهان پخش می‌شوند و به سیاراتی مانند زمین آمده و حیات را در این سیاره هم شکل می‌دهند. در واقع یکی از پرنورترین واکنش‌هایی که در جهان به وجود می‌آید ابرنواخترها هستند.
مبشر خاطرنشان کرد: این سیر حیات بخشی به طبیعت تا آنجا ادامه پیدا می‌کند که به انسانها می‌رسد و انسانها برای پیدایش حیات باید به دنبال کراتی باشند که ویژگی‌های زمین را داشته باشند که تاکنون با تلاش فضاپیمای کپلر ۶۰۰ سیاره پیدا شده است و اگر بتوان در هر کدام از این سیاره‌ها این سه عنصر را پیدا کرد می توانیم بگوییم آن سیاره مانند زمین و دارای ویژگی‌هایی مثل زمین است. وی گفت: اگر بخواهیم تاریخ پیدایش جهان را از آغاز Big bang بیگ بنگ تاکنون در یک سال فشرده کنیم جهان در ابتدای ژانویه به وجود آمده است.
یک ماه پس از Big bang بیگ بنگ یعنی در فوریه، کهکشان راه شیری تشیکل شده، نه ماه پس از پیدایش یعنی در سپتامبر زمین فرم گرفته، در ۲۲ سپتامبر (اول مهر ماه ) زندگی ابتدایی در زمین به وجود آمد، آذر ماه زمانی بود که دایناسورها به وجود آمده و در ۲۶ همان ماه از بین رفتند، در روز پایانی سال در ساعت ۲۳ و ۵۸ دقیقه، انسانها به وجود آمدند، ۲۵ ثانیه قبل از پایان سال کشاورزی به وجود آمد و نهایتا ۱۱ ثانیه قبل از پایان سال اهرام مصر ساخته شدند.
مبشر با اشاره به این که توسعه علم به حدی رسیده که امروزه میتوان اولین کهکشان‌هایی را که به وجود آمدند، مشاهده کرد، اظهار کرد: وقتی انسان به آسمان نگاه می‌کند در حقیقت در زمان به عقب نگاه کرده همان طور که نور خورشید هشت دقیقه زمان می‌برد که به چشم انسان برسد، یعنی هنگامی که انسان به خورشید نگاه می‌کند، آن را طوری می‌بیند که هشت دقیقه قبل بوده است و وقتی به کهکشانی می‌نگریم که ۱۰ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد، یعنی آن را آن گونه میبینیم که ۱۰ میلیون سال پیش بوده نه آن طور که امروز هست، چرا که شاید امروز وجود نداشته باشد.
استاد فیزیک و نجوم رصدی دانشگاه ریورساید کالیفرنیا خاطرنشان کرد: نوری که انسان از کهکشانی مشاهده می‌کند شاید وقتی آن کهکشان را ترک کرده، کره زمین و کهکشان ما وجود نداشته، اما در طول حرکت تا رسیدن ما به کهکشان راه شیری و سیاره زمین به وجود آمده و شاید هم در این لحظه دیگر خود آن کهکشان وجود نداشته باشد.
در حقیقت انسان وقتی کهکشانی را که ۱۳ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد می بیند در حقیقت به ابتدای جهان و آفرینش نگاه می‌کند.
نماینده سابق سازمان فضایی اروپا در ناسا با تاکید بر این که با سیستم فراژرف هابل میتوان عمیق ترین تصویر موجود از جهان را مشاهده کرد، اظهار داشت: تمام چیزی که امروزه در جهان قابل مشاهده هست، تنها چهار درصد جهان است چرا که ۹۶ درصد جهان غیر قابل مشاهده است، یعنی حدود ۷۳ درصد جهان چیزی به نام انرژی تاریک و ۲۷ درصد آن ماده تاریک بوده که چهار درصد از آن را امروز میتوانیم ببینیم.
وی با بیان این که جاذبه ماده تاریک چیزی است که می‌تواند باعث توقف انبساط و نهایتا انقباض جهان شود، تصریح کرد: در حال حاضر می توانیم به سوالی که افلاطون در خصوص باز یا بسته بودن جهان مطرح کرد پاسخ گفت که جهان باز است.
مسئول سابق آشکارساز Nikmouse تلسکوپ فضایی هابل اضافه کرد: ماده تاریک شاید متشکل از سیاره‌ها و ستاره‌هایی که تاکنون از بین رفته اند باشد، اما نکته جالب اینجاست که در حال حاضر هیچ اطلاعاتی در خصوص کیفیت و کمیت انرژی تاریک که در حال حاضر حدود ۷۵ درصد جهان را تشکیل میدهد نداریم و نمی‌دانیم این انرژی از چه چیزی تشکیل میشود.
وی با بیان این که از طریق تلسکوپ هابل و با استفاده از سرعت کهکشان ها میتوان فاصله آنها را اندازه‌گیری کرد، اظهار کرد: اگر از دو شیوه مختلف فاصله دو کهکشان از یکدیگر را اندازه‌گیری کنیم و این فاصله‌ها با هم متفاوت باشند به این نتیجه می رسیم که یکی از این فاصله‌ها اشتباه است. در واقع براساس محاسبه‌های صورت گرفته فاصله ای که از روی دینامیک آنها گرفته میشود، همیشه کمتر از فاصله حقیقی کهکشانها است.
مبشر با اشاره به این که در گذشته سرعت انبساط زمین کم بوده و در زمانی معین این سرعت ناگهان زیاد شده است، عنوان کرد: این افزایش سرعت انبساط جهان در ۴.۲ میلیارد سال گذشته به صورت ناگهانی اتفاق افتاد و این نشان دهنده پیشرفت علم است که می توانیم زمان و نحوه این تغییر سرعت را محاسبه کنیم .
وی در ادامه با تاکید بر این که انتهای جهان به میزان نیروی جاذبه و دافعه بستگی دارد، تصریح کرد: نیروی جاذبه باعث نزدیک شدن این جهان به یکدیگر و نیروی دافعه باعث دور شدن کهکشانهای جهان از هم میشود و از آنجایی که نیروی دافعه بیش از نیروی جاذبه جهان بوده پس این جهان و کهکشان ها در حال دور شدن از هم و انبساط هستند و در واقع این جهان باز است.
استاد فیزیک و نجوم رصدی دانشگاه ریورساید با بیان این که در حال حاضر حدود ۱۴ میلیارد سال از پیدایش جهان گذشته است، اظهار کرد: آینده و انتهای جهان به گونه‌ای است که یک میلیارد سال قبل از انتهای جهان خوشه‌های کهکشانی از هم جدا می‌شوند، یعنی قدرت انرژی تاریک به حدی افزایش پیدا می‌کند که می‌تواند آنها را از هم جدا کند، ۶۰ میلیون سال قبل از انتهای جهان، کهکشان راه شیری از بین می‌رود و سیارات از هم جدا می‌شوند.
سه ماه قبل از انتهای جهان، منظومه شمسی از بین می رود، ۳۰ دقیقه قبل از انتهای جهان نیروی انرژی تاریک به حدی افزایش پیدا می‌کند که روی سیاراتی به اندازه زمین می‌تواند اثرگذار باشد و در این زمان است که زمین منفجر میشود و حدودا ۱۰ به توان منهای ۱۹ ثانیه قبل از انتهای جهان، اتم‌ها از بین رفته و نهایتا میتوان گفت ۳۵ میلیارد سال پس از پیدایش جهان، جهان از بین می‌رود و کل جهان به انرژی تاریک تبدیل میشود.
منبع : کنجکاو. کام
ایسنا
تو ۳۰ دقیقه آخر دنیا فقط میتونم فریاد بزنم.
انقدر فریاد بزنم که کل سلولهای بدنم به انرژی تبدیل بشه و کل انرژی بدست آمده صرف فریاد زدن بشه.
چاره ای جز فریاد نیست چون عجایب در جلو چشممان به وقوع میپیوندد.
شاید هم بهتره بگیم جیغ
اگه بخوای نیم ساعت فریاد بزنی یا مخصوصا جیغ اونم تو اون بلبشو قوز بالاقوز بشی بعد دو دقیقه خودم میکشمت 🤦♂️لامصب همچی میخواد توخودش بپیچه اونوقت الودگی صوتی هم میخوای اضاف کنی
میزان امید به زندگیت قابل تحسینِ🙃
توی یک ویدئو کورتسگزکت دیدم گفت عمر جهان تا ۱۰¹⁰⁰ سال دیگه یا یک گوگول سال دیگه ادامه داره و انرژی تاریک نمیتونه به حدی برسه که یک خوشه کهکشانی مثل لانیاکیا رو از هم بپاشونه، چقدر اختلاف نظر بین علما وجود داره.
از لفظ علما استفاده نکن.دانشمندان.
علما جمع کسی که علم داشته باشه . ودرقبالش حکمت وبصیرت ( دانش وبینش) نصیبش میشه
چیزای تاریک یا سیاه رو دسته کم نگیر 🤷🏻♂️همون طور که بتمن سیاه پوش پسر کریپتونی رو شکست داد
افرین از طرز نگاهت خیلی خوشم میاد
واقعاً عالی بود چه باکیفیت بود
اما حس غریبی پیدا کردم
آخ آخ این واقعا خوب بود خوشا به حال ما که اینو تا آخر خوندیم
خیلی ممنون که این متن رو دروست کردید من خیلی آدم کنجکاوی ام و همیشه درحال اکتشافم و عاشق کهکشانم❤️
بالاخره هرچیزی حد‌و‌اندازه‌ای دارد. جهان نیز‌همین طور‌است زمانی پدید‌آمد‌و‌زمانی نابود‌خواهد شد.
از لفظ علما استفاده نکن.دانشمندان.
سلام
بسیار مفید و صد البته جالب بود نظرات دوستان..
نفس شما پایدار…
سلام منبع نور از بین رفته،نور که از بین نرفته،نور با همان سرعت و ثبات انرژی به راه خود ادامه میدهد،از این جهت است که میگویند ممکن است این نوری که میبینیم احتمالا قبلاً ساطع کننده اون نور از بین رفته باشه ،و این نکته علمی و محقق است.
هر چی فکر کردم نتونستم به نتیجه ای برسم که فاصله رو بتونم با زمان و مکان گره بزنم گفته شده وقتی نور کهکشانی رو میبینیم که ۱۴ میلیارد سال نوری با ما فاصله داره در صورتی این حرف صحیحه که کهکشان ما نقطه مبدا اندازه گیری ها باشه ینی ما وسط جهان هستی باشیم و اولین کهکشان خلق شده جهان ما ثابتیم و بقیه کهکشانها دارن از ما فاصله میگیرن میگیم یه کهکشان ۳ ملیون سال نوری با ما فاصله داره ینی این کهکشان ۳ ملیون ساله که خلق شده مگر میشه پس لحظه خلق شدنش همه کهکشانها چسبیده به کهکشان ما بوده یا اینطور میشه این و هضم کرد که همه کهکشانها با هم متولد شده اند در این صورت هم همه کهکشانها هم سن هم اند ممنون میشم اگر کسی میدونه توضیح ساده بده
دوست عزیز فضا و زمان با هم خلق شدند و به هم مربوط هستند. البته منظور از فضا، آسمان نیست بلکه منظور طول و عرض و ارتفاع است. کائنات حدود ۱۴ میلیارد سال پیش خلق شده و با قطری به اندازه ۹۳ میلیارد سال نوری تا به اکنون منبسط شده است. وقتی که ما نور شئی را که حدود ۱۴ میلیارد سال طول کشیده تا به تلسکوپ ما برسد رصد میکنیم یعنی تصویری را دریافت کردیم که ۱۴ میلیارد سال پیش نورش به سمت ما شروع به حرکت کرده و الآن به ما رسیده پس آن تصویر مربوط به ۱۴ میلیارد سال پیش است یعنی حدود اتفاق بیگ بنگ و پیدایش عالم که همین اندازه عمر دارد🙏امیدوارم توانسته باشم توضیح مناسب خدمتتون ارائه بدم
علت اصلی چرخش کهکشان ها بدور محور شان و دور شدن شتاب دار شان از مرکز و از هم دیگر و حرکت انتقالی شان به دور مرکز ، این است که تکینگی فیزیکی اولیه قبل از انبساط در اطراف محور ناچیز اش دارای حرکت چرخشی سر سام آور بوده و فرکانس یا بسامد آن حرکت چرخشی برابر بوده است با معکوس زمان پلانک یعنی ۱۰ بتوان ۴۳ هرتز یا بار بر ثانیه. و حرکت های فعلی کهکشان ها بقاء آن حرکت چرخشی اولیه می باشند و الا سوال این خواهد بود که ریشه حرکت چه می باشد. حرکت که نمی تواند از سکون و یا از بی حرکتی اولیه ایجاد شده باشد. بر طبق اصل طلائی بقاء ، انرژی و حرکت نمی توانند از نیستی ایجاد شده باشند. ضمنا علت اصلی انبساط نطفه داغ اولیه کیهانی عبارت است از سقوط آزاد و شتابدار و چرخشی انرژی و جرم از قله بسوی دامنه و عمق . لذا جهانی که در آن بسر می بریم هم دارای محتوا می باشد و هم دارای ظرف نگهدارنده محتوا. این ظرف چیز دیگری نمی تواند باشد غیر از فضای هندسی سه بعدی و این فضا چیز دیگری نمی تواند باشد غیر از مکان مطلق نیوتن. در لحظه ای که محتوای جهان در یک نقطه متراکم و داغ و چگال و سنگین بوده است ، آن نقطه نقش رفیع ترین قله را بازی کرده و محیط فضای هندسی سه بعدی نقش عمیق ترین دامنه را. با آغار فاز انقباض این دو نقش عوض می شوند. مرکز به عمیق ترین دامنه متراکم و محیط به رفیع ترین قله های هم سطح تبدیل خواهند شد. لذا محتوای جهان برای انجام عمل نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض نیازمند به نیروهای دافعه و جاذبه نمی باشد.
اگه سه دقیقه ی اخر جهان اول کهکشان راه شیری نابود بشه یعنی دلیل این که همه ی کهکشان ها دارن از ما دور میشن همینه شاید.
با تشکر میخواستم بگوییم که دفعه بعد اگر خواستید و شاید هم این مطالب وجود داشته باشد چرا خالقی باید جهانی با این همه عظمت خلق کند و این جهان را طبق مقاله تا ۲۱ میلیارد سال بعد گسترش دهد وسپس بخواهد این جهان و کائنات را نابود کند ایا ما انسان ها امدیم تا به خودمان چه چیزی را بقبولانیم و چه چیزی را به چه کسی ثابت کنیم اگر همین لحظه کره زمین ما نابود شود ایا کائنات متوقف خواهد شد ؟؟ به نظر من که پاسخ منفی است پس میتوان نتیجه گرفت که این کائنات به ما تعلق ندارد اگر برای ما نیست چه نیازی ربه این همه حجم وعظمت بوده شاید این نظر من حماقت به نظر برسد ولی جهان از صفر شروع شده ولی شاید انتهایی برای ان نباشد در اخر امیدوارم فصل ۱ سریال west world را ببینید
خالق .؟؟؟اگر منظورت از خالق یک چیز در فیزیک جهان هست که همچین چیزی تا الان کشف نشده . اگر از خالق منظورت خدایانی هست که انسانها در روی زمین ساختن و میپرستن و صفات انسانی به او بخشیدن که این خالقها خودش توسط انسانها آفریده شده و انسان گونه است و صفات بشری دارند….جهان هستی بسیار پیچیده تر و بزرگتر از این هست که با این نوع نظرات کودکانه بشه فهمید …حتی انفجار بزرگ هم صدرصد درست نیست جهان نمیتونه لحظه شروع داشته باشه خوده انشیتین هم بیزار بود که بگه جهان از زمان خاصی بوجود آمده قبل از انفجار جهان بشکل دیگر بوده یا گاز بوده و یا محدوده ایی که ما میبینیم بنظر میرسه جهان در حال دور شدن هست شاید در گوشه دیگر جهان خلاف این قضیه بین سیستم کهکشانی و اجرام باشه …….درمورد پیدایش جهان باید گفت که هیچ هدفی در کار نبوده چون هدف یعنی نیاز هدف شما از کار کردن چیه؟ هدف شما از ازدواج چیه؟ هدف یعنی نیاز و جهان هستی هیچ هدفی نداشته ما انسانها جهان را مثل خودمان انسان گونه میبینیم که جهان باید نیازی به انسان یا کره زمین داشته؟
خدا یک موضوع علمی نیست. یک تعریفه. یعنی علم نمیتونه تایید یا تکذیبش کنه. البته علم بر مبنای نقطه بنا شده که اتفاقا اون هم تعریفه. قابل اثبات نیست. چیزی که بعد نداره! و از همین چیز همه چیز، علمی و مستدل به نظر میرسه.
درود بر شما.. دقیقا درست می‌فرمائید.. و اینکه وقتی ۷۰درصد جهان قابل مشاهده ماده تاریک و ۲۷درصد اون انرژی تاریک هست و اینکه ما هنوز هیچی از تقریبا کل جهان قابل مشاهده نمی‌دانیم.. فقط کافیه تصور کنیم که منطقا چقدر ما از جهان قابل مشاهده میدانیم.. پاسخ واضح هست 🙏
آخرین لحظه ای که جهان وجود داره همه جا سیاهه هیچ نوری حتی یک نقطه هم نیست
خود تکنولوژی داره زمینو به حالت اولیه خودش برمیگردونه تکنولوژی هرچی پیشرفت کنه ما به پایان جهان نزدیکتر میشیم.تازه یه شایعه هست که دوتا روبات بوده که با کد با هم حرف میزدن مثلا اولی:E5656 دومی:h76767 با اینکه سازنده ی اون ها این ویژگی رو براشون نذاشته.😐
به نظر من بین ماده تاریک و روشن هیچ ارتباطی وجود ندارد . ماده روشن در زمان بیگ بنگ بوجود اومده تا کنون براساس اون انفجار و نیروی اولیه در حال انبساط است . شاید اون نیروی اولیه هم تا کنون تموم شده باشد و جهان روشن در حال برگشت می باشد که به حالت انقباض برگردد.و ۷ میلیارد سال دیگه جهان به پایان خواهد رسید.
با سلام شما اول صحبتتان گفتید که جهان و تمامی اجرام در ان از اول پیدایش انفجار بزرگ در حال انبساط و دور شدن از هم هست و بعد یه جای دیگه میگید که کهکشان راه شیری و بقیه کهکشانها =(منظورم کل کهکشان های عالم نیست))* با سرعت ۵۰۰ کیلومتر در ثانیه به سمت دسته کهکشان محلی در حرکت هستند و خود ان دسته های کهکشانی محلی هم با سرعت ۴۵۰ کیلومتر در ثانیه دارن به سمت ابر خوشه کهکشانی در حال حرکتند = به نظرتون ایا این تضاد در گفتار شما نیست .
میگیم نور کهکشانی که به ما میرسه مال ۱۴ میلیارد سال قبله پس ما داریم اولین کهکشان شکل گرفته جهان و میبینیم خب حالا نور کهکشان ما هم ۱۴ میلیارد سال طول میکشه تا به اون کهکشان برسه کدوم کهکشان از کهکشانهای اولیه است🤦🤣
مقاله میگه جاذبه کشندی کهکشان محلی.کهکشان راه شیری هم هم‌زمان باانبساط کشیده میشه ب دسته بزرگتر و همین‌طور ادامه داره مثل بچه ای ک هم زمان از دست کسی فرار کنه میدوه سمت پدر مادرش ک اونام درحال حرکتن
عالی بود استفاده کردیم
خیلی جالب بود هم مقاله هم نظرات دوستان
البته اینم یک نظریه است بنظر من که کل فعل انفعالات در سپهر حالت سیکلی دارد یعنی از یک زمان برخلاف امروز تزریق انرژی تاریک از مکان نامشخص پایان یافت تخلیه آغاز میشود از آن زمان کهکشانها شروع به نزدیک شدن کرده و در نهایت یک سیاهچاله ابر چگال خواهیم داشت که از نو مه بانگ دیگری در راه خواهد بود
سلام خیلی مقاله کاملی بود ،
توی یه مستند میدیدم که میگفتن سیاه چاله ها عامل به آخر رسیدن جهان هستن و هرچه بیشتر جذب کنن بزرگتر میشن و در نتیجه همه چیز را به داخل خودشون میبرن و بعد همه یکی میشن و منفجر میشن و یه جهان جدید پدید میاد : دی
بنظرتون این نظریه درسته!؟
آره… از نظر من امکانش درست بودنش زیاده
من تو یه مستند دیدم که میگه شاید جهان ما خودش توی یه سیاه چاله ی بزرگ باشه و اخر دنیا نابود شدن اون سیاه چاله باشه و شاید ما بیایم بیرون و شاید نیایم
من از این چیزا چیزی نمیدونم ولی حس میکنم علت گردش زمین خود اجسام روی اون هستند مثل ما داریم روی زمین حرکت میکنیم و حرکت ما باعث وارد شدن نیرو به سطح زمین میشه و چون اجسام روی زمین و کلا تمام تغییراتی که ما انسان ها حیوانات و مواد شیمیایی داریم انجام میدیم باعث این حرکات میشه چمیدونم در حد یه نظر بود ما که نه سوادشو داریم نه علمشو گفتیم شاید بدرد خورد
نه این نظر اشتباهه 🙂
علت چرخش زمین به دور خودش بدلیل تکانه ی ناشی از شوک انفجار ابرنواختری در ابتدای شکل گیری منظومه شمسی ما هست. جزئیات بیشتر را در این مقاله مطالعه کنید
سلام مگه همه به ی سمت حرکت میکنن که باعث چرخش زمین بشه نه داداشی اون قضیه شما مثال هل دادن ماشینه شما فرض کن ۳۰ نفر آدم هر کدوم از یه طرفی به ماشین نیرو وارد کنن اون ماشین حرکتش بصورت منظم و یکطرفه میشه!!؟؟
شرمنده خواستم به زبون خودتون ساده حرف بزنم متوجه بشید .
علت این چرخش و گردش ها نیرویی هست که در زمان اولیه انفجار بر روی ماده بوجود امده و گرانش که بعد از بوجود امدن ماده قوی و قوی تر شده
و در پایان مشخص نیست این نیروی دافعه برنده میشه یا نیروی جاذبه که به احتمال قوی جاذبه
بنظر بنده هر چقدر نیروی دافعه باعث انبساط جهان بشه آخرش جاذبه بر اون غلبه میکنه و همه چیزو به سمت خودش میکشونه و باعث بیگ بنگ جدیدی میشه و این پروسه تا بی نهایت ادامه خواهد داشت.
با سلام . تکنولوژی های امروزی بشر نمی تواند کمکی به ما بکند . شاید تکنولوژی بر روی زمین آنقدر پیشرفت نکرده که بتواند چیزهای بیشتری از کهکشان را درک و ثبت کند . وقتی فاصله ما تا نزدیک ترینستاره به نام آلفا قنطوری ۹ سال است یعنی اگر بخواهیم پیامی به سمت آن بفرستیم باید ۹ سال منتظر شنیدن پاسخ باشیم . بالاترین چیزی که میتوانیم برابر با سرعت نور استفاده کنیم صوت است . پس ببینید در این کیهان که ۴۶۰ تریلیارد کیلومتر وسعت دارد چگونه می توان از طریق تکنولوژی امروزی زمینی به ناشناختههای بسیار دورش دست یافت ؟
با درود، دوست گرامی متاسفانه اعداد و ارقامی که بکار بردید اشتباه است، فاصله زمین تا نزدیکترین ستاره بنام آلفا قنطورس حدود ۴٫۳ سال نوری است. یعنی اگر شما با سرعت نور که ۳۰۰ هزار کیلومتر در ثانیه است، به سمت این سامانه ی ستاره ای حرکت کنید از دید ناظر ۴٫۳ سال زمینی در راه هستید. در اینجا واحدهای مسافت در ستاره شناسی را توضیح داده ایم.
نکته بعدی اینکه شعاع جهان قابل مشاهده برای ما که حد هابل نیز میباشد، دایره ای برابر با ۴۶ میلیارد سال نوری میباشد که هر سال ۱ سال نوری به این عدد اضافه می شود.
راستش من خودم کیهانشناسی تحصیل کردم و هرچیزی که توی این مقاله با کلمات نوشته شده رو با معادله های ریاضی دیدم اما هیچوقت با این دقت به مسألۀ پایان دنیا توجه نکرده بودم. بسیار تأمل برانگیز بود. خسته نباشید
بهتر نیست به جای مسخره کردن دیگران به سوالشون جواب بدین؟مثلا میخواین بگین خیلی حالیتونه؟خدا نکنه آدمایی مثل شما بخوان یه زمانی استاد دانشگاه بشن اونوقت کلاسو به مسخره میگیرین.واقغا که
خیلی خیلی زیاد از روشنگری های علمی شما سپاسگذارم
عشقی به مولا داداش 😍😍😍
مقاله جالبی بود. در مورد این قسمت از مقاله
>>نوری که انسان از کهکشانی مشاهده می‌کند شاید وقتی آن کهکشان را ترک کرده، کره زمین و کهکشان ما وجود نداشته، اما در طول حرکت تا رسیدن ما به کهکشان راه شیری و سیاره زمین به وجود آمده و شاید هم در این لحظه دیگر خود آن کهکشان وجود نداشته باشد. در حقیقت انسان وقتی کهکشانی را که ۱۳ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد می بیند در حقیقت به ابتدای جهان و آفرینش نگاه می‌کند.<<
سوالی که به ذهن من میرسه اینه که اگر منبع نور ساطع شده از بین بره دیگه نور از منتشر شدن باز می ایسته.
نکته دیگه اینکه اگر نوری ۱۳ میلیارد سال پیش شروع به انتشار کرده و پیوسته به طرف جلو رفته چطور امروز به چشم ما میرسه؟ بعبارت دیگه نور پدیده ساکنی نیست و با سرعت زیاد انتشار پیدا میکنه. ما الان میدونیم که منبع نور انتشار یافته در میلیاردها سال پیش دیگه وجودی فیزیکی ندارن پس چطور ممکنه ما امروز بتونیم نور آن اجرام رو ببینیم؟
امیر جان، فک کنم سیکل هم نداری.درسته؟
هاهاها خیلی با حال گفتی
خیلی سادست. شما اگه سنگی رو به قصد شکوندن شیشه همسایه پرتاب کنی و فرار کنی٬ بعد از اصابت سنگ و شکستن شیشه شما دیگه اونجا نیستی. چون سنگ شما با سرعت مشخصی در بعد زمان سفر کرده و تا لحظه برخورد شما میتونی خودتو پنهان کنی و یا همون نقطه بایستی
جواب امیر همین است که سامان در زیر گفته است اما اگر کمی دقت کنیم یک جهان در حال انبساط، معماهای زیادی در ذهن ایجاد می کند. مثلاً: فرض کنیم داریم به توده ای نگاه می کنیم که حدود چهارده میلیاد سال نوری از ما فاصله دارد (دقیقتر بگوییم، چهارده میلیارد سال منهای چهارصد هزار سال). پس نوری که از آن دریافت می کنیم چهارده میلیارد سال پیش گسیل شده است. اما معمای جالبی می توان طرح کرد: چهارده میلیاد سال پیش، جهان بسیار کوچک بوده است. در نتیجه آن منبع نور، در هنگام گسیل نور، فاصلۀ فضایی کمی با مکانی که ما امروزه در آن قرار داریم (و راه شیری بعدها در آن پدید آمده است) داشته است یعنی در همین نزدیکی های محلی که ما همینک قرار داریم بوده است. حال که منبع نور در هنگام گسیل نور، در نزدیکی محل امروزی ما بوده است چطور است که ما نورش را اینقدر دیر دریافت می کنیم؟ و چرا اینقدر آن را دور از خود می بینیم؟
بعید می دانم این دوستانی که امیر را مسخره کرده اند بتوانند جواب این معمای بسیار ساده را بدهند. آنگاه آیا بجاست که دیگران، آنها را مسخره کنند؟!
جواب البته چندان پیچیده نیست: سرعت انبساط عالم در مراحل اولیه بسیار بیشتر از سرعت نور نسبت به خود فضا (همان سرعتی که طبق نظریۀ نسبیت، بالاترین حد سرعت ماده نسبت به ماده است) بوده است. در نتیجه، فضا با انبساط خود، نور را هم با خود می برده است و از ما دور می کرده است و آن نور تازه بعد از چهارده میلیارد سال موفق شده است که به ما برسد.
منظور از این بحث این است که موضوع آنقدرها هم پیش پا افتاده نیست و بهتر است دیگران را بابت پرسش هایشان تمسخر نکنیم. معماهای پیچیده تری هم وجود دارد که توضیحشان به این سادگی ها نیست و خیلی ها حتی متخصصین قادر نیستند بدون صرف مقداری وقت برای اندیشیدن، جواب آنها را پیدا کنند. اما لازم نیست کسی در این مورد دیگری را تمسخر کند.
سلام به کامران عزیز ..
عالی توضیح دادی و با عقیده شما کاملا موافقم « مسخره نکردن ساده آرین سوالات » کامیار هستم ، دوران کودکی ام و تمام تصوراتم از جهان و واژه های دوست داشتنی اش ، با خواندن تک تک کتابهای « آیزاک آسیموف » عزیز و شگفت انگیز شکل گرفت ، ( خوشبختانه ! ) اکنون هم « جان دابسون ) را الگوی خودم قرار داده ام و با تلسکوپ کوچک ام ( مایه خجالتم هست خیلی وقتها ) در شهرها و روستاهای کردستان محروم ، مردم را با دنیای شگفت انگیز آسمان شب ! آشنا میکنم ، خیلی وقتها ،شاید بگم حدود هشتاددرصد و گاهی حتی بیشتر ، از سوالاتی که مردم ازم میپرسن ( بشدت ابتدایی ، خنده دار ) هستش ، حتی یکبار نشده که با حوصله و مودبانه جواب نداده باشم !
باورتون میشه سطح سوالات ، مثلا ، میپرسن ؟ ماه بزرگه یا زمین ؟!
یا.. خورشید بزرگه یا ماه؟
خیلیا بهم میگن داری عمرتو تلف میکنیم ، با جواب دادن به این سوالها ، و آموزش ابتدایی نجوم و آشناکردن مردم بیشتر البته ، من همیشه میگم ، شاید یکی از همین بچه ها ، اینشتین بعدی باشه !
سلام منبع نور از بین رفته،نور که از بین نرفته،نور با همان سرعت و ثبات انرژی به راه خود ادامه میدهد،از این جهت است که میگویند ممکن است این نوری که میبینیم احتمالا قبلاً ساطع کننده اون نور از بین رفته باشه ،و این نکته علمی و محقق است.
Wow