تلسکوپ فضایی کپلر برای همیشه خاموش شد
ناسا اعلام کرد سوخت تلسکوپ فضایی کپلر به اتمام رسید و این جستجوگر سیارات بیگانه برای همیشه خاموش شد. کپلر تا به امروز بیش از ۲۶۰۰ سیارۀ تأیید شده و ۲۷۰۰ سیارۀ در انتظار تأیید پیدا کرده است. از این تعداد حدود ۳۰ عدد از آنها در کمربند حیات به دور ستاره خود میچرخند.
به گزارش بیگ بنگ، کپلر آنچه ما دربارۀ سیارات فراخورشیدی میدانیم را اصلاح کرده است، و اینکه مکان خودمان در کهکشان راه شیری را چگونه میبینیم، برای همیشه تغییر داده است. جدیدترین تجزیه و تحلیل کشفهای کپلر نشان می دهد که 20 تا 50 درصد ستارهها در آسمان شب احتمالا سیارات کوچک و سنگی هستند که اندازهای مشابه زمین دارند و درون منطقه قابل سکونت ستارگان مادری خود قرار دارند. به این معنا که آنها در فاصلهای از ستارگان خود قرار دارند که آب مایع – یک ماده حیاتی برای زندگی – ممکن است در سطح آنها وجود داشته باشد.
این ماموریت به نام منجم آلمانی یوهانس کپلر نامگذاری شده بود. تلسکوپ کپلر در تاریخ هفتم مارس ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد، این تلسکوپ از آنچه که از آن انتظار میرفت، نیز بیشتر کار کرد. چرا که ماموریت اصلی برای مدت سه سال و نیم برنامهریزی شده بود، اما تا همین اواخر در حال جمعآوری اطلاعات و انجام ماموریتهای مختلف بود. شاید قابل توجهترین مثال این باشد که چرخ واکنش که فضاپیما را ثابت نگه میداشت، در سال ۲۰۱۳ خراب شد. ناسا یک راه حل طراحی کرد که فضاپیما را قادر ساخت تا از باد خورشیدی برای تعادل خود استفاده کند و در مسیر خود باقی بماند. این کار باعث شد تا کپلر برای ۱۷ عملیات سه ماهه، عملیاتی باقی بماند.
تلسکوپ کپلر با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با ایستگاه زمینی ارتباط برقرار می کرد. به گفته محققان این فضاپیما در ابتدا طوری طراحی شده بود تا با مخزن سوختی پرتاب شود که به آن حداکثر ۶ سال اجازه میداد کار کند. با این حال، زمانی که مهندسان وزن آن را قبل از ارسال به فضا اندازه گرفتند، متوجه شدند که وزن آن کمتر از حد مورد انتظار آنها شده است. پس یک مخزن کامل سوخت را با کپلر همراه کردند؛ چیزی که اجازه داد این تلسکوپ فضایی 9 سال به ماموریت بپردازد.
از آنجا که کپلر در مدار خورشید قرار دارد، چیزی که برای شکار سیارهها ضروری بود، نمیتوان سوخت آن را جایگزین و دوباره پر کرد. با این که این تلسکوپ فضایی مجهز به صفحات خورشیدی است، اما تنها قطعات الکترونیکی آن را تامین نیرو میکند. در حالی که این پیشرانها هستند که به آن در جهتگیری مناسب و مانور دادن و فرستادن اطلاعات به زمین کمک میکنند که نیاز به سوخت دارند. با اتمام سوخت این فضاپیما، ناسا دیگر ارتباطی با این فضاپیما ندارد و کپلر اکنون به یک زباله فضایی تبدیل شد.
جانشین کپلر، یعنی ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی عبوری(TESS)، در اوایل امسال به فضا پرتاب شد و ماموریت علمی خود را در ماه ژوئیه ۲۰۱۸ آغاز کرد. در حالی که کپلر تنها سیارات موجود در عرصه محدودی از آسمان در فاصله ۳۰۰ تا ۳۰۰۰ سال نوری را جست و جو میکرد، تس تعداد ۲۰۰ هزار از درخشانترین ستارگان موجود در کهکشان ما که بین ۳۰ تا ۳۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارند را بررسی خواهد کرد که منطقهای ۴۰۰ برابر بزرگتر از عرصۀ دید کپلر را پوشش می دهد. این کاوشگر از چهار دوربین پیشرفته بهره می برد.
نویسنده: سمیر اللهوردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: NASA
چیزی که از پاراگراف آخر متن برداشت میشه اینه که محدوده عملیاتی کپلر خیلی بیشتر از تس بوده، پس چرا بر عکسش استنباط شده؟
و در اوایل متن هم نوشته بودید 20 تا 50 درصد ستارگان آسمان شب احتمالا سیارات سنگی هم اندازه با زمین باشند، چنین چیزیث اصلا منطقی به نظر نمیاد.
فکر می کنم این متن نیاز به بازنگری داره