بیگ بنگ: دانشمندان با استفاده از «تلسکوپ بسیار بزرگ» رصدخانه جنوبی اروپا برای خلق نخستین نقشه آب و هوایی سطح نزدیکترین کوتوله قهوه‌ای به زمین استفاده کردند. کوتوله های قهوه ای اجرامی هستند که از نظر رده بندی، بین سیاره های غول گازی از جمله مشتری ، زحل یا بین ستارگان سرد و کم نور جای می گیرند. این اجرام جرم کافی و توان لازم برای همجوشی هسته ای درا ندارند و تنها پرتوهای مادون قرمز کم توان از خود گسیل می کنند.
تصویری روشن و تاریک از سطح کوتوله ی قهوه ای uhman 16B، یکی از دو کوتوله ی قهوه ای جدید که در فاصله ی ۶ سال نوری از زمین قرار دارد.
به گزارش ایسنا، تیمی بین‌المللی از دانشمندان فهرست مشخصه‌های سفید و تاریک WISE J104915.57-531906.1B را تهیه کردند که نام غیررسمی آن Luhman 16B است. این جرم کیهانی که از لحاظ تکنیکی یک «ستاره ناکام» است، یکی از دو کوتوله قهوه‌ای است که اخیرا کشف شده و نزدیکترین شیء در نوع خود به خورشید است. کوتوله‌های قهوه‌ای گسست بین سیارات گازی غول‌پیکر مانند مشتری و زحل و همچنین ستارگان خنک کم‌نور را پر می‌کند. این کوتوله‌ها دارای جرم کافی برای پایه‌ریزی همجوشی هسته‌ای در هسته‌هایشان نیستند و فقط در طول‌موج‌های مادون‌قرمز نور می‌درخشند.
هم‌اکنون منجمان از قدرت «تلسکوپ بسیار بزرگ» نه تنها برای تصویربرداری از کوتوله قهوه‌ای مزبور، بلکه از ویژگی‌های تاریک و روشن روی سطح آن استفاده کردند. آن‌ها همچنین از تکنیک‌های نوین برای تحلیل جو این کوتوله بهره بردند و دریافتند Luhman 16B توسط ابرهای تکه‌تکه‌ای از قطرات کوچک آهن مایع و دیگر مواد معدنی احاطه شده است. این ابرها دارای ساختاری پیچیده هستند و دمای آن‌ها از هزار درجه سانتی‌گراد تجاوز می‌کند؛ زمانی که کوتوله قهوه‌ای حول محور خود می‌چرخد، ابرهای تاریک و شفاف، ظاهر و ناپدید می‌شوند و شفافیت آن را تغییر می‌دهند. محققان موفق شدند از لایه‌ای از این ابرها نقشه‌برداری و آنچه را که در سطوح مختلف جو کوتوله قهوه‌ای رخ می‌دهد، بازسازی کنند.
تصویری از دگرگونی های سطح کوتوله ی قهوه ای Luhman 16B در یک دور چرخش به دور محورش
ایان کراس‌فیلد از موسسه نجوم ماکس‌پلانک آلمان و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: مشاهدات پیشین نشان داده‌اند کوتوله‌های قهوه‌ای ممکن است دارای سطوح لکه‌دار باشند، اما هم‌اکنون ما می‌توانیم از آن‌ها نقشه‌برداری کنیم و به زودی قادر خواهیم بود شکل‌گیری الگوهای ابری آن را نظاره کرده و آسمان‌های ابری یا صاف Luhman 16B را پیش‌بینی کنیم. این موفقیت می‌تواند به نقشه‌برداری آب‌و‌هوایی از سیارات موجود در سیستم‌های ستاره‌ای دوردست منجر شود.
یافته‌های جدید در مجله Nature منتشر شد.
مطالعه بیشتر در : sciencedaily , eso
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=7680
(۸ نفر , میانگین : ۴,۵۰ از ۵)
