بیگ بنگ: ستاره شناسان موفق به کشف ستاره‌ای با پنج سیاره شبه‌ زمین شدند. این ستاره با 11.2 میلیارد سال قدمت، مسن‌ترین ستاره دارای سیارات شبه‌ زمین به شمار می‌آید؛ چنین موضوعی نشان می‌دهد که قدمت سیارات شبه‌ زمینی و در نتیجه شانس وجود حیات هوشمند فرا زمینی در سراسر کیهان با قدمتی بیش از 13.8 میلیارد سال بسیار زیاد میباشد.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از همشهری، تیمی بین‌المللی از اخترشناسان به رهبری محققان دانشگاه بیرمنگهام با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا موفق به رصد سياره‌ هايي در مدار ستاره Kepler-444 شدند، ستاره‌اي كه در فاصله 117 سال نوري از زمين و هم‌ سو با صورت فلكي ليرا قرار گرفته‌ است، صورت فلكي كه در آسمان شمالي واقع شده‌ است. محققان از نوسانات نوري ستاره براي محاسبه سن آن استفاده كردند و دريافتند اين ستاره در دسته اولين ستارگاني قرار دارد كه در حدود 11.2 ميليارد سال پيش نور خود را بر پهنه كهكشان راه شيري گسترانيده‌است.

خورشيد، زمين و ديگر سياره‌هاي منظومه خورشيدي در تاريخي جديد‌تر ايجاد شده‌اند، در حدود 4.5 ميليارد سال پيش؛ از اين رو منظومه ی Kepler-444 سني دو برابر سامانه خورشيدي دارد. در واقع در کمال شگفتی سیارات شبه‌ زمین این سامانه زمانی که جهان یک پنجم عمر کنونی‌اش را داشته، به وجود آمده‌اند. به بياني ديگر زماني كه زمين تشكيل شده‌ است، سياره‌ هاي كپلر Kepler-444 هم سن کنونی زمين بوده‌اند. سياره‌ هايي كه در مدار اين ستاره در حركتند، سكونت‌پذير نيستند، اما كشف چنين سياره‌هاي كهنسال و سنگي نشان از آن دارد كه احتمال وجود جهان‌هايي قديمي‌تر در مناطق سكونت‌ پذيرتر كهكشان راه شيري چندان غير قابل تصور نيست.

به گفته بيل چاپلين اختر فیزیکدان دانشگاه بيرمنگام،‌ اين كشف نشان مي‌ دهد چنين انواعي از سياره‌های شبه زمینی که در اوايل تاريخ كهكشان در 13 ميليارد سال قبل ايجاد شده‌ اند بسیار زیاد میباشند و از اين رو احتمال وجود حيات‌هاي هوشمند پیشرفته در كهكشان بسيار زیاد است. سياره‌ هايي كه در مدار Kepler-444 در حركتند كوچك بوده و دامنه بزرگي آنها از عطارد تا ناهید متغير است. فاصله اين سياره‌ها تا ستاره ميزبانشان بسيار كم است و هر پنج‌ سياره نسبت به ستاره خود فاصله‌اي نزديك‌تر از عطارد به خورشيد دارند. این سیارات در کمتر از 10 روز زمینی حول ستاره میزبان می‌چرخند. در ویدئوی زیر می توانید با موقعیت و نحوه چرخش سیارات در این سشیستم ستاره ای بیشتر آشنا شوید:

دانلود ویدئو با حجم 2 مگابایت

ابعاد Kepler-444 نيز سه چهارم ابعاد خورشيد است، و اگر چه درجه حرارت آن 700 درجه از خورشيد كمتر است، فاصله نزديك سياره‌ ها تا اين ستاره باعث شده سطح اين سياره‌ها مذاب باشند. منطقه قابل سكونت در مدار يك ستاره 6 برابر فاصله دورترين ستاره در اين سامانه سياره‌ اي است. سن اين ستاره با كمك تلسكوپ فضایی كپلر محاسبه شد. شدت درخشش ستاره‌ها به دليل به دام افتادن امواج صوتي درون آنها متغيير است زيرا اين امواج باعث انقباض و انبساط ستاره‌ها مي‌شوند، گويي ستاره در حال تنفس است. زماني كه ستاره‌اي منقبض مي‌شود، داغ‌ تر و درخشان‌تر مي‌شود و زماني كه منبسط مي‌شود، سردتر و كم‌ نورتر.

نوسان نور ستاره‌ها به سرعت امواج صوتي بستگي دارد كه درون ستاره‌ها به دام افتاده‌اند كه اين نيز خود وابسته به ساختار هسته ستاره است. مواد درون قلب ستاره‌ها با افزايش سن آنها و تبديل شدن هيدروژن آنها به سوخت ليتيومي، تغيير مي‌كنند. با تغيير ساختار و تركيب هسته، سرعت حركت امواج صوتي در ميان ستاره نيز تغيير پيدا مي‌كند و اين نيز روي شدت درخشش ستاره اثر مي‌گذارد. جزئیات این پژوهش نجومی در مجله Astrophysical منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منابع بیشتر: universetoday , theguardian