بیگ بنگ: مفهوم سرعت فراتر از نور به لطف فیزیکدان ناسا به‌زودی از دل داستان‌های علمی‌تخیلی خارج شده و در جهان واقعیت قدم خواهد‌گذاشت.
به گزارش همشهری آنلاین از CNN، هارولد وایت، فیزیکدان ناسا از سال ۲۰۱۰ درتلاش برای ساخت فضاپیمایی با سیستم رانشی سریعتر از سرعت نور یا FTL است که امکان حرکت فضاپیماها را در سرعتی بیشتر از ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه فراهم خواهد‌آورد. وایت که رئیس تیم رانش پیشرفته ناسا است، به‌تازگی تصاویری از طرح فضاپیمایی که سریعتر از نور سفر خواهد کرد را منتشر ساخته‌است. این تصاویر که توسط یکی از اعضای تیم طراحی وایت خلق شده‌اند، جزئیات تکنولوژیکی این فضاپیما را نمایش می‌دهند و هیچ شباهتی به فضاپیماهای داستان‌های جنگ‌های ستاره‌ای ندارد. مارک رادمیکر برای خلق این تصاویر هزار و ۶۰۰ ساعت زمان صرف کرده‌است.
درحال حاضر، حرکت سریعتر از نور تنها در فیلم‌ها و داستان‌هایی مانند جنگ‌های ستاره‌ای امکان‌پذیرند،از این رو وایت فضاپیمای خود را IXS Enterprise نامگذاری کرده‌است، نام فضاپیمایی که در فیلم جنگ‌های ستاره‌ای توسط کاپیتان جیمز تی کرک هدایت می‌شد. وایت سال گذشته در کنفرانس فضایی که در فونیکس برگزار شد، درباره طرحش توضیحاتی داد. وی پیچ و تاب‌های فضا را، روزنه‌ای در نظریه نسبیت عام که امکان سفر در مسافت‌های بسیار طولانی را در مدت زمانی بسیار کوتاه فراهم می‌آورد، عاملی برای کاهش طول سفرهای چند‌هزار ساله به چند روزه توصیف کرد.
وی پیچ و تاب فضایی را کهکشانی دورافتاده توصیف کرد که می‌تواند نور را در اطراف خود منحرف سازد، پدیده‌ای که می‌تواند فضا را در پس و پیش فضاپیما پیچ و تاب داده و با وسعت بخشیدن به فضای پشت فضاپیما، آن را در زمان به جلو براند. وایت با مطالعه نظریات فیزیکدانی به‌نام میگل آلکوبیر که در سال ۱۹۹۴ برای اولین بار مدل ریاضیاتی رانش سریعتر از نور را مطرح ساخت، نسخه‌ای دیگر از این نظریه را در قالب این فضاپیما ارائه کرد. نیروی رانشی وایت فراتر از فضا رفته و فاصله میان دو نقطه را کوتاه می‌سازد و به فضاپیما امکان سفر با سرعتی بالاتر از نور را میدهد. چنین فضاپیمایی از محدودیتی به‌نام محدودیت سرعت برخوردار نخواهد بود. عملی شدن چنین فناوری می‌تواند امکانات بیشتری را برای سفرها و اکتشافات فضایی که درحال حاضر محدود به کمبود‌های تکنولوژی رانش در فضا هستند، فراهم آورد.
با این‌همه تکنولوژی ساخت چنین فناوری و فضاپیمایی درحال حاضر موجود نیست با این‌همه مدل‌های ارائه شده از فضاپیما می‌تواند الگویی برای ساخت آن در زمان وجود تکنولوژی‌های لازم باشند. هنوز هیچ مدرکی مبنی بر امکان وجود رانش سریعتر از نور وجود ندارد،اما این آژانس همچنان به آزمایش‌های خود در این زمینه ادامه میدهد،اگرچه هیچ تضمینی نیز برای موفقیت وجود ندارد.
منبع: CNN
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=12059
(۳۶ نفر , میانگین : ۴,۶۷ از ۵)
خیلی قشنگ بود مرسی
به نظر من کرم چاله و … فقط خیالش قشنگ و زیباست اما ما باید با واقعیات فیزیک کنار بیایم و با یک فکر و ایده معقول به فکر سفر با سرعت نور رو داشته باشیم
اگر چیزی مانند کرم چاله باشد ، طبق نظریه استیون هاوکینگ ، کرم چاله نمی تواند تا موقعی که از آن عبور کنیم ، پایدار بماند و از هم می پاشد . پس نمی توان از آن عبور کرد . اما اگر منظور چیز دیگری باشد ، امکان دارد درست باشد.
حرف این سایت کاملا درست است و انیشتین هم درست میگوید! چون انیشتین چیزی بالا پتراز نور حرکت نمیکنه اما درسال ۱۹۹۴ چرنکوف امواجی پیدا کرد که سرعت نور را افزایش میده اگر مقیاس ان بزرگتر شه سفینه را هل میدهد
با سلام و خسته نباشید خدمت شما
لطفاً در انتخاب موضوعها و مطالب بیشتر دقت کنید تا خدای نکرده اعتبار علمی وب سایت خوب شما زیر سوال نرود. در حالیکه هنوز هیچ ذره ای یافت نشده که بتواند قانون نسبیت انیشتین را زیر سوال ببرد و با سرعت فراتر از سرعت نور حرکت کند (حتی در ابعاد میکروسکوپی)، عنوان ” مفهوم سرعت فراتر از نور به لطف فیزیکدان ناسا به‌زودی از دل داستان‌های علمی‌تخیلی خارج شده و در جهان واقعیت قدم خواهد‌گذاشت” کمی کار غیر حرفه ای به نظر می رسد. چون بزرگترین سد برای انجام این کار (قانون نسبیت انیشتین) هنوز با قدرت پابرجاست.
ممنون
با درود به شما، در انتخاب موضوعات دقت لازم را داریم، نسبیت اینشتین در این امر خللی ایجاد نمی کند، متاسفانه مطالعات شما در این زمینه کم میباشد.
در « پیشرانش پیچش فضا- زمان» به جای آنکه یک سفینه فضایی را در فضا زمان به حرکت در آوریم، موج ویژه ای را در بستر خود فضا- زمان ایجاد می کنیم که همراه خود سفینه فضایی را با آنچنان سرعتی به پیش می راند که حتی می تواند آن را به سرعت های فرانوری هم برساند. این موج فضا- زمانی ویژه به گونه ای است که فضای جلوی سفینه را منقبض و فضای پشت سر آن را منبسط می کند و بدین ترتیب سفینه فضایی را به جلو هل می دهد. اصلاحا به آن ماشین وارپ ( Warp drive ) می گویند.
بدین ترتیب این موج سوار کیهانی عملا در حوزه ای حباب مانند از فضا- زمان موسوم به « حباب پیچشی » قرار گرفته و این حباب فضا- زمانی به واسطه انبساط فضا- زمان در پشت حباب و انقباض آن در جلوی حباب با سرعت فوق العاده زیادی به سوی جلو رانده می شود و به همراه خود، سفینه فضایی را نیز به جلو می راند. البته در این مورد هم نسبیت خاص زیر سوال نمی رود؛ چرا که به جای آنکه سفینه را در فضا حرکت دهیم، این خود موج فضا- زمانی است که به جلو می رود و به همراه خود سفینه فضایی را نیز به جلو می راند. البته ایده ساز و کار پیشرانش آلکوبیر تا مرحله عملی شدن هنوز راه طولانی در پیش دارد.
پس در واقع چیزی هست شبیه به استفاده از کرم چاله ها درسته؟
یه جورایی ، میتونه در خمیدگی فضا زمان به پیش بره و موج سواری کیهانی کنه و به نوعی مثل کرمچاله در فضا زمان میانبر بزنه.
البته من کوچکتر از اون هستم که بخوام در مورد چنین موضوعی اظهار نظر کنم. ولی من فکر می کنم که به هر حال در این نظریه ماده ای هست که در امتداد فضا-زمان حرکت می کند و از هیچ بعد دیگری در این حرکت استفاده نمی کند (مثل کرمچاله) و در «کلیت قضیه» باید از قانون نسبیت انیشتین تبعیت کند. این نظر منه
ممنون
در واقع میشه حرکت این فضاپیما رو به موج سواری و تخته موج تشبیه کرد. فضا زمان رو به موج دریا تشبیه می کنیم و تخته موج رو به فضاپیما، که در واقع فضاپیما به کمک خود فضا زمان ، به پیش میره و حتی چون سرعتش فراتر از نور هست، به نوعی سفر در زمان محسوب میشه، همانند کرمچاله که یک پل میانبر فرضی در فضا زمان هست. این رو هم اضافه میکنم که چون در این حالت ماده به انرژی تبدیل نمیشه و در داخل فضاپیما تمامی قوانین فیزیکی حفظ میشه، قوانین نسبیت هم نقض نمیشه.
کرم چاله پلی است ریز که انیشتین انرا مطرح و سپس پس گرفت