بیگ بنگ: چرا این کهکشان بسیار نازک است؟ صفحۀ بسیاری از کهکشان‌های دیسک مانند به نازکی NGC 5866 است، اما از نقطه نظر ما از لبه دیده نمی‌شوند. یکی دیگر از کهکشان‌هایی که از چشم‌انداز زمین، از لبه دیده می‌شود  “کهکشان راه شیری خودمان” است.

بیگ بنگ: وقتی درون کهکشان راه شیری هستید، خیلی سخت است که بزرگیِ آن را تشخیص دهید. در واقع امکان عکس‌برداری از کهکشان خودمان از قسمت ِ بیرون برای ما وجود ندارد. لذا ما با تکیه بر اندازه‌گیری فواصل نسبت به اجرامی که در دورترین نقاط قرار دارند، بزرگی کهکشانمان را تخمین می‌زنیم.

بیگ بنگ: واقعیتی که برای اخترنشاسان شناخته شده، این است که کهکشان‌های مارپیچی هر چه بزرگ‌تر باشند، سریع‌تر می‌چرخند. اما در چند سال گذشته پژوهشگران رده‌ی تازه‌ای از کهکشان‌های مارپیچی غول‌پیکر را یافته‌اند که “اَبَر-مارپیچی”ها (super spirals) نام گرفته‌اند.

بیگ بنگ: این تصویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده، زاویه‌ای ویژه از کهکشان دیسکی NGC 5866 را نشان می دهد که از منظر ما تقریبا به صورت کج دیده می شود. این کهکشان حدود 50 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.

بیگ بنگ: یافته‌های محققان موسسه فناوری راچستر، نشان می دهد حاشیۀ کهکشان‌های مارپیچی، سیاهچاله‌های عظیمی در خود دارند. این مناطق که تاکنون از آنها غافل بودیم، محل تازه‌ای هستند که می توان برای مشاهده امواج گرانشی مد نظر قرار داد.

بیگ بنگ: ماده ی تاریک چندین سال است که در جهان دانش آشوب به پا کرده، ولی گویا بسیار پیش‌ از آن، کهکشان راه شیری را برآشفته کرده است! بر پایه ی پژوهشی تازه، احتمالا ماده ی تاریک مسئول پدید آمدن موج هایی است که در لبه ی بیرونی کهکشان راه شیری دیده شده اند.

این تصویر زیبا و واضح تلسکوپی، کهکشان مارپیچی NGC 3682 و قرص پف کرده آن را نشان می دهد که بوسیله خطوط تاریک گرد و غبار مشخص شده است. البته نمای این پرتره ژرف کهکشانی برای ستاره شناسان یادآور نام آشنای “کهکشان همبرگر” است. همبرگر کیهانی با قطری حدود 100 هزار سال نوری، 35 میلیون…