بیگ بنگ: اخبار مربوط به احتمال وجود حیات فرازمینی و شانس ما برای کشف آن، خوش‌بینانه است. اغلب به ما می‌گویند که ممکن است هر لحظه حیات فرازمینی را کشف کنیم. در سپتامبر ۲۰۲۳ به ما گفته شد که یافتن حیات فرازمینی «حتمی است ولی زمان می‌برد». «ما نزدیک هستیم» تیتری بود که در سپتامبر ۲۰۲۴ منتشر شد.
به گزارش بیگ بنگ، فهمیدن دلیل آن آسان است. تیترهایی مانند «احتمالاً نزدیک نیستیم» یا »هیچکس نمی‌داند» چندان بازخوردی ندارند. اما جامعه‌ی ستاره‌شناسی در این خصوص چه فکری می‌کنند؟ آیا پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه رایج است یا نادر؟ آیا حتی نظر جمعی وجود دارد؟
در طی ماه‌های فوریه تا ژوئن ۲۰۲۴، محققان چهار نظرسنجی در مورد احتمال وجود حیات فرازمینی اولیه، پیچیده و هوشمند انجام دادند. آنها به اخترزیست‌شناسان (دانشمندانی که حیات فرازمینی را مطالعه می‌کنند) و همچنین به دانشمندان سایر حوزه‌ها، از جمله زیست‌شناسان و فیزیکدانان، ایمیل فرستادند. در مجموع ۵۲۱ اخترزیست‌شناس پاسخ دادند و ۵۳۴ پاسخ از افرادی غیر ازاخترزیست‌شناسان دریافت شد. نتایج نشان می‌دهد که ۸۶.۶ درصد از اخترزیست‌شناسان مورد بررسی، «موافق» یا «کاملاً موافق» بودند که احتمالاً حیات فرازمینی (حداقل یک نوع اولیه) در جایی از کیهان وجود دارد.
کمتر از ۲ درصد مخالف بودند و ۱۲ درصد بی‌طرف ماندند. بنابراین، بر این اساس، می‌توانیم بگوییم که یک اجماع کامل وجود دارد مبنی بر این که حیات فرازمینی، به نوعی، در جایی بیرون از کره زمین وجود دارد. ۸۸.۴ درصد از دانشمندانی که اخترزیست‌شناس نبودند، اساساً موافق بودند. به عبارت دیگر، نمی‌توان گفت که اخترزیست‌شناسان در مقایسه با دانشمندان دیگر نسبت به اعتقاد به حیات فرازمینی تعصب دارند.
وقتی در مورد حیات فرازمینی پیچیده یا بیگانگان «هوشمند» سوال پرسیدیم، پاسخ‌های موافق اخترزیست‌شناسان و سایر دانشمندان به ترتیب ۶۷.۴ درصد و ۵۸.۲ درصد بود. بنابراین، دانشمندان فکر می‌کنند که حیات بیگانه، حتی در اشکال پیشرفته‌تر، وجود دارد. از آنجایی که اختلاف نظر برای همه‌ی دسته‌ها کم بود، این نتایج حتی مهم‌تر می‌شود. به عنوان مثال، تنها ۱۰.۲ درصد از اخترزیست‌شناسان با این ادعا که موجودات فضایی هوشمند احتمالاً وجود دارند، مخالف بودند.
خوش‌بین‌ها و بدبین‌ها
آیا دانشمندان صرفاً در حال حدس و گمان هستند؟ معمولاً فقط زمانی باید به اجماع علمی توجه کنیم که مبتنی بر شواهد باشد (و تعداد زیادی مدرک وجود داشته باشد). از آنجایی که هیچ مدرک مناسبی وجود ندارد، دانشمندان ممکن است حدس بزنند. با این حال، دانشمندان این گزینه را داشتند که رای «خنثی» بدهند، گزینه‌ای که برخی از دانشمندانی که مردد بودند انتخاب کردند.
تنها ۱۲ درصد این گزینه را انتخاب کردند. در واقع شواهد «غیرمستقیم» یا «نظری» زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد حیات بیگانه وجود دارد. به طور مثال، اکنون می‌دانیم که مناطق قابل‌سکونت در کیهان بسیار متداول است. ما چندین مکان قابل‌سکونت در منظومه شمسی خودمان داریم، از جمله اقیانوس‌های زیرسطحی قمرهای اروپا و انسلادوس و احتمالاً محیطی که چند کیلومتر زیر سطح مریخ قرار دارد. همچنین به نظر می‌رسد که مریخ در گذشته به شدت قابل‌سکونت بوده و دریاچه‌ها و رودخانه‌هایی از آب مایع در سطح آن و همچنین جو مناسبی وجود داشته است.
معقول است که آن را به تعداد واقعاً عظیمی از مکان‌های قابل‌سکونت در سراسر کهکشان و جهان گسترده‌تر تعمیم دهیم. همینطور می‌دانیم که زندگی را می‌توان از غیر حیات آغاز کرد (همانطور که ما به وجود آمدیم) – بالاخره این اتفاق در زمین رخ داد. اگرچه منشأ اولین اشکال ساده‌ی حیات به خوبی درک نشده، اما دلیل قانع‌کننده‌ای وجود ندارد که فکر کنیم به شرایط نجومی نادری نیاز دارد. و حتی اگر چنین باشد، احتمال شروع حیات قطعاً صفر نیست.
این می‌تواند به ما کمک کند تا توافق ۸۶.۶ درصدی را از منظری جدید ببینیم. شاید در واقع این یک اجماع شگفت‌آور قوی نباشد، بلکه یک اجماع شگفت‌آور ضعیف باشد. اعداد را در نظر بگیرید: بیش از ۱۰۰ میلیارد کهکشان وجود دارد. و ما می‌دانیم که محیط‌های قابل‌سکونت در همه جا وجود دارند.
فرض کنید ۱۰۰ میلیارد میلیارد جهان قابل‌سکونت (سیاره یا قمر) در کیهان وجود دارد. فرض کنید ما آنقدر بدبین هستیم که فکر می‌کنیم شانس شروع حیات در هر جهان قابل‌سکونت معینی یک در یک میلیارد میلیارد است. در آن صورت، ما همچنان با این جمله که احتمال وجود حیات بیگانه در کیهان وجود دارد «موافق» خواهیم بود. بنابراین، خوش‌بین‌ها و بدبین‌ها همگی باید به نظرسنجی ما پاسخ «موافق» یا «کاملاً موافق» می‌دادند و تنها افراطی‌ترین بدبینان درباره‌ی منشأ حیات با یکدیگر مخالف بودند.
با در نظر گرفتن این موضوع، می‌توانیم داده‌های خود را به روش دیگری ارائه کنیم. فرض کنید ۶۰ رای بی‌طرفی که گرفته‌ایم را کسر کنیم. شاید این دانشمندان احساس می‌کردند که مردد و در حال حدس و گمان هستند و نمی‌خواستند موضع‌گیری کنند. در این صورت نادیده گرفتن آرای آنها منطقی است. در مجموع ۴۶۱ رای به‌جا می‌ماند که ۴۵۱ رای موافق یا کاملاً موافق بود. در حال حاضر، درصد توافق کلی ۹۷.۸٪ را داریم.
این حرکت آنقدرها هم که به نظر می‌رسد نامشروع نیست. دانشمندان می‌دانند که اگر «خنثی» را انتخاب کنند، احتمالاً اشتباه نمی‌کنند. بنابراین، این یک انتخابِ «مطمئن» است. در تحقیقات اغلب به آن «رضایت‌بخش» می‌گویند. همانطور که ژئوفیزیکدان “ادوارد بولارد” در سال ۱۹۷۵ هنگام بحث در مورد اینکه آیا زمانی همه‌ی قاره‌ها به هم پیوسته‌اند، نوشت، به‌جای انتخاب، «مطلوب‌تر این است که ساکت بمانیم، … روی حصار بنشینیم و در ابهامی شبیه دولتمردان منتظر اطلاعات بیشتر باشیم». نه تنها ساکت ماندن یک انتخاب مطمئن برای دانشمندان است، بلکه به این معنی است که دانشمند نیازی به فکر کردن زیاد ندارد. این انتخاب آسانی است.
رسیدن به تعادل
آنچه احتمالاً می‌خواهیم رسیدن به تعادل است. از یک طرف، با فقدان شواهد تجربی مستقیم و بی‌میلی دانشمندان مردد روبرو هستیم. از طرف دیگر، شواهدی از انواع دیگر، از جمله تعداد واقعاً عظیم محیط‌های قابل‌سکونت در کیهان را داریم. می‌دانیم که احتمال آغاز حیات صفر نیست. شاید ۸۶.۶ درصد موافقت، ۱۲ درصد بی‌طرفی و کمتر از ۲ درصد مخالفت، مصالحه‌ی معقولی باشد و همه چیز در نظر گرفته شده باشد.
شاید – با توجه به مشکل رضایت‌بخش – هر زمان که چنین نتایجی را ارائه می‌کنیم، باید دو نتیجه را برای توافق کلی ارائه کنیم: یکی با آرای بی‌طرف شامل (۸۶.۶٪) و دیگری با آرای بی‌طرفِ نادیده گرفته شده (۹۷.۸٪). هیچ یک از این دو نتیجه صرفاً صحیح نیستند. هر دیدگاهی مستلزم تحلیل‌های متفاوتی است و از ساده‌سازی بیش از حد داده‌ها جلوگیری می‌کند. در نهایت، گزارشِ هر دو آمار – و شفاف بودن در مورد زمینه‌ی آنها – صادقانه‌ترین راه برای نشان دادن پیچیدگی واقعی پاسخ‌ها است. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Astronomy منتشر شده است.
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: phys.org
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=108398
(۹ نفر , میانگین : ۵,۰۰ از ۵)
پس منطقه ۵۱ که صد سال پیش پیدا کردن چیه