گذر بیاد ماندنی دنباله دارِ هیل-باپ
بیگ بنگ: دنباله دارِ هیل-باپ که در سال 1997 از کنار زمین عبور کرد از ستارگانِ اطراف درخشان تر بود. این دنباله دار حتی میان نورهای درخشانِ شهر نیز براحتی دیده می شد.
در اینجا، دنباله دارِ هیل- باپ را از فراز کوهستان های دولومیت در اطراف “کورتینا دامپتزوی” ایتالیا مشاهده می کنید. دنبالۀ یونی و آبی رنگ هیل- باپ که از یون های هسته ی این دنباله دار تشکیل شده توسط بادِ خورشیدی به عقب رانده می شود. دنبالۀ گرد و غبارِ سفید رنگ نیز از ذرات بزرگترِ گرد و غبارِ هسته تشکیل شده که توسط فشارِ نور خورشید به این شکل در آمده است. دنباله دار هیل- باپ (C/1995 O1) به مدت 18 ماه با چشم غیرمسلح نیز قابل رویت بود – این مدت از هر دنباله دار دیگری در تاریخ طولانی تر است. امسال بیستمین سالگرد آخرین سفر دنباله دار هیل– باپ به درون منظومۀ شمسی است. پیش بینی می شود که این دنباله دار بزرگ سال 4385 میلادی باز گردد.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: apod
واي همين الان داشتم به خواهر كوچيكم تعريف ميكردم كه یه دنباله دار چند ماه تو اسمون بود
یادش بخیر سال 1376 من چهادره سالم بود.با بچه های همسایه فوتبال بازی میکردیم.زمان پایان بازی رو مشاهده ستاره دنباله دار تعیین میکردیم.زیباترین تصاویر از اسمان شب برای من همون شبها بود.
منم یادمه فراموش م نمیشه . چون خیلی هیجان انگیز بود . توی افق شمال غربی راحت دیده میشد . همکار پدرم زنگ زد از ترس داشت گریه میکرد میگفت تنهام میترسم . مرد گنده . ولی خیلی زیبا بود
یادش بخیرسال ۷۶بود سال خوبی برای من بود من۱۷سال داشتم وهر روز غروب به تماشای اون می نشستم کاش زودتر برمی گشت زمانی برمی گرده که مانیستیم
خدا رو شکر بعضیا یادشونه.
الان به هرکی میگم یادش نیست. فکر حدوداً سال 1376 بود. خییییییلی پُر نور بود. نورش ۱۰ برابرِ نورِ ماه بود. حیف که امکانات و اطلاعات و آگاهی اونموقع خیلی کمتر از الان بود. واگرنه چه عکسا و چه صحنه هایی که از اون لحظه ها ثبت نمیشد
من یه ستاره دنباله دار یادمه حدود سالهای۱۹۹۶ که به هرکی میگم یادشون نیس. سه تا دنباله داشت مثل و تا اونجایی که میتونم تصورش کنم سمت غرب متمایل به شمالغرب میشد. فک کنم همین باشه
یادش بخیر سال 1376 من چهادره سالم بود.با بچه های همسایه فوتبال بازی میکردیم.زمان پایان بازی رو مشاهده ستاره دنباله دار تعیین میکردیم.زیباترین تصاویر از اسمان شب برای من همون شبها بود.
یادش بخیر من هشت سالم بود دقیقا بخاطر دارم.تو قسمتای شمال یا کمی متمایل به شمال غرب دیده میشد
خدا رو شکر بعضیا یادشونه.
الان به هرکی میگم یادش نیست.
خییییییلی پُر نور بود. نورش ۱۰ برابرِ نورِ ماه بود.
حیف که امکانات و اطلاعات و آگاهی اونموقع خیلی کمتر از الان بود. واگرنه چه عکسا و چه صحنه هایی که از اون لحظه ها ثبت نمیشد
عکسهای روز بسیار عالیه ، اگه ادامه داشته باشن خوبه
یادش بخیر. بچه بودم که این دنباله دارو تو آسمون دیدم
omidvar boodam bebinamesh 😀