بیگ بنگ: کیهان ما چقدر بزرگ است؟ این سوال توسط دو ستاره‌شناس برجسته(هارلو شپلی و هبر کورتیس) در سال ۱۹۲۰ مورد بحث قرار گرفت و از آن زمان به عنوان مناظره‌ی بزرگ نجوم شناخته می‌شود. بسیاری از ستاره‌شناسان در آن زمان بر این باور بودند که کهکشان راه شیری ما کل کیهان را تشکیل می‌دهد.

بیگ بنگ: در مرکز این عکس یکی از مهمترین ستاره‌های آسمان است. علت اهمیت این است که به طور تصادفی، این آسمان با یک سحابی بازتابی خیره‌کننده احاطه شده است.

بیگ بنگ: این نمای زیبا و فریبنده از سحابی‌ها و ستارگان منطقۀ تشکیل ستاره در سحابی معروف شکارچی را نشان می دهد. این منطقه محدود به ستارگان جوان و پرانرژی است و جت‌ها و جریاناتی را تولید می کنند که با سرعت صدها کیلومتر بر ثانیه از میان مواد پیرامون عبور می کنند.

بیگ بنگ: ستارگان می توانند در گاز و غبار سحابی شکارچی امواجی تولید کنند. این تصویر زیبا ابرهای کیهانی و بادهای ستارۀ ال‌ال شکارچی (LL Orionis) را به تصویر می کشد که با جریان سحابی شکارچی ارتباط برقرار می کند.

بیگ بنگ: ستارگانی اینچنین بی ثبات نادرند. ستارۀ پرجرم G79.29+0.46 که در میان ابرهای غباری در سمت راست عکس قابل مشاهده است یکی از 100 ستارۀ متغیر آبی رنگ(LBVs) است که در کهکشان ما شناخته شده است. 

بیگ بنگ: ستاره متغیر آر دَلو(R Aquarii) که با چشم غیرمسلح قابل رویت است در واقع یک سیستم ستاره ای دوتایی جالب است؛ این دو ستاره با یکدیگر رابطه نزدیک و همزیستی دارند. این سیستم ستاره ای که تقریبأ 710 سال نوری از زمین فاصله دارد متشکل از یک ستارۀ غول پیکر سرخ و خنک…

بیگ بنگ: این مجموعه ی سحابی گرد و غباری در امتداد لبۀ ابر مولکولی برج ثور(گاو) قرار دارد که حدود 450 سال نوری با زمین فاصله دارد. این عکس تلسکوپی که میدان دیدی به اندازه‌ی ۲ درجه را پوشش داده با 40 ساعت نوردهی ثبت شده و شامل ستاره های جوانِ از نوع  تی ثوری(T-Tauri) …