بیگ بنگ: خورشید همواره درحال پرتاب فوران‌هایی عظیم و شدید به سمت زمین است که از توانایی نابود کردن کل فناوری‌های روی زمین برخوردارند، و مطالعه جدید نشان می‌دهد پیش‌بینی این فوران‌ها بسیار دشوارتر از آنی است که تاکنون تصور می‌شد.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از همشهری، يافته‌هاي جديد نشان از آن دارند كه اين فوران‌هاي كرونالي مانند يك عطسه شديد به سمت زمين پرتاب مي‌شوند. اين فوران‌هاي ابر مانند همچنين به شدت تحت تاثير بادهاي خورشيدي هستند و همين باعث شده تا محققان مجبور به بازسازي تكنيك‌هاي پيش‌بيني آب و هواي فضايي شوند.

به گفته ماتيو اوئنز محقق ارشد اين پروژه از دانشگاه ريدينگ، تا به امروز فرض بر اين بود كه فوران‌هاي كرونالي مانند حباب در فضا حركت مي‌كنند و نسبت به نيروها مانند اشيائي مجزا واكنش نشان مي‌دهند. اما اكنون مشخص شده كه اين فوران‌ها بيشتر شبيه به ابري از غبار يا عطسه هستند، كه از ذرات مجزاي پلاسمايي تشكيل شده‌اند كه هريك متفاوت از ديگري عمل مي‌كند.

فوران‌هاي توده كرونالي كه با سرعتي برابر 2000 كيلومتر بر ثانيه در فضا حركت مي‌كنند،‌ تركيبي قدرتمند از گدازه‌هاي مغناطيسي و ذرات گازداري هستند كه از نقاطي فعال در سطح خورشيد فوران مي‌كنند. اين فوران‌ها در طول يك تا سه روز به زمين مي‌رسند و ممكن است هر چند ساعت يكبار و در دوره اوج فعاليت‌هاي خورشيدي رخ دهند. اين پديده نيروي محرك شرايط بد آب و هوايي در فضا به شمار مي‌رود و عامل ايجاد طوفان‌هاي مغناطيسي هستند كه مي‌توانند شبكه‌هاي برق و شبكه‌هاي ارتباطاتي را نابود كرده و فضانوردان را در معرض تشعشعات منجر به سرطان قرار دهند.

اگرچه اين فوران‌‌ها دائما درحال وقوعند، دانشمندان هنور در پيش‌بيني وقوع آنها دچار مشكلاتي هستند و براساس يافته‌هاي جديد، دانشمندان درباره چگونگي وقوع آنها نيز اطلاعات درستي در اختيار ندارند زيرا برخلاف انتظار آنها اين فوران‌ها با نزديك‌تر شدن به زمين آشفته‌‌تر و غيرقابل پيش‌بيني‌تر مي‌شوند. محققان براي اولين‌بار روند سفر اين فوران‌ها در فضا و تعامل آنها با بادهاي خورشيدي را مورد بررسي قرار دادند و با مطالعه سطح مقطع يكي از اين فوران‌ها كشف كردند كه بسته‌هاي پلاسمايي درون آنها با سرعتي بالاتر از اطلاعات درون ساختار شعله حركت مي‌كنند.

اين به معني آن است كه تنها بخشي از فوران كرونالي و نه تمامي آن از نيروهاي خارجي كه با آنها در تعامل است، تاثير مي‌گيرد. تضعيف اين نيروهاي مغناطيسي درحال انبساط باعث ايجاد ساختاري ابري و آشفته مي‌شود كه به توده ذراتي كه هنگام عطسه از دهان خارج مي‌شود شباهت دارد و از آنجايي كه تعامل شديدي با بادهاي خورشيدي دارد،‌ رديابي آنها كار دشواري خواهد بود. با اين‌همه باوجود داشتن اطلاعاتي واضح‌تر درباره چگونگي ايجاد و حركت اين فوران‌ها، اين اميد وجود دارد شيوه‌اي بهتر براي پيش‌بيني اين عطسه‌هاي خورشيدي يافته شود. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ nature منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ/ منبع: sciencealert.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.