احتمال تنهایی بشر در کهکشان راه شیری بسیار بعید است!
بیگ بنگ: برای دهه های متعدد محققان با معادله ی دریک علاقمند هستند تا تعداد تمدن های پیشرفته ی فضایی را تخمین بزنند. هم اکنون آدام فرانک از دانشگاه روچستر و وودی سالیوان از دانشگاه واشنگتن رویکرد متفاوتی برای این مساله ارائه کردند و نسخه ی اصلاح شده ای از “معادله ی دریک” را پیشنهاد دادند.
به گزارش بیگ بنگ، به جای تخمین تعداد تمدن های هوشمند که می توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم، محققان تخمین میزنند که چه تعداد تمدن از ابتدای تولد کیهان، وجود دارد. در نگاه اول به نظر میرسد که این دو جمله فقط تفاوت معنایی اندکی با هم دارند ولی اینطور نیست. مجهول بزرگ در معادله دریک متوسط طول عمر یک تمدن است که می توانیم با آن ارتباط برقرار کنیم. اگر موجودات هوشمند بیگانه به طور نمونه، به فناوری ماشینی دست پیدا کرده باشند، مدت ارتباط برقرار کردن با تمدن های دیگر می تواند خیلی کوتاه باشد، در غیر این صورت میتواند طولانی تر باشد.
طول مدت عمر نکته ی قابل بحث است. پرسش فرانک و سالیوان این است که: احتمال اینکه ما تنها موجودات دارای تکنولوژی باشیم، چقدر است؟ اگر سوال را به این گونه مطرح کنیم معادله ی دریک با فرمول A = Nast * fbt به هیجان می آید، جایی که (A) تعداد موجودات دارای تکنولوژی که در طول تاریخ جهان قابل مشاهده شکل گرفته اند و (N) تمام مجهولات نجومی و (f) تمام مجهولات بیولوژیکی است، مواردی که همچنان دربردارنده ی برخی از سیاره های مناسب برای پیدایش حیات هستند و همچنین برخی از سیاره هایی که روی آنها حیات هوشمند پدیدار میشود و برخی از تمدن هایی که با گسترش تکنولوژی باعث انتشار سیگنال های قابل ردیابی به فضا می شوند.
براساس اکتشافات نجومی فرانک و سالیوان تصور می کنند، یک پنجم ستاره ها دارای سیاره های قابل سکونت میباشند. این موضوع آنها را سوق میدهد تا نتیجه گیری کنند که باید تمدن های دارای تکنولوژی پیشرفته ی دیگری نیز وجود داشته باشند، مگر آنکه شانس گسترش چنین تمدن هایی بر روی سیاره های قابل سکونت در جهان قابل مشاهده کمتر از 1 در 1024 باشد( یک با بیست و چهار صفر مقابل آن). برای کهکشان راه شیری خودمان احتمال اینکه ما تنها تمدن پیشرفته باشیم یک در 60 میلیارد است. بنابراین این بسیار محتمل است که سایر موجودات پیشرفته و هوشمند قبل از ما رشد و نمو پیدا کرده باشند. اگرچه، به گفته ی محققان در حال حاضر تنها یک در هر میلیون ستاره، می توانند میزبان گونه های پیشرفته ی تکنولوژی باشند و با این حساب حدود 300 هزار تمدن هوشمند در کهکشان ما وجود دارد.
نقطه ضعف این تخمین های آماری عدم قطعیت حذف حیات بیولوژیکی است. در حال حاضر زمین تنها سیاره ای است که میدانیم حیات روی آن وجود دارد. پدیدار شدن حیات ممکن است شدیدا باورنکردنی باشد و همچنین تکامل تکنولوژی! علاوه بر این موجودات هوشمند زیادی در سیاره ی ما وجود دارند که شامل دلفین ها، اختاپوس ها، میمون ها، طوطی ها و فیل ها میشوند، اما تنها یکبار در هر 4.6 میلیارد سال گونه های پیشرفته دارای تکنولوژی همانند انسان ها، پدیدار می شوند. فرانک و سالیوان تخمین می زنند که 1 در 10 به توان 24، احتمال دارد یک یا چند گونه تمدن پیشرفته در طول زمان، تکامل یابند و این خبر خوشی برای SETI-ستی(جستجو برای هوش فرا زمینی) است؛ اگرچه به ما کمک نمیکند که کجا دنبال ِ این تمدن ها بگردیم!
ترجمه: نرگس پوریایی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: airspacemag.com
من با ارا موافقم بله درسته اون عدد بسیار بزرگه اما در ضرب تعداد ستارگان کهکشان راه شری عدد 300 هزار تمدن واقعا حیرت بر انگیزه (دوستان من فکر میکنم این روزی که انسان به نظر فکر میکند تنهاست ان روزی را خواهد دید که تنها یک نقطه کوچک در صد ها هزار تمدن کهکشان راه شیری هست)
در حال حاضر ستی فقط در شعاع ۳۰ سال نوری اطراف زمین میتونه بگه بیگانه هوشمندی وجود نداره (بیگانه ای که بتونه سیگنالهای ما رو بفهمه و جواب بده) شعاع ۳۰ سال نوری فقط یک نقطه کوچولو تو کل کهکشان راه شیری حساب میشه
معنی جمله اینه که به قدری در کهکشان ما و سایر کهکشانها میلیاردها ستاره وجود داره که ضرب این احتمال کم در تعداد ستاره ها، احتمال قابل توجهی محسوب می شود.
من این آخرش رو خوب متوجه نشدم
اگه شانس تکامل یافتن یک یا چند گونه پیشرفته دارای تکنولوژی 1 به 10 به توان 24 باشه این که خییلی احتمال کمیه! پس چرا نوشته خبر خوبی برای ستی هست؟
احتمال کمی هست ولی هست…یعنی صفر نیست..