بیگ بنگ: محققان در پی یافتن حیات بیگانه، اغلب روی «منطقه گلدیلاکس» تمرکز می‌کنند. گلدیلاکس منطقه‌ای در اطراف یک ستاره است که دمای سیارات اطراف آن به گونه‌ای است که آب مایع می‌تواند روی سطح آنها وجود داشته باشد.
به گزارش بیگ بنگ، بتازگی گروهی از محققان دانشگاه هاروارد بیان کردند نوع دیگری از منطقه گلدیلاکس نیز وجود دارد که باید در پی یافتن حیات بیگانه آن را مورد توجه قرار دهیم. این منطقه به جای اینکه در اطراف یک ستاره وجود داشته باشد، احتمالا در اطراف سیاهچاله‌های فوق‌العاده عظیم وجود دارد.
سیاهچاله‌های فوق‌العاده عظیم توسط دیسک‌های گازی و گرد و غباریِ در حال چرخش که هسته کهکشانی فعال(AGN) نام دارند، احاطه شده‌اند. این دیسک‌ها مقدار زیادی تابش و نور منتشر می‌کنند و بسیاری از محققان فرض می‌کنند این تابش، جوّ هرگونه سیارۀ مجاور را نابود و «منطقه مرده‌ای» در اطراف سیاهچاله ایجاد می‌کند.
اما اکنون محققان دانشگاه هاروارد، در مقاله خود این فرض را به چالش می‌کشند. محقق منسوی لینگام گفت: «مردم اغلب در مورد اثرات زیان‌بخش سیاهچالهها حرف می‌زنند. ما می‌خواستیم میزان خطرناک بودن این تابش را دوباره بررسی کنیم … و از خودمان بپرسیم آیا اصلا اثر مثبتی هم وجود دارد یا خیر.»
محققان برای انجام این کار، مدل‌های کامپیوتری از هسته کهکشانی فعال ساختند و با استفاده از آنها توانستند «مناطق کهکشانی گلدیلاکس» اطراف سیاهچالهها را شناسایی کنند. محققان در مقالۀ خود نوشتند جو سیاره در این منطقه سالم و دست‌نخورده باقی می ماند؛ در حالی که تابش‌ها فقط می‌تواند مولکول‌های آن را بشکند و به ترکیبات حمایت‌کننده از حیات تبدیل کنند. در عوض نور هسته کهکشانی فعال می‌تواند فتوسنتز را آسان کند.
این تیم همچنین اثرات منفی فرض شدۀ تابش هسته کهکشانی فعال بر سیارات اطراف را مجددا بررسی کردند و نتیجه گرفتند که در این مورد بسیار اغراق شده است. اگرچه مطالعات قبلی نشان می‌دهد که اثرات مضر سیاه‌چاله‌ای به اندازۀ کمان ای (Sagittarius A) در مرکز کهکشان راه شیری، می تواند جو هرگونه سیارۀ شبیه به زمین را از فاصله ۳۲۰۰ سال نوری از بین ببرد، اما این محققان باور دارند این آسیب در فاصلۀ ۱۰۰ سال نوری پایان می‌یابد و بیشتر از این فاصله ادامه نمی‌یابد.
لینگام گفت: «با نگاهی به آنچه در مورد زمین می‌دانیم، می‌بینیم که به نظر می‌رسد دامنۀ گسترش اثرات مثبت آن بیشتر از اثرات منفی آن است.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astrophysical منتشر شده است.
ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=85889
(۱۹ نفر , میانگین : ۴,۹۵ از ۵)
