بیگ بنگ: نمی توانیم آن را با چشم غیرمسلح ببینیم، اما در نقاط دوردست جهان کهکشانی وجود دارد که تابش‌هایی به بیرون پرتاب می کند. این کهکشان که با عنوان «W2246-0526» شناخته می شود، میزان تابش فروسرخش به بیش از 350 تریلیون برابر خورشید است؛ لذا میتوان لقب «درخشان‌ترین کهکشان» در جهان را به آن داد.

به گزارش بیگ بنگ، راز این کهکشان تابناک چیست؟ خب، ما هنوز نمی توانیم با قطعیت تمام اظهار نظر کنیم، اما اکتشاف جدید چندان بی ارتباط با آن راز نیست. بر اساس مشاهدات حاصل از آرایۀ تلسکوپ میلی‌متری بزرگ آتاکاما(آلما)، کهکشان «W2246-0526» با ولع فراوانی مواد را از حداقل سه کهکشان دیگر در مجاورت خود به کام می کشد تا سیاهچاله غول‌پیکرش را تغذیه کند.

اخترشناسان مقداری مواد مشاهده کرده‌اند که از کهکشان‌های مجاور به «W2246-0526» عازم می شوند. اخترشناس «تانیو دیاز سانتوس» از دانشگاه دیگو پورتالس در سانتیاگوی شیلی گفت: «ما از داده‌های قبلی می دانستیم که سه کهکشان همدم وجود دارد، اما هیچ شواهد و قرائنی از برهمکنش میان این همسایه‌ها و منبع مرکزی یافت نشده بود. ما اصلا به دنبال این گونه رفتارهای خشونت آمیز نبودیم و انتظارش را هم نداشتیم، اما این کاوش عمیق با رصدخانه آلما همه چیز را به وضوح نشان می دهد.»

کهکشان «W2246-0526» حدود 12.4 میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد و اختروشی هم در هسته‌اش وجود دارد؛ یک هستۀ کهکشانی فعال و بسیار درخشان که درخشندگی‌اش را مدیون سیاهچاله‌ای غول‌پیکر است. اختروش‌ها از جمله درخشان‌ترین اجرام در جهان به شمار می روند که تابش‌های رادیویی و نور به بیرون پرتاب می کنند. اینها از مواد پیرامون سیاهچاله نشات می گیرند که «قرص برافزایشی» نامیده می شود. این قرص حاوی گاز و گرد و غباری می باشد که با سرعت فوق‌العاده چشمگیری حرکت می کنند؛ به مانند آبی که از سد سرایز شده باشد. ماحصل این کار، تولید اصطکاک عظیمی است که در اثر نیروی گرانشی بزرگ سیاهچاله مرکزی پدید می آید.

در نتیجه، تابش بسیار عظیمی به وجود می آید. در مورد کهکشان «W2246-0526»، باید این نکته را اضافه کنیم که تابش‌ها در قالب فروسرخ هستند که آن را به یکی از نادرترین کهکشان‌ها تبدیل می سازد. پس میتوان آن را در زمره اختروشی قرار داد که داغ و حاوی گرد و غبار است. از 3000 اختروش، تنها یک مورد میتواند چنین سرنوشتی داشته باشد.

تمامی موادی که به درون این کهکشان کشیده می شود، لزوما به مصرف سیاهچالۀ غول‌پیکر مرکزی نمی رسد. اگرچه این سیاهچاله به لحاظ وسعت عظیم است، اما در هر صورت می تواند مقدار محدودی ماده را ببلعد. قسمتی از مواد به درون کهکشان کشیده می شود و احتمالا در ایجاد ستاره‌های جدید ایفای نقش می کند. فعالیت سیاهچاله خیلی شدید است و گاز را در سرتاسر کهکشان پخش می کند؛ مثل مخزنی از آب که توسط راکتور هسته‌ای در مرکز در حال جوشیدن باشد. گشتاور و انرژی فوتون‌ها نیز بسیار شدید می باشد و گاز را به سمت بیرون هدایت می کند؛ در نهایت، این عوامل زمینه را برای نابودی کهکشان «W2246-0526» فراهم می کنند.

«W2246-0526» کهکشان فوق العاده‌ای است. داده‌ها نشان می دهد که «W2246-0526» به طرز قابل توجهی درخشان است و تلاطم و آشفتگی بالایی در آن حاکم است. یافته‌های بدست آمده، «W2246-0526» را به دورترین کهکشانی تبدیل کرده که از چند کهکشان دیگر سوء استفاده کرده و مواد آنها را از آنِ خود می نماید. به باور محققان، این تنها کهکشانی است که در حال انجام این رویدادهای خشن رصد شده است.

اما مسئله رازآلود دیگری هم وجود دارد که باید حل شود. اگرچه این سیاهچاله غول‌پیکر به سانِ یک اسب آبی بزرگ است، اما باید هم اینطور بزرگ باشد. جرم سیاهچاله محدودیتی را بر درخشندگی هسته کهکشانی فعال اِعمال می کند؛ در حالیکه «W2246-0526» سه برابر درخشان‌تر از حد مورد انتظار به ازای اندازه سیاهچاله است. محققان زمان زیادی برای بررسی بیشتر این موضوع و کسب داده‌های تکمیلی در اختیار دارند. یافته‌های تیم تحقیق در مجله معتبر Science منتشر شده است.

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sciencealert.com